آیا رفتار انجام تغییرات در بدن مانند تتو و آویزهای زیاد و … نوعی اعتیاد است؟ در صورت پاسخ مثبت چه زمانی این امر را اعتیاد در نظر می‌گیریم؟ علل این موضوع چیست؟
شاید تا به حال متوجه شده باشید که معمولا افرادی که خالکوبی (تتو) دارند، بیشتر از یک عدد از آن دارند. و حتی اگر هم یکی داشته باشند، برنامه‌ریزی کرده‌اند که یکی دیگر نیز خالکوبی کنند. این احساس در مورد آویز‌ها نیز وجود دارد و افراد تنها به یکی قناعت نمی‌کنند. آیا این یک تمایل ساده است یا این که نوعی اعتیاد محسوب می‌شود؟
در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۰ انجام شد، ۲۳ درصد از آمریکایی‌ها گزارش کردند که حداقل یک تتو دارند و ۸ درصد نیز اعلام کردند که علاوه بر گوش‌واره از آویزهای دیگر نیز استفاده می‌کنند. (منبع: Pew Research Center) شاید شنیده باشید که فردی بگوید “من کاملا به تتو اعتیاد دارم”، ولی برخی از روانشناسان معتقد هستند که این جمله می‌تواند حقیقت داشته باشد، دلیل اول؟ آندورفین‌ها. بیایید نگاهی نزدیک‌تر به این مطلب بیاندازیم.
به دلیل این که تغییرات بدنی مانند تتو، آویز‌ها، علامت‌گذاری‌ها موجب درد می‌شود. بدن در پاسخ به درد آندورفین ترشح می‌کند. خیلی‌ها آندورفین را مسکن طبیعی بدن می‌دانند. زمانی که بدن شما احساس درد می‌کند، آندورفین ترشح می‌شود که به گیرنده‌های تسکینی (مخدری یا اپیات) در مغز متصل می‌شود. درست است، آندورفین در واقع همانند مواد مخدر عمل می‌کند؛ مثل مورفین و دیگر مسکن‌ها. شاید شما در مورد شادی دونده۱ شنیده باشید، این یک حقیقت است که زمانی که استرس و درد زیادی را دونده تحمل می‌کند آندورفین زیادی ترشح می‌شود و موجب شادی او می‌شود. علاوه بر مدیریت درد، آندورفین مزایای دیگری نیز دارد:
- تقویت سیستم ایمنی
- ایجاد احساس شادی
- تنظیم اشتها
- ترشح هورمون‌های جنسی
(منبع: Stoppler)
با این حال، آندورفین تنها دلیلی نیست که موجب می‌شود افراد این رفتار را چند بار تکرار کنند. مواردی مانند نیاز به بیان خود، تمایل به پیوستن به فرهنگ تغییرات بدنی و یا این که میل بالا به نمایش هنر بر روی بدن‌شان، از دلایل عمده و رایجی است که مردم به تتو و آویز‌ها روی می‌آورند.
برخی از مشکلات تغییرات بدنی را می‌توان رفتارهای اعتیادی واقعی در نظر گرفت. بهتر است بدانیم که ما در این‌جا در مورد سوء مصرف مواد مخدر صحبت نمی‌کنیم و منظور ما از رفتارهایی اجباری است که از روی اعتیاد انجام می‌شوند. مانند زمانی که فرد مجبور است یک کاری را انجام دهد مانند رفتار مداوم خالکوبی کردن، که این کار خارج از کنترل می‌شود و تاثیر منفی بر روی مسئولیت‌ها، سلامت و روابط بین فردی می‌گذارد. روانشناسان این مورد را اعتیاد روانی در نظر می‌گیرند. در این زمان، دیگر فرد به دنبال لذت نیست بلکه مجبور است این رفتار را داشته باشد. (منبع: Psychology Today)
این مورد که رفتار تغییرات بدنی، بتواند نوعی اجبار برای فرد شود، مورد تایید بیشتر افراد است؛ چرا که مثال‌هایی از افراد در این باره وجود دارد که هیچ توجیه منطقی دیگری برای آن حجم از تغییر بدن برای رسیدن به حالت دلخواه وجود نخواهد داشت. مانند Dennis Avner که پول زیادی را هزینه کرد تا بتواند خودش را شبیه گربه بکند، در این راه از هیچ تغییری هم ابایی نداشت و در سال ۲۰۱۳ بر اثر خودکشی درگذشت. البته برخی از پزشکان معتقد بودند که او با بیماری بدشکلی بدنی دست و پنجه نرم می‌کرده است. (منبع: Youn)
تمایل به تغییرات بدنی در اکثر موارد اعتیاد نیست. با این حال اگر زمانی احساس کردید تمایل‌تان خیلی زیاد است به حدی که بر روی زندگی‌تان تاثیر منفی می‌گذارد، به احتمال زیاد این تمایل، به اعتیاد نزدیک شده است.
۱. به حالتی از شادی گفته می‌شود که دونده بعد از دویدن مسافت طولانی آن را احساس می‌کند و دلیل احتمالی آن آندورفین است که به علت ایجاد درد در بدن دونده، آندورفین در مغز اثر می‌گذارد.
