در مطالعه‌ی گسترده‌ای که تقریبا ۸۰ هزار زن در آن شرکت کرده بودند، نشان داده شد که کمبود وزن باعث ابتلا به یائسگی زودرس در زنان می‌شود.
این تحقیق تحت نظارت دکتر Kathleen Szegda انجام گرفت که در زمان مطالعه، یک مددکار تحقیقاتی در دانشگاه ماساچوست بود. نتایج این بررسی هم در مجله‌ی Human Reproduction منتشر شده است.
دکتر Szegda و تیمش، مطالعه را با بررسی بر روی کم یا زیاد بودن میزان چربی در رابطه با عملکرد تولیدمثل آغاز کردند. آن‌ها به دنبال یافتن پاسخ این سوال بودند: چگونه میزان وزن یک زن، می‌تواند بر تجربه‌ی او در یائسگی تاثیرگذار باشد؟!
برای ارزیابی این نظریه، محققان داده‌های مربوط به ۷۸ هزارو ۷۵۹ زن را بررسی کرده و آن‌ها را از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۱ زیر نظر گرفتند. این زنان مابین ۲۵ تا ۴۲ سال داشتند. محققان با استفاده از پرسشنامه‌هایی، اطلاعاتی در رابطه با قد، وزن و یا وضعیت منوپوز (یائسگی) آن‌ها جمع‌آوری کردند. این اطلاعات همراه با اطلاعاتی که با هورمون‌درمانی جمع آوری شده بود، هر ۲ سال یکبار بروز می‌شد. علاوه برآن، این اطلاعات در سال‌های جوانی شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شده بود.
مقاله‌ی مرتبط: هر آن‌چه که باید راجع به یائسگی بدانید
در این مطالعه، عنوان یائسگی زودرس به حالتی گفته می‌شد که زنان قبل اینکه به ۴۵ سالگی برسند یائسه می‌شوند. این تیم از مدل‌های رگرسیون چندگانه برای سنجش خطر ابتلا به یائسگی زودرس استفاده کردند و در نهایت گزارش شد که ۲ هزار و ۸۰۴ زن این وضعیت را تجربه کردند.
افزایش یک سوم درصدی خطر ابتلا به یائسگی زودرس
موسسه‌ی ملی سلامت (NIH)، وزن بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ کیلوگرم در مترمربع را به عنوان وزن عادی و نرمال تعریف می‌کند و زنانی که کمتر از این رنج وزن دارند، تحت عنوان زنان کم‌وزن معرفی می‌شوند.
در این مطالعه زنانی که شاخص توده بدنی (BMI) کمتر از ۱۸.۵ کیلوگرم در مترمربع داشتند (در هر سن)، ۳۰ درصد احتمال بیشتری در ابتلا به یائسگی زودهنگام در مقایسه با زنانی که BMI شان بین ۱۸.۵ تا ۲۲.۴ کیلوگرم در مترمربع بود داشتند. محققان همچنین دریافتند زنانی با BMI بین ۲۵ تا ۲۹.۹ کیلوگرم در مترمربع ،۳۰ درصد احتمال کمتری در ابتلا به یائسگی زودهنگام داشتند.
مقاله‌ی مرتبط: شاخص توده‌ی بدنی (BMI) برای بزرگسالان
به نظر می‌رسد بالاترین احتمال ابتلا به یائسگی در میان زنانی می‌باشد که در سن ۱۸ سالگی BMI کمتر از ۱۸.۵ کیلوگرم در مترمربع داشتند. همچنین گزارش شده است که این افراد دوچرخه سواری‌های شدید و زیادی را نیز در این سن تجربه کرده‌اند.
و در نهایت زنانی که BMI کمتر از ۱۷.۵ کیلوگرم در مترمربع، در سن ۱۸ سالگی داشتند ۵۰ درصد احتمال ابتلای بیشتری به یائسگی زودهنگام را در مقایسه با زنان دارای وزن طبیعی داشتند.
پیامدهای بالینی نتایج
دکتر Szegda sums با توجه به نتایج گزارش‌ها بیان می‌دارد:
زنانی که در همان اوایل زندگی و یا اواسط میانسالی دچار کمبود وزن هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یائسگی زودهنگام قرار دارند.
او توضیح می‌دهد:
این وضعیت با خطر بالای بیماری‌های قلبی عروقی و سایر شرایط بهداشتی همچون کاهش شناختی، پوکی استخوان و مرگ زودرس همراه است؛ بنابراین این یافته‌ها پیامدهای مهمی برای زنان و همچنین پزشکان آن‌ها دارد.
دکتر Szegda می‌افزاید که ۱۰ درصد از زنان یائسگی زودهنگام را تجربه می‌کنند. با دانستن این مطلب ممکن است زنانی که دارای کمبود وزن می‌باشند، بخواهند در مورد اثرات بالقوه‌ی این یافته‌ها با پزشک خود تبادل نظر کنند. با این حال او می‌گوید که علت ایجاد یائسگی زودهنگام هنوز به وضوح درک نشده است.
دکترKathleen Szegda می‌گوید:
یافته‌های ما نشان می‌دهد که کمبود وزن ممکن است بر روی زمان یائسگی تأثیر داشته باشد. برای فهمیدن چگونگی افزایش خطر یائسگی زودهنگام، تحقیقات بیشتری لازم است.
محققین همچنین به برخی از محدودیت‌های مطالعه‌ی خود نیز اشاره می‌کنند. آن‌ها چنین بیان می‌دارند که اگر کمبود وزن در خانم‌ها منجر به آمنوره ( قطع شدن قاعدگی ) شود، در این صورت این زنان در گروه زنان یائسه طبقه بندی می‌شوند.
مقاله‌ی مرتبط: گفتگوی ما پیرامون یائسگی باید بیشتر شود
