تحقیقات جدید منتشر شده در مجله‌ی Circulation نشان می‌دهد که قطع درمان طولانی مدت آسپیرین با دوز کم، ممکن است احتمال سکته‌ی مغزی یا حمله‌ی قلبی را افزایش دهد.
محققان به رهبری Johan Sundström، استاد اپیدمیولوژی در دانشگاه Uppsala سوئد، شروع به بررسی روی اثر توقف درمان در دوز پایین آسپیرین، بر احتمال ابتلا به حمله‌ی قلبی یا سکته‌ی مغزی کردند.
مقاله‌ی مرتبط: آسپرین با قابلیت عبور از سد خونی مغزی
انجمن قلب آمریکا (AHA) توصیه می‌کند افرادی که در معرض خطر ابتلا به حمله‌ی قلبی هستند، از مصرف آسپرین کمتر خودداری نمایند. آسپیرین توسط AHA به منظور پیشگیری از عود بیماری در حمله‌ی قلبی و سکته‌ی مغزیِ شخص بازمانده توصیه می‌گردد.
براساس تحقیقات قبلی که در این مطالعه به آن اشاره شده است، ۱۰ تا ۲۰ درصد بیماران بجای ادامه‌ی روند درمانی خود، از مصرف این دارو خودداری کرده و این توصیه را جدی نمی‌گیرند.
این بیماران درمان خود را در ۱ تا ۳ سال اولِ پس از وقوع مشکلات قلبی عروقی خود ادامه ندادند. اما به راستی نتیجه توقف درمان با این دارو چیست؟ مطالعهی جدید در این رابطه پژوهش می‌کند.
افزایش ۳۷ درصدی بیماری‌های قلبی عروقی در ترک مصرف آسپرین
پروفسور Sundström و همکارانش سوابق پزشکی ۶۰۱ هزارو ۵۲۷ نفر در سن ۴۰ سالگی و بالاتر، بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹، که سابقه‌ی سرطان نداشتند و آسپیرین را در دوزهای پایین برای جلوگیری از اولین یا دومین حمله‌ی قلبی و یا سکته‌ی مغزی خود مصرف کرده بودند بررسی کردند.
پایبندی به درمان در این نمونه جمعیت، در سال اول ۸۰ درصد بود.
مقالات مرتبط:
منظور از حوادثات قلبی عروقی تحت عنوان انفارکتوس میوکارد تعریف شده است که معمولا به عنوان حمله‌ی قلبی، سکته مغزی یا مرگ و میر قلبی شناخته می‌شود. در پایان این دوره ۶۲ هزارو ۶۹۰ رویداد قلبی عروقی ثبت شد.
افرادی که درمان با آسپیرین را متوقف کردند، نسبت به کسانی که به درمان ادامه دادند حدود ۳۷ درصد شانس وقوع بیماری قلبی عروقی را در خود افزایش دادند؛ این معادل ۱ در هر ۷۴ بیماری است که در اثر ترک مصرف آسپیرین بر اثر حمله‌ی قلبی، سکته‌ی مغزی و یا سایر رویدادهای قلبی جان خود را از می‌دهند.
مقاله‌ی مرتبط: ۸ راه‌کار برای کاهش خطر سکته مغزی یا قلبی
بر اساس پیامدهای بالینی این نتایج، پژهشگران این مطالعه اظهار می‌دارند:
ادامه‌ی روند درمانی آسپرین با دوز پایین، در غیاب عمل جراحی یا خونریزی، یک هدف درمانی مهم محسوب می‌شود.
چون این یک مطالعهی مشاهداتی است نمی‌تواند به طور کامل علت را توضیح دهد؛ با این حال این تیم معتقد است که توقف در مصرف آسپرین می‌تواند عامل ایجاد کننده‌ی این اثرات بوده باشد.
احتمال می‌رود توقف در مصرف آسپرین که دارای خاصیت رقیق‌کنندگی خون می‌باشد پس از قطع مصرف، اثرات لخته شدن خون را در پی داشته باشد. برخی مطالعات تجربی نیز از این نظریه پشتیبانی کردند.
به گفته‌ی پژوهشگران، اهمیت بالینی این اثر به دلیل تعدد زیاد بیماران مصرف‌کننده‌ی آسپرین و همچنین ادامه ندادن به روند درمانی‌شان دارای اهمیت ویژه‌ای است.
پروفسور Johan Sundström می‌گوید:
درمان با دز پایین آسپیرین، یک درمان ساده و ارزان قیمتی محسوب می‌شود اما تا زمانی که اقدامی برای عمل جراحی نداشته باشید و هیچ‌گونه خونریزی‌ای نیز نداشته باشید. تحقیقات ما حاکی از آن است که یک سلامت عمومی قابل توجهی به هنگام مصرف بیماران از آسپرین در کل جامعه حاصل می‌شود.
او همچنین می‌افزاید:
ما امیدوار هستیم که تحقیقات ما به پزشکان، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و همچنین به بیماران کمک کند تا تصمیم بگیرند آیا آسپرین را مصرف بکنند و یا خیر.
محدودیت‌ها و نقاط قوت این مطالعه
این مطالعه نمونه‌ای از یک جمعیت بزرگ را بررسی می‌کند که بیش از ۶۰ هزار رویداد قلبی عروقی را شامل می‌شد.
محققان به تمام بیماران سوئدی که به مدت طولانی آسپیرین را با دوز کم مصرف کرده بودند، دسترسی پیدا کردند و به همین دلیل توانستند به نتایج آماری بسیار دقیقی دست بیابند که به آن‌ها کمک کند تا عواقب قطع مصرف این دارو را بهتر مشخص کنند.
اما پژهشگران این تحقیق به برخی از محدودیت‌های این مطالعه نیز اشاره می‌کنند. آن‌ها به هیچ کدام از اطلاعات اجتماعی و اقتصادی بیماران خود که ممکن بود نتایج تحقیق را مختل کند دسترسی نداشتند. همچنین فشارخون، چربی‌ها و سیگارکشیدن نیز در این مطالعه مورد توجه قرار نگرفت.
محققان همچنین به نتایج معکوس این پژوهش نیز اشاره‌ای کردند؛ یعنی احتمال این نیز وجود داشت بیمارانی که درمان را قطع کرده بودند در معرض مرگ زودهنگام قرار گرفته باشند!
