“واکسن سرطان” جدید و امیدبخشی که ۹۷ درصد تومورها را در موش درمان کرده است، به زودی برای اولین بار در انسان آزمایش خواهد شد. اما، کارشناسان می‌گویند که هنوز راهی طولانی وجود دارد تا این نوع از درمان برای بیماران سرطانی تجویز شود.
طبق گزارش SFGate، خبرگزاری محلی در سانفرانسیسکو، محققان دانشگاه استنفورد تا پایان سال، این درمان را تقریبا در ۳۵ فرد مبتلا به لنفوما آزمایش خواهند کرد. این درمان سیستم ایمنی بدن را برای حمله به سلول‌های سرطانی تحریک می‌کند. در مطالعات موش‌های مبتلا به سرطان‌های مختلف -شامل لنفوما، سرطان سینه و سرطان کولون- این درمان، تومورهای سرطانی را در ۸۷ موش از بین ۹۰ موش را از بین برد؛ حتی زمانی‌که تومورها به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته بودند.
دکتر Alice Police، مدیر بخش جراحی سینه در موسسه Northwell Health Cancer در وستچستر نیویورک، که در این مطالعه دخیل نبود، گفت که خبرهای کارآزمایی‌های انسانی برای آزمایش این درمان هیجان‌انگیز است. با این حال، اشاره کرد که نتایج مطالعات حیوانی همیشه در انسان‌ها صدق نمی‌کند. همچنین افزود:
مدت زمان طولانی است که توانسته‌ایم سرطان‌های بسیاری را در موش‌ها درمان کنیم. علاوه‌براین، کارآزمایی‌های انسانی کنونی برای بیماران مبتلا به لنفوما می‌باشند و از چندین سال پیش پزشکان می‌دانند که این درمان برای سایر سرطان‌ها، از جمله سرطان سینه و سرطان کولون می‌کنند.
مقالۀ مرتبط: میکروحباب‌ها؛ درمانی برای سرطان
واکسن سرطان؟
براساس گزارش SFGate، درمان جدید به‌طور تکنیکی واکسن نیست؛ واکسن اصطلاحی است که برای موادی که ایمنی طولانی‌مدت در برابر بیماری ایجاد می‌کند، به کار می‌رود. (براساس American Society of Clinical Oncology، “واکسن سرطان” می‌تواند برای درمانی که برای جلوگیری از بازگشت سرطان و نابودی سلول‌های سرطانی که هم‌چنان در بدن هستند استفاده می‌شود، اطلاق گردد.)
درعوض، این درمان نوعی ایمونوتراپی می‌باشد و شامل ترکیبی از دو عنصر است که سلول‌های T، نوعی سلول ایمنی، را برای حمله به سرطان تحریک می‌کند. به‌طور معمول، سلول‌های T بدن سلول‌های سرطانی را به عنوان عامل غیرطبیعی شناسایی کرده، حمله می‌کنند و از بین می‌برند. اما، زمانی‌که تومور رشد می‌کند، فعالیت سلول‌های T را سرکوب می‌کند. بنابراین، این سلول‌ها نمی‌توانند بیش از این سرطان را کنترل کنند.
درمان جدید از طریق فعال کردن دوباره‌ی این سلول‌ها عمل می‌کند. محققان “واکسن” را مستقیما به درون تومور تزریق می‌کنند. دو عنصر موجود در این درمان در فعال کردن سلول‌های T به صورت سینرژیکی عمل می‌کنند. چون این سلول‌های T قبلا در داخل تومورها بودند، به‌وسیله‌ی بدن، برای شناسایی پروتئین‌های خاص سرطانی، پیش از وقوع فرایندهای انتخابی دیگر تست می‌شوند.
در مطالعات حیوانی، تزریق درمان فقط به یک تومور، برای از بین بردن تومورها در سایر قسمت‌های بدن نیز عمل می‌کرد (به اصطلاح در سرطان‌های متاستاتیک)، زیرا سلول‌های T فعال به سایر قسمت‌های بدن مهاجرت کرده و تومورهای گسترش یافته را از بین می‌برند.
در مطالعه‌ای که در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۸ در ژورنال Science Translational Medicine منتشر شده است، دانشمندان درمانی را به موش‌هایی که از نظر ژنتیکی دستکاری شده بودند تا سرطان پستان در آن‌ها ایجاد شود، ارائه دادند. دارو به اولین توموری که در حیوانات به‌وجود آمد، تزریق شد. محققان مشاهده کردند که درمان در بسیاری از موارد، از ایجاد تومورهای بعدی نیز جلوگیری می‌کند.
مقالۀ مرتبط: درمان سرطان تنها با یک تزریق؛ پایان سرطان نزدیک است؟
ایمونوتراپی‌های امیدبخش
ایمونوتراپی جدید نیست؛ درواقع، ایمونوتراپی‌های مختلف دیگر برای درمان سرطان مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. برای مثال، درمانی به‌نام کارتی‌سل تراپی (CAR T-cell therapy) که اخیرا برای برخی از انواع لوسمی و لنفوما مورد آزمایش قرار گرفته است، شامل استخراج سلول‌های ایمنی خاص از بدن بیماران و مهندسی ژنتیکی بر روی آن‌ها برای مبارزه با سرطان می‌باشد.
در مقایسه با کارتی‌سل تراپی، یکی از مزایای این درمان جدید این است که نیازی ندارد تا پزشکان سلول‌های ایمنی بیماران را برای مبارزه با سرطان خارج و تغییراتی ایجاد کنند. دکتر Ronald Levy، پروفسور انکولوژی در دانشگاه استنفورد و نویسنده‌ی ارشد مطالعه‌ی Science Translational Medicine ، گفته است:
ما بدون اینکه نیاز باشد تا شناسایی کنیم که سلول‌های T دقیقا چه پروتئین‌هایی را تشخیص می‌دهد، اهداف خاصی را مورد حمله قرار می‌دهیم.
طبق گفته‌ی دکتر Police، جالب می‌باشد که ممکن است این کار برای سرطان سینه و کولون که در حال حاضر هیچ ایمونوتراپی برای آن‌ها وجود ندارد، نتیجه‌بخش باشد. Police همچنین افزود:
ما یک گام بیشتر در مسیر ایمونوتراپی این سرطان‌ها برداشته‌ایم. اما، هنوز راه طولانی برای پیمودن داریم.
آزمایش جدید، یک مرحله است که مطالعه می‌کنیم. این بدان معناست که تنها ایمنی و بی‌ضرر بودن آن تست خواهد شد و در نظر گرفته نشده که چقدر موثر می‌باشد.
مقالۀ مرتبط: استراتژی جدید کارآمد برای درمان سرطان
