در مطالعه‌ای که به تازگی انجام شده، بهترین رژیم کاهش وزن برای مبتلایان به استئوآرتریت زانو که از اضافه وزن و چاقی رنج می‌برند ارائه شده است. استئوآرتریت شایع‌ترین نوع آرتریت و رایج‌ترین اختلال مفصلی در ایالات متحده آمریکا است. استئوآرتریت زانو ۱۰ درصد مردان و ۱۳ درصد از زنان بالای ۶۰ سال آمریکایی را درگیر می‌کند. به طور کلی چاقی به عنوان عامل خطر برای آرتریت پذیرفته شده است. طبق اعلام مرکز کنترل و پیش‌گیری بیماری (CDC)، تقریبا یک سوم (سی و یک درصد) بزرگسالان چاق آمریکا از آرتریت رنج می‌برند.
مقالۀ مرتبط: کلسترول بالا موجب آرتروز مفصل می‌شود
اما این افراد چطور می‌توانند تخریب گسترده مفاصل را که در استئوآرتریت اتفاق می‌افتد، کاهش دهند؟ مطالعات نشان می‌دهند کاهش وزن برای بیماران چاق و آن‌هایی که اضافه وزن دارند تغییر بزرگی ایجاد می‌کند. کاهش وزن، فعالیت سلول‌های ایمنی التهابی را کم می‌کند. به نظر می‌رسد این دسته از سلول‌ها، در تخریب ناشی از استئوآرتریت غضروف‌ها نقش اساسی دارند. اما تا‌کنون مشخص نبود کدام رژیم کاهش وزن موثر‌تر است؟ بنابر‌این محققان به سر‌پرستی دکتر Alexandra Gersing، از گروه رادیولوژی و تصویر‌برداری دانشگاه California برای بررسی تاثیر رژیم غذایی به تنهایی، رژیم غذایی و ورزش، ورزش به تنهایی بر پیشرفت استئوآرتریت زانو مطالعه‌ای انجام دادند.
دکتر Gersing توضیح می‌دهد:
وقتی غضروف در استئوآرتریت از بین می‌رود، بازگشت بیماری غیر‌ممکن است. بنابر‌این یافتن بهترین راهکار به منظور کاهش آسیب غضروف زانو بسیار مهم است.
یافته‌های تازه در نشست سالانه‌ی انجمن رادیولوژی که در شیکاگو برگزار شد، ارائه گشت.
ورزش به تنهایی موثر نیست
دکتر Gersing و همکارانش پیشرفت استئوآرتریت زانو را در ۷۶۰ بیمار بررسی کردند. شاخص توده بدنی (BMI) این افراد بالای ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع بوده و به طور میانگین ۶۲ سال سن داشتند.
شرکت‌کنندگان این مطالعه یا در معرض عوامل خطر بودند یا علائمی از بیماری را نشان می‌دادند. از بین ۷۶۰ شرکت‌کننده، ۳۸۰ نفر وزن کم کردند اما ۳۸۰ نفر دیگر وزن کم نکردند. افرادی که وزن کم کرده بودند بر اساس روش کاهش وزن، به سه گروه تقسیم شدند. گروه نخست رژیم غذایی و برنامه‌ی ورزش دریافت کردند، گروه دیگر فقط برنامه‌ی ورزشی و گروه سوم فقط رژیم غذایی.
دکتر Gersing و همکارانش پیشرفت استئوآرتریت را با استفاده از MRI در آغاز مطالعه، ۴۸ و ۹۶ ماه بعد مورد بررسی قرار دادند. پس از بازه‌ی زمانی ۹۶ ماهه، تخریب غضروف در گروهی که وزن کم کرده بودند بسیار کم‌تر بود. نکته‌ی بسیار مهم این بود که این نتایج امیدوار کننده فقط در کسانی دیده شد که با دریافت رژیم غذایی یا دریافت رژیم غذایی و برنامه‌ی ورزشی وزن کم کرده بودند. گرچه افرادی که تنها برنامه‌ی ورزشی دریافت کرده بودند به اندازه‌ی دو گروه دیگر وزن کم کرده بودند اما نتایج کنترل بیماری در دو گروه دیگر بهتر بود.
مقالۀ مرتبط: اگر برای کاهش وزن صرفاً ورزش کنید، به نفع زانوهایتان نیست!
در مقایسه با کسانی که کاهش وزن نداشتند، کاهش وزن افرادی که فقط برنامه‌ی ورزشی داشتند تاثیری بر تخریب غضروف زانو نداشت.
نویسندگان مطالعه بیان می‌کنند:
با توجه به نتایج این مطالعه، کاهش وزن در طی ۹۶ ماه در افراد چاق و کسانی که اضافه وزن داشتند سرعت تخریب غضروف را کاهش داد. این تاثیر محافظ فقط در گروه‌هایی که رژیم غذایی و برنامه‌ی ورزشی یا تنها رژیم غذایی دریافت کرده بودند، دیده شد.
