داشتن یکی دو کیلو اضافه وزن به هیچ وجه نشانه سلامت کلی نیست، و لاغر بودن هم طول عمر را گارانتی نمیکند.وقتی محققان اجزای تناسب اندام را جدا می کنند باید سلامت قلبی-عروقی، متابولیسمی، مغزی و سیستم ایمنی را هم همانند فاکتورهای دیگر در نظر داشته باشند.تحقیقات جدید تایید می کند که بیشتر از مقدار چربی موجود در بدن، نوع چربی و محل ذخیره آن در بدن حائز اهمیت است.
چربی به ۲ دسته اصلی تقسیم می شود :چربی احشایی که ارگان های ما را دربرمی گیرد و چربی زیر جلدی که زیر پوست قرار می گیرد.بیشتر چربی بدن ما از نوع زیرجلدی است، و این برای بدن ما بهتر است.
سلول های چربی احشایی پس از گذشت زمان کمی از ذخیره شدن لیپید های چرب، آنها را به جریان خون آزاد میکنند، که این لیپید ها می توانند در داخل خون مشکلات سلامتی ایجاد کنند.این نشان می دهد نه تنها هر دو نوع چربی تاثیرات متفاوتی روی بدن ما دارند بلکه ممکن است همه چربی ها بد نباشند.
از طرف دیگر پزشکان به تازگی پی برده اند که حدود ۲۰درصد سفید پوستان لاغر دارای دو یا بیش از دونشانه سندرم متابولیک هستند که معمولا فقط افراد داری اضافه وزن این نشانه ها را دارند.این نشانه ها شامل فشار خون بالا، تری گیلیسیرید و گلوگز بالا و HDL(کلسترول خوب)پایین هستند .بنا به گفته نوربت استفانNorbert Stephan استاد دانشگاه Tubingen در آلمان و متخصص بیماری های متابولیک، اثرات این نشانه ها باعث نگرانی برای افزایش ۳۰۰ درصدی مرگ و میر میشوند.
استفان و همکارانش یک تحقیق درباره متابولیسم سلولی منتشر کردند که یک همبستگی پارادوکسیک را نشان می دهد.به نظر می رسد نشانه های سندروم متابولیک فقط در افرادی بروز می کند که چربی زیرجلدی کمی در پاهای خود دارند وافرادی با مقادیر بالای چربی پا سالم ترند.علاوه براین، این ارتباط پیچیده در افراد دارای اضافه وزن دیده نمیشود و این ارتباط فقط برای چربی پا وجود دارد.
استفان معتقد است این موضوع با نحوه ی عملکرد چربی پا ارتباط دارد.همان طور که چربی زیر جلدی بهتر از چربی احشایی لیپید ها را در خود نگه می دارد،سلول های چربی پا نیز بهتر از سلول های چربی شکم، لیپید ها را از جریان خون دور نگه می دارند.
پروفسوراستفان می گوید:”چربی زیرجلدی پا همانند یک اسفنج چربی را گیر می اندازد و تا زمانی که چربی گیر افتاده است آسیب کمتری به اندام ها وارد می کند. “
این نوع چربی مفید با تبدیل چربی ها به ذخیره انرژی و جلوگیری از گردش آن ها در بدن به سلامت کلی بدن کمک میکند.
گروه استفان معتقد است ۲۰ درصد از افرادی که بدن آن ها چربی پا کمتری ذخیره میکند حساسیت ضعیفی به انسولین(که به بدن برای ذخیره چربی ها کمک می کند)دارند.(این عقیده توسط یک تحقیق در سال ۲۰۱۱ که تفاوت هایی در ژنIRS1 یافت، حمایت می شود.این ژن پروتئین هایی را کد می کند که به سلول ها برای پاسخ به انسولین کمک می کنند. این تفاوت ها در ژن IRS1 ، با کاهش سطح ذخیره چربی، همانند مشکلات متابولیکی همراه است.)
این به درک ما از چربی کمک می کند.چربی چیزی بیش از یک جلیقه دور کمر یا یک جرم ژلاتینی که باید خارج شود، است.سلول های چربی تقش مهمی در تنظیم فرایند های متابولیسمی در بدن ما دارند و بدون انواع مناسب چربی در جای مناسب، ما نمیتوانیم واقعا سالم باشیم.
