او ۲۶ سال داشت که به عنوان یک افسر متخصص ارتش ایالات متحده در یکی از اتوبان های آلمان تصادف کرد و اکنون که ۳۴ سال از آن زمان گذشته بدون فاش شدن نامش می خواهد قصه اش را به ما بگوید:
پس از ان تصادف هر روز صبح که با درد از خواب بیدار می شدم تنها چیزی که می توانست آرامم کند ۵۰ میلی گرم از percocet [داروی کشنده درد که مخلوطی از استامینفون و اکسیدون است است] بود که اتوماتیک وار آن را به همراه hydrocodone [کشنده دردی دیگر از کدئین] مصرف می کردم. ولی رفته رفته با این کار احساس می کردم که با باند زخم می خواهم زخم گلوله را پانسمان کنم پس با یک چشم بر هم زدن دیدم ۱۰ سال گذشته و من هر روز سه تا چهار بار در روز مواد مخدر استفاده می کنم و این بر خلق و خوی من، بر شیوه تفکرم و کل زندگیم تاثیر گذاشته ولی نمی توانستم بدون آن به عملکردی داشته باشم. بعد از یک خود کشی ناموفق تصمیم به ترک تدریجی آن گرفتم ولی بدون یک راهنمایی پزشکی مناسب و هیچ حمایتی وضعیت من بدتر هم شد و من در اولین اقدام به ترکم شکست خوردم .
هیچ کدام از این اظهارات برای دکتر جوزف فرانک، پروفسور دانشگاه کلرادو شگفت آور نبود! چون داستان های مشابه این را بسیار شنیده است و اضافه کرد که ترک اعتیاد با احساس بیقراری و درد شدید، حالت تهوع، اسهال و… همراه است
مواد افیونی یا مخدر دارو هایی هستند که از راه کند کردن فعالیت های دستگاه عصبی مرکزی سبب کاهش پاسخ دهی بدن می شوند. این دارو ها برای کاهش درد مصرف پزشکی دارند ولی به خاطر کاهش اضطراب و تغییر خلق وخو تجارت غیرقانونی پیدا کرده اند. تریاک معروف ترین افیون است که از چند ماده از جمله مورفین و کدیین درست شده است . کدئین و مورفین از متداول ترین نسخه های درد زدایی هستند. تقریبا همه مواد افیونی گیرنده ای در مغز دارند که بدان می چسبند و با کند کردن باز جذب و … نوروترنسمیتر هایی مثل (نور) اپی نفرین، دوپامین و سروتونین که همه شان اثری بر خلق و خو ولذت دارند، احساس درد را سرکوب می کنند. در حالت طبیعی این گیرنده ها با آندروفین ها که ساخته طبیعی بدن هستند پر می شود.
در جریان ترک اعتیاد از دونوع مواد نیز کمک گرفته می شود:
رقابتی: مثل متادون که خود اعتیاد آور ولی ضعیف تر است. این مواد به گیرنده ها چسبیده و احساس لذت ایجاد می کنند و میل به مواد افیونی را کاهش می دهند
آنتاگونیست: با مسدود کردن گیرنده ها از اتصال مواد افیونی به آن ها جلوگیری می کنند. نالترکسون یکی از آنتاگونیست هاست که در بیمارستان ها برای زدودن آثار هروئین استفاده می شود.
گذشته از دارو، استفاده از روش های درمانی تحت نظر متخصص و وجود افراد مشوق دارای تجربه ترک، دوستان و خانواده در کنار افرادی که قصد ترک دارند، براساس آمار، بسیار موثر است ولی باز هم همه چیز به خود فرد بستگی دارد!
- منابع:
- medlineplus
- Atkinson & Hilgard’s Introduction to Psychology
