دانشمندانی که در زمینه شیوه های نوین درمان سرطان تحقیق می کنند، به تازگی به درمان جدیدی دست یافته اند. آن ها توانستند با یک تزریق هدفمند در موش ها، تومور ها را از بین ببرند.
در سال های اخیر تحقیقاتی که در زمینه کشف روش های درمانی موثر برای تمام انواع سرطان، گسترش یافته است. این تحقیقات همواره افق های جدیدی برای درمان سرطان گشوده اند. برخی از تحقیقات جدید در این زمینه استفاده از جدیدترین تکنولوژی های نانو را شامل می شوند. محققان با استفاده از این تکنولوژی می توانند ریزترین تومور ها را در بدن از بین ببرند ، با استفاده از مهندسی میکروب از ادامه فعالیت سلول های سرطانی جلوگیری کنند و یا تومور های بدخیم را نابود کنند. اخیرا مطالعه ای در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد کالیفرنیا انجام گرفته است. براساس این مطالعه به طور باالقوه انتظار میرود که تزریق مقادیر جزئی دو عامل باعث تحریک پاسخ ایمنی بدن به طور مستقیم علیه تومور های بدخیم شود. بر اساس مطالعاتی که روی موش انجام گرفته، این روش موثر بوده است. دکتر رونالد لوی، نویسنده اول این تحقیق می گوید:
زمانی که این دو عامل را باهم به کار بردیم، تومور ها در سرتاسر بدن موش از بین رفتند. این رویکرد بر اساس شناسایی سلول های هدف سلول های ایمنی که مشخص کننده تومور هستند، تدوین شده است و بنابراین نیازی به فعال سازی کل سیستم ایمنی بدن یا انطباق سلول های ایمنی بیمار نیست.
محققان باور دارند که سریعتر از زمان تعیین شده می توانند به آزمایش های بالینی روی آورند. زیرا یکی از عامل ها در انسان به کار برده شده و عامل دیگر نیز در حال حاضر تحت بررسی های کلینیکی برای درمان لنفوم است. یافته های این مطالعه در ژورنال Scince Translational Medicine منتشر شده است.
مقاله مرتبط: استراتژی جدید کارآمد برای درمان سرطان
ماده تزریقی مورد استفاده چگونه عمل می کند؟
ایمونوتراپی نوعی روش درمانی است که طی آن پاسخ سیستم ایمنی تقویت می شود و بنابراین می توان سلول های سرطانی را مورد هدف این سیستم قرار داد. از این روش برای مبارزه با لنفوم یا سرطان سیستم لنفاوی استفاده شده است. روش های مختلفی برای ایمونوتراپی وجود دارد. بعضی از آن ها کل سیستم ایمنی بدن را درگیر می کنند و بعضی دیگر اختصاصی تر شده اند. اما تمام این روش ها با خطراتی همراه هستند. ممکن است عوارض جانبی خطرناکی داشته باشند، زمان بر بوده یا بسیار پر هزینه باشند. به نظر می رسد اثرات مثبت رویکردی که توسط محققان این تیم تحقیقاتی به کارگرفته شده است، از عوارض جانبی اش بیشتر باشد.
مقاله مرتبط: ایمونوتراپی سرطان چیست؟
در این رویکرد درمانی از مقادیر بسیار جزئی دو عامل (که قبلا نیز در انسان به کار برده شدهاند) برای تحریک سلول های ایمنی موجود در تومور استفاده شده است. بر اساس این روش می توان به سیستم ایمنی بدن یاد داد که چگونه علیه انواع مختلفی از سرطان عمل کند؛ بنابراین سلول های ایمنی در سرتاسر بدن انتشار یافته و تمام تومور های موجود را از بین می برند.
باوجود اینکه نقش سیستم ایمنی شناسایی و از بین بردن اجسام بیگانه و مضر است، سلول های سرطانی می توانند با روش های پیچیده خود را از شناسایی به وسیله سلول های ایمنی حفظ کنند. در نتیجه به راحتی رشد کرده و در بدن منتشر میشوند. گروهی از سلول های گلبول های سفید که سلول های T نامیده میشوند، در تنظیم سیستم ایمنی بدن نقش حیاتی دارند. به طور معمول سلول های T، سلول های سرطانی را مورد هدف قرار داده و با انها مبارزه میکنند. اما در بیشتر مواقع سلول های سرطانی آن ها را فریب داده و از پاسخ ایمنی در امان می مانند.
این روش برای بسیاری از انواع سرطان موثر واقع می شود.
در این مطالعه دکتر لوی و تیمش چند میکروگرم از دو عامل مشخص را به محل تومور سفتی در هر کدام از موش های بیمار شده تزریق کردند. این دو عامل شامل:
- اولیگو نوکلئوتید CpG، که یک قطعه کوچک از DNA مصنوعی است. این ماده به ارتقاء سیستم ایمنی بدن کمک میکند زیرا باعث بیان بیشتر رسپتوری به نام OX40 میشود. این رسپتور در سطح سلول های T وجود دارد.
- عامل دیگر آنتی بادی است که به رسپتور متصل شده و باعث فعالیت بیشتر سلول های T می گردد.
با فعال شدن سلول های T عده ای از آنها به سایر نقاط بدن رفته و تومور های سرطانی را از بین میبرند. دکتر لوی و همکارانش متوجه شدند که با استفاده از این روش می توان انواع مختلف سرطان را مورد هدف درمانی قرار داد. در هر کدام از موارد، سلولهای T راه مبارزه با سلول های سرطانی که در معرض آن قرار گرفته بودند را یاد خواهند گرفت.
مقاله مرتبط: محققان روش جدیدی را برای تحریک پاسخ ایمنی علیه سلولهای تومور کشف کردند
این متود در آزمایشگاه روی موش هایی که به لنفوم مبتلا شده بودند آزمایش شد. در پایان آزمایشات از ۹۰ موش، ۸۷ مورد به طور کامل درمان شدند و هیچ توموری در بدن آنها باقی نماند. در سه موش باقی مانده نیز سرطان عود کرد اما با تکرار مجدد این روش، تومور های سرطانی از بین رفتند. نتایج موفقیت آمیز مشابهی در آزمایش نمونه های موش مبتلا به سرطان های سینه، کولون و پوست مشاهده گردید. همچنین موش هایی که با استفاده از مهندسی ژنتیک به سرطان سینه مبتلا شده بودند، به خوبی به این روش درمانی پاسخ دادند.
این روش درمانی، یک روش هدفمند است
دکت لوی و تیمش دو نوع مختلف از تومور های سرطانی را (لنفوم و سرطان کولون) به موش پیوند زدند اما ماده مورد آزمایش را تنها به نقطه ای که لنفوم پیوند زده شده بود تزریق کردند. مشاهده شد که تمام تومور های لنفوم به شدت کاهش یافتند اما این اتفاق برای تومور های سرطان کولون رخ نداد. می توان نتیجه گرفت که سلولهای T تنها راه مبارزه با سلول های سرطانی که بلافاصله قبل از تزریق در اطراف آن بودند را یاد می گیرند. در نتیجه می توان از سلول های T برای مبارزه با هدف های مختلف بدون آنکه دقیقا بدانیم کدام پروتئین را شناسایی می کند، استفاده کرد.
در حال حاضر این تیم تحقیقاتی مقدمات انجام این آزمایشات در نمونه های انسانی با درجه پایین لنفوم را فراهم می کنند و امیدوارند که اگر آزمایشات بالینی موفقیت آمیز باشد این روش را برای درمان انواع سرطان ها گسترش دهند.