زردچوبه ادویه‌ی معطر و تلخ مزه‌ای است که در پزشکی سنتی هند و چین برای مقاصد درمانیِ مختلفی همچون درمان سرطان کاربرد داشت. همچنین در دفع و دور کردن پشه‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت.
تقریبا چهارهزار سال است که زردچوبه دردید مردمان، ادویه‌ای با خواص درمانی معجزه آسا لقب گرفته است. پودر زردِ روشن و مشتق گرفته از ریشه‌ی این گیاه نیز تحت عنوان الهه‌ی طلایی و زعفران هندی شناخته شده است. این ادویه امروزه به طور گسترده در افزودنی‌های رنگیِ مواد غذایی و صنایع رنگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در این مقاله ما به اثرات زردچوبه در سلامت پوست، علی الخصوص بر روی بیماری پسوریازیس و آکنه نگاهی می‌اندازیم.
محتوی این مقاله:
- فواید زردچوبه برای پوست چیست؟
- نحوه‌ی استفاده از زردچوبه بر روی پوست
- خطرات استفاده از آن
- راهکارها
حقایقی در رابطه با زردچوبه و مراقبت‌های پوستی
- اگرچه گیاه زردچوبه در بسیاری از مناطق گرمسیری وجود دارد، اما رشد و مصرفش در هندوستان بیشتر است.
- جزء فعالِ کورکومین موجود در زردچوبه، ممکن است عامل خواص درمانی مفید این گیاه برای پوست بوده باشد.
- این گیاه که با گیاه زنجبیل هم خانواده است، تا ارتفاع ۱ متر رشد کرده و دارای گل‌های زردرنگ می‌باشد.
فواید زردچوبه برای پوست چیست؟
رنگ زردروشن زردچوبه از جزء فعال داخل آن، به نام کورکومین منشا می‌گیرد. مطالعات نشان داده است که کورکومین دارای اثرات حفاظتی در برابر مواد شیمیایی مخرب پوست و آلودگی‌های محیطی است.
کورکومین با مبارزه در برابر رادیکال‌های آزاد و کاهش التهاب از پوست محافظت می‌کند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد احتمالا کورکومین در درمان بیماری‌های پوستی زیر موثر واقع شود:
سرطان پوست
کورکومین ممکن است به درمان ملانوما کمک کند. به نظر می‌رسد این ماده باعث پاکسازی سلول‌های ناکارآمد از بدن می‌شود و همچنین این احتمال نیز وجود دارد که کورکومین باعث توقف رشد سلول‌های ملانوم و مهار پیشرفت تومور نیز شود.
مقاله‌ی مرتبط: با ۵ نشانه‌ی سرطان پوست آشنا شوید
پسوریازیس (Psoriasis)
پسوریازیس یک بیماری مزمن التهاب پوست و مفصل می‌باشد که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد که کورکومین، مسیرهای ایمنیِ مسئول پسوریازیس را نیز مهار می‌کند.
مقاله‌مرتبط: پسوریازیس چیست؟ و آیا درمان دارد؟
اسکلرودرمی (Scleroderma)
اسکلرودرمی در اثر حمله‌ی سیستم ایمنی بدن به بافت‌های پیوندی سالم رخ می‌دهد و درنهایت منجر به زخم می‌شود. این زخم معمولا در زیر پوست و اطراف اندام‌های داخلی و رگ‌های خونی بدن ایجاد می‌شود. به نظر می‌رسد کورکومین با اثر مثبت بر روی جای زخم، بتواند به کنترل این بیماری کمک کند.
ویتیلیگو (Vitiligo)
ویتیلیگو بیماری‌ای می‌باشد که باعث کاهش رنگدانه و ایجاد لکه‌های سفید بر روی پوست می‌گردد. در برخی موارد ممکن است کورکومین از استرس اکسیداتیو سلول‌های پوستیِ اپیدرمال، که مسئول تولید ملانین هستند جلوگیری کند.
مقاله‌ی مرتبط: ویتیلیگو
آکنه
آکنه یک بیماری شایع پوستی است که با جوش‌های سرسیاه، سرسفید و چرک‌دار شناخته می‌شود. کرمِ پوست حاوی کورکومین، به طور بالقوه می‌تواند در تنظیم چربیِ پوست مخصوصا در افرادی که دارای آکنه می‌باشند مفید و موثر واقع شود.
مقاله‌ی مرتبط: میکروبیوم نامتعادل؛ راز پوست‌های آکنه‌ای
نحوه‌ی استفاده از زردچوبه بر روی پوست
کورکومین زردچوبه در مصرف خوراکی جذب ضعیفی دارد، سریع متابولیزه شده و به سرعت از بدن دفع می‌گردد.
بروملین (Bromelain)، آنزیمی است که در آناناس یافت می‌شود. این آنزیم جذب و اثرات ضد التهابی کورکومین را افزایش می‌دهد؛ به همین دلیل اغلب با محصولات زردچوبه دارویی ترکیب می‌شود.
زردچوبه می‌تواند به طور مستقیم بر روی زخم‌های تازه، راش‌های پوستی، کبودی‌ها و نیش حشراتی همچون زنبور عسل اعمال شود. زردچوبه در فرم‌ها و اشکال دارویی مختلفی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد؛ از جمله:
- کپسول و قرص
- پماد
- عصاره
- رنگ‌ها و افزودنی غذایی
- روغن
کورکومین در محصولات زیر نیز یافت می‌شود:
- نوشیدنی‌های انرژی
- صابون‌ها
- لوازم آرایشی
خطرات استفاده از آن
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) زردچوبه و جزء فعال کورکومین موجود در آن را برای مصرف، کاملا سالم دانسته است. با این وجود، درمان‌های طبیعی می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند، ایجاد حساسیت کرده و حتی احتمال دارد به طور ناخواسته با سایر گیاهان، مکمل‌ها و یا داروهای مختلف واکنش نشان دهند.
این ادعا که بیان می‌دارد تمام مکمل‌های شامل کورکومین، حاوی ۹۵ درصد کورکومینوئید می‌باشد توسط FDA تایید نشده است. درواقع FDA، مکمل‌های زردچوبه یا کورکومین را کنترل نمی‌کند پس فرد خود باید در خرید نام‌ها و برندهای تجاریِ معتبر دقت کند.
در صورت داشتن هر کدام از حالات زیر نباید بدون مشورت با پزشک، اقدام به مصرف خودسرانه‌ی زردچوبه و کورکومین کنید. این موارد شامل:
دیابت (Diabetes)
داروی این بیماری ممکن است در هنگام ترکیب با مواد حاوی کورکومین، به شدت تقویت شده و در نتیجه باعث کاهش بیش از اندازه‌ی قندخون فرد شود. (هیپوگلیسمی)
مقاله‌ی مرتبط: هیپوگلیسمی (پایین بودن میزان گلوکز خون)
رقیق‌کننده‌های خون
كوركومين داراي خاصیت رقیق‌کنندگی خون می‌باشد و افراد نباید آن را با رقیق‌کننده‌های خونی دیگر همچون آسپرین مصرف کنند؛ چراکه انجام این کار ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.
کورکومین به دلیل دارا بودن خاصیت رقیق‌کنندگی خون، نبایستی تا ۲ هفته قبل از عمل جراحی مصرف شود.
اسید معده
احتمال دارد زردچوبه با داروهایی که باعث کاهش اسید معده و افزایش تولید محصولات این اسید می‌شود تداخل ایجاد کند.
مکمل‌های حاوی کورکومین که امروزه بدون نسخه در آمریکا قابل دسترس‌اند، ممکن است درصورتیکه با معده‌ی خالی مصرف شوند باعث ایجاد گاستریت (gastritis) یا همان التهاب و ورم معده و حتی زخم‌های گوارشی شوند.
راهکارها
در برخی فرهنگ‌ها استفاده از زردچوبه در طیف گسترده‌ای از درمان‌ها به شکل تقریبا افسانه درآمده است! به نظر می‌رسد که زردچوبه دارای خواص ضدالتهابی، ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی، ضد ویروسی، ضد باکتری، ضد قارچی و ضد سرطانی می‌باشد.
با اینکه هزاران سال است این ادویه در پزشکی هندی و چینی مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما بااین حال ویژگی‌های زیستی و بیولوژیکی آن در اواسط قرن بیستم شناخته شده‌است. ارزش دارویی این ادویه نیز از آن زمان تاکنون، موضوع مطالعات علمی و آزمایشات بالینی قرار گرفته‌است.
به نظر می‌رسد برخی از نتایجات اولیه که در آن زمان به زردچوبه نسبت داده شده بود امروزه مورد تایید قرار نمی‌گیرد؛ مطالعات اخیر در زمینه‌ی شیمی دارویی، به این نتیجه رسیده است که کورکومین ممکن است کاندید خوبی برای داروی مناسب نباشد.
هرکسی که تمایل دارد از مکمل‌ها یا گیاهان دارویی استفاده کند، ابتدا باید این مطلب را با پزشک خود در میان بگذارد تا از اثرات منفی و تداخل‌هایی که ممکن است با دارو و درمان‌های دیگر داشته باشد پیشگیری کند.
