همانطور که میدانید روشهای زیادی برای درمان یه کار میروند. برخی از این روشها میتوانند مشکلات ادراری و مثانه ایجاد کنند.
تعدادی از روشهایی که چنین مشکلاتی را ایجاد میکنند در ادامه آمدهاند:
- رادیودرمانی لگن (شامل ارگانهای تولیدمثلی، مثانه، کولون و رکتوم) میتواند باعث تحریک و آسیب مثانه و مجاری ادراری شود. این مشکلات معمولا چند هفته پس از رادیودرمانی آغاز شده و حدود چند ماه پس از پایان دورهی درمان مرتفع میشوند.
- بعضی از انواع شیمیدرمانی و درمانهای بیولوژیکی نیز میتواند باعث تخریب سلولهای مثانه و کلیه شود.
- عمل جراحی برداشتن پروستات (پروستاتِکتومی)، جراحی برای سرطان مثانه و نیز عمل جراحی برداشتن رحم، بافتهای اطراف رحم، سرویکس و بخشهای فوقانی واژن (هیسترکتومی رادیکال) در خانمها هم میتوانند مشکلات ادراری ایجاد کنند. این نوع از اعمال جراحی همچنین میتوانند احتمال عفونت مجاری ادراری را هم افزایش دهند.
مقالهی مرتبط: سرطان پروستات
نشانهها و علائم مشکلات ادراری
برای شناخت بهتر این علائم بهتر است با پزشک معالج یا پرستار صحبت کنید. برخی از تغییرات ادرار و مثانه ممکن است طبیعی باشند، مثل تغییر رنگ یا بوی ادرار که در اثر انواعی از شیمیدرمانی ایجاد میشود. گروه درمانی که سلامت شما را تحتنظر دارد، مشخص خواهد کرد که علائم شما به چه دلیلی ایجاد شده و برای بهبود این علائم راهکارهایی را به شما پیشنهاد خواهد داد.
- التهاب مخاط پوشاننده سطح داخلی مثانه (Radiation Cystisis)، علائم:
- احساس درد یا سوزش در زمان دفع ادرار
- وجود خون در ادرار
- سختی هنگام شروع دفع ادرار
- مشکل در تخلیهی کامل مثانه
- احساس اضطرار و تکرر در دفع ادرار
- دفع ناخودآگاه اندکی ادرار هنگام عطسه و سرفه
- انقباض مثانه، احساس درد و ناراحتی در ناحیهی پلویک
- التهاب مجاری ادراری (UTI)، علائم:
- احساس درد و سوزش هنگام دفع ادرار
- ادرار کدر یا قرمز
- تب ۳۸ درجهی سانتیگراد (۱۰۰/۵ درجهی فارنهایت)، لرزش و خستگی
- درد در ناحیهی پشت یا شکم
- مشکل در دفع ادرار یا احتباس ادرار
در افرادی که به خاطر سرطان تحت درمان قرار دارند، UTI میتواند به وضعیت خطرناکی منجر شود که نیاز به اقدام پزشکی فوری دارد. در صورتی که UTI ناشی از یک عفونت باکتریایی باشد، آنتیبیوتیکها برای درمان تجویز خواهند شد.
علائمی که ممکن است پس از جراحی ظاهر شوند:
- بیاختیاری ادرار
- عدم توانایی تخلیهی کامل مثانه
راههایی برای اینکه بتوانید از این مشکلات جلوگیری کنید
- آب زیادی بنوشید. اکثر افراد نیاز دارند روزانه حداقل هشت لیوان آب بنوشند که در این صورت ادرار شفاف و به رنگ زرد روشن خواهد بود. باید سعی کنید از عواملی که مشکلات مثانهی شما را تشدید میکنند دوری کنید. این عوامل شامل کافئین، نوشیدنیهای الکلی، غذاهای تند و محصولات تنباکو میشوند.
- سعی کنید حدالامکان از عفونتهای مجاری ادراری جلوگیری کنید. پزشک یا پرستار شما احتمالا دربارهی راههای کاهش احتمال ابتلا به عفونتهای مجاری ادراری با شما صحبت خواهند کرد. این روشها میتوانند شامل رفتن زیاد به دستشویی، پوشیدن لباسهای زیر پنبهای و شلوارهای گشاد، یاد گرفتن روشهای امن و بهداشتی برای گذاشتن کاتاتر، حمام کردن به جای دوش گرفتن و مشورت کردن با پرستار قبل از استفاده از کرم و لوسیون در اطراف ناحیهی ژنیتال باشند.