براساس تحقیقات جدید، بیماریهای مزمن خطر ابتلا به سرطان را مانند سبک زندگی بالا میبرند.
محققان میگویند:
بیماریهای مزمن فردی “یک فاکتور خطر در مورد سرطان نادیده گرفته شده” میباشند که همراه با هم مانند موجب افزایش احتمال سرطان میشوند. این عوامل همانند عوامل اصلی خطر در سبک زندگی، خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد.
یک مطالعه کوهورت آیندهنگر که با شرکت بیش از ۴۰۰ هزار مرد و زن انجام گرفت، نشان داد که پنج بیماری مزمن رایج و نشانگرهای آنها با یک پنجم موارد سرطان جدید (۲۰/۵ درصد)در ارتباط بوده و منجر به بیش از یک سوم کل مرگ و میرهای سرطان(۳۸/۹ درصد) شود.
بر اساس یک پیگیری متوسط که حدود ۸.۷ سال طول کشید و برای بررسی رابطه ابتلا به سرطان و مرگ و میر دیابت، بیماریهای ریوی، نشانگرهای بیماری قلبی عروقی، بیماری مزمن کلیوی و آرتروز نقرسی انجام گرفت، نویسندگان گزارش دادند میزان کاهش عمر در مردان ۱۳/۳ سال و در زنان ۱۵/۹ سال میباشد.
مقاله مرتبط: دردسری اضافه: بیماریهایی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهند
این مطالعه نشان داد که افزایش میزان ریسک بیماریهای مزمن با افزایش خطر ابتلا به سرطان کبد، مثانه، کلیه، معده، دهان و کولورکتال در ارتباط است. نویسندگان این مطالعه از این طریق، به این نتیجه رسیدند:
این مطالعه نشان میدهد که “بیماری های مزمن یا تغییرات زیست شناختی پایه ممکن است نقش مهمی در ابتلا به این سرطانهای خاص بازی میکنند.”
این تحقیق در ۳۱ ژانویه در British Medical Journal به صورت آنلاین منتشر شد.
محققان مرکز سرطان MD Anderson دانشگاه بوستون از ایالت تگزاس به رهبری Xifeng Wu, MD, PhD در این مورد میگویند:
این یافتهها یک تأثیر قبلاً نادیدهگرفته شده اما در عین حال قابل توجه بیماریهای مزمن بر روی ریسک سرطان را مشخص کرد که عیناً به اندازه پنج فاکتور اصلی سبک زندگی مهم است.
دکتر Wu به بخش اخبار پزشکی Medscape در این مورد گفت:
استراتژیهای اخیر پیشگیری از سرطان بر روی فاکتورهای خطر سبک زندگی تمرکز کردهاند و بیماریهای مزمن را به عنوان عوامل خطر قابل اصلاح در نظر نمیگیرند.
ایشان در ادامه گفتند:
براساس نتایج حاصل از مطالعه اخیر “یکی از مهمترین طرحهای مبارزه با ابتلا به سرطان و مرگ و میر ناشی از آن از دست خواهد رفت، اگر استراتژی پیشگیری از سرطان در آینده بیماری های مزمن را هدف قرار ندهد.
فهمیدن اینکه بیماریهای مزمن اساساً خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد و موجب کوتاهی عمر میشود، میتواند منجر به مدیریت بهتر بیماریهای مزمن، بهبود سطح سلامت کلی و کاهش هزینههای کلی ناشی از سرطان شود. علاوه بر اینها، اطلاعات دیگری نیز از این مطالعه بدست آمد. بر اساس این اطلاعات، فعالیتهای فیزیکی در کاهش احتمال ابتلا به سرطان به میزان ۴۰% و مرگ و میر ناشی از سرطان مرتبط با بیماریهای مزمن در ارتباط هستند.
دکتر وو در ادامه افزود:
پزشکان همچنین ممکن است فعالیت فیریکی را به عنوان یک راهبرد موثر، ارزان و پیشگیری امن برای کاهش خطر سرطان و دیگر بیماریهای مزمن پیشنهاد کنند.
جزئیات مطالعه
براساس این مطالعه که تحقیقی مبتنی بر مشاهده بود، ۴۰۵,۸۷۸ زن و مرد که سابقه ابتلا به سرطان نداشتند، در سالهای ۱۹۹۶ الی ۲۰۰۷ براساس استانداردهای پزشکی در تایوان تحت غربالگری قرار گرفتند.
محققان در این تحقیق تأثیر پنج بیماری رایج مزمن را بر روی اغلب بیماری ها در سراسر جهان بررسی کردند: بیماریهای قلبی عروقی (نشانگرهایی که شامل فشار خون، کلسترول خون و ضربان قلب میشد)، دیابت، بیمارهای مزمن کلیوی (نشانگرهایی که شامل پروتئینوری و میزان تصفیه گلومرولی میشد)، بیماریهای ریوی و آرتروز نقرسی (که اوریک اسید یک نشانگر برای آن است).
بنابراین، تیم به طور کلی هشت بیماری مزمن و نشانگر را مورد بررسی قرار داد.
به جز فشار خون و بیماری ریوی، ۶ معیار بر اساس آمار و به صورت تکی به طور معنیداری با افزایش ریسک ابتلا به سرطان در ارتباط هستند.
همچنین به صورت مشابه براساس آمار ارتباط معنیداری بین احتمال مرگ به علت سرطان و همه ۸ بیماری و نشانگرهای آنها وجود دارد.
مقاله مرتبط: ۴۲ درصد سرطانها با کنترل عوامل خطرساز قابل پیشگیریاند
میزان ارتباط بیماریهای مزمن و ابتلا به سرطان ۲۰.۵ % میباشد.
این مقایسه به ۲۴.۸% برای پنج عامل عمده که ناشی از سبک زندگی است، اضافه میشود. این عوامل شامل سیگار کشیدن، فعالیت بدنی کم (کمتر از ۳.۷۵ ساعت فعالیت متابولیکی در هفته)، عدم دریافت کافی میوه و سبزیجات (کمتر از دو عدد میوه و سبزیجات در روز)، مصرف بیشاز حد الکل و چاقی.
میزان مرگ و میر ناشی از سرطان که در اثر بیماری مزمن است در حدود ۳۸.۹% میباشد که میتوان این عدد را با میزان ۳۹.۷% که به علت فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی است، مقایسه کرد.
سیگار به عنوان سرطانزاترین عامل در سبک زندگی، موجب بیشترین کاهش عمر در زنان و مردان میشود: ۴.۳ سال در آقایان و ۴.۸ سال در خانمها.
اعضای ارشد مطالعه اشاره کردند:
همچنین مطالعات قبلی نشان دادند که بیماریهای مزمن شدید ریسک فاکتورهای رایج را گسترش داده و زمینهساز سرطان شوند. این بررسیهای زودهنگام به صورت مقدماتی بیشتر بر روی تأثیرات بیماریها به صورت فردی و نشانگرهای بیماری تمرکز کردند تا اینکه بیماریهای مزمن را به شکل یک گروه در نظر گرفته و در ارتباط باهم بررسی کنند.
تا به حال، ۳ تحقیق برای تعیین میزان تأثیر دیابت بر روی سرطانهای شایع و نادر انجام شده است که از ۱.۴ % برای سرطانهای شایع تا ۷.۳ % برای سرطان پانکراس، مرگ و میر متغیر است.
دکتر Wu در این زمینه گفت:
تأثیر فردی بقیه هفت بیماریهای مزمن و نشانگرها مانند بیماریهای قلبی عروقی و … تا به حال به صورت سیستماتیک مورد مطالعه قرار نگرفته است.
ما بر این باور هستیم که ورزش کردن باعث کاهش ریسک سرطان مرتبط با بیماریهای مزمن و نشانگرها میشود.مطالعات ما نشان میدهد که فعالیت بدنی با کاهش حدوداً ۴۰ درصدی در خطر ابتلا به سرطان وابسته به بیماریهای مزمن در ارتباط است. علاوه بر فعالیتهای بدنی، ممانعت از استعمال دخانیات و مصرف الکل، حفظ وزن نرمال و نیز رژیم غذایی سالم، در راهبرد پیشگیری از سرطان اهمیت دارد.
تأمین مالی این مطالعه بر عهده مرکز ژنومیک بین المللی و بهداشت عمومی در مرکز سرطان MD Anderson و وزارت بهداشت و مرکز آزمایشگاهی بالینی رفاهی تایوان بوده است. دکتر وو و همکارانش هیچ رابطهی مالی مرتبطی رو افشا نکردند.