یافتههای محققان حاکی از آن است که مسیر از هم فاصله گرفتن و دور شدن مدت کمی بعد از شناخت یکدیگر اتفاق می افتد
تحقیقات نشان می دهد که روابط بلند مدت و کوتاه مدت در ابتدا تقریبا یکسان و یک مدلی هستند. ولی از برخی نقطه نظرات، در روابط کوتاه مدت، علایق عاشقانه به سطحی شدن و زوال متمایل می شود.
روابط بلند مدت و کوتاه مدت به وضوح متفاوت از یکدیگر هستند و با هم فرق دارند. برخی از افراد از آن نوعی هستند که دلتان می خواهد با آنان ازدواج کنید، و برخی دیگر اصولا فقط برای رابطه جنسی خوب هستند.
حداقل، این همان چیزی است که عقل متعارف به آن قد می دهد. اما تحقیقات جدید دانشگاه دیویس کالیفرنیا نشان می دهد که در ابتدا روابط بلند مدت و کوتاه مدت ممکن است کمابیش یکسان باشند.
هنگامی که شما دوره و مسیر زمان کامل طی شدهی یک رابطه کوتاه مدت و یا بلند مدت را بررسی می کنید – از لحظهای که فردی را ملاقات میکنید تا زمانی که رابطه برای همیشه به پایان رسیده است، تفاوت قائل شدن بین رابطه کوتاه مدت و بلند مدت کمی زمان میبرد.
پاول ایست ویک، استاد روانشناسی در دانشگاه دیویس، که سرپرست نویسندگان در مطالعهی جدید منتشر شده در مجله Experimental Psychology :General است، گفت: “مسیر روابط درازمدت و کوتاه مدت معمولاً بعد از اینکه شما شخصی را پس از هفته ها یا ماه ها شناختید، عمدتا جدا می شوند. در ابتدا هیچ مدرک و شواهد قویای وجود ندارد که مردم بتوانند بگویند که آیا این یک رابطهی جدی و درازمدت است یا کوتاه مدت و موقتی”.
بیش از ۸۰۰ نفر مورد بررسی قرار گرفتند
ایست ویک و همکارانش بیش از ۸۰۰ نفر از طیف وسیعی از سنین را مورد بررسی قرار دادند. آنها از یک «بازسازی رابطه» پیشرفته ای استفاده کردند که در آن افراد بازتولید رویدادها و تجربههایی را که در روابط کوتاه مدت و بلندمدت روابط پیشین خود داشتند را انجام می دادند.
بخصوص که ایست ویک و همکارانش از شرکت کنندگان خواستند تا این روابط را از همان نقطه ی ابتدا و شروع بازسازی کنند. این روش از رویکرد “علم رابطه”، که شروع به مطالعه افراد می کند، آنهم درست زمانی که آنها هنوز در رابطه دوستانه هستند، متفاوت است.
ایست ویک افزود: “برخی از جالب ترین لحظات در این روابط پس از اینکه با آن فرد چهره به چهره رو در رو شدید اتفاق میافتد، اما قبل از هر چیز دیگر رابطهی جنسی اتفاق افتاده بوده است. شما تعجب می کنید این جا دیگر کجاست؟” یا “چقدر من به این شخص می آیم؟” اینجا همان جایی است که روابط کوتاه مدت و بلند مدت شروع به انشعاب از هم میکنند و از لحاظ تاریخی ما اطلاعات بسیار کمی در مورد این برهه ی زمانی خاص داریم.”
محققان دریافتند که علائق عاشقانه در هر دو نوع روابط کوتاه مدت و بلندمدت با همان میزان افزایش مییابد. اما در برخی موارد، تعلقات عاشقانه شروع به متمایل شدن به سطحی گشتن و کاهش در روابط کوتاه مدت نموده، در حالی که در روابط بلند مدت، همچنان رو به صعود و رسیدن به بالاترین نقطه ی اوج می کنند.
لحظه ای که دو مسیر شروع به انشعاب یافتن می کنند، کدامین نقطه است؟ به طور متوسط، زمانی است که رابطه شروع به تبدیل شدن به رابطه ای جنسی می شود.
زمانی که افراد برای اولین بار با برخی از پارتنرهای خود ارتباط جنسی برقرار می کنند ، فکر می کنند وای، این که خیلی خوب است!.
ایست ویک گفت، افراد تلاش کردند این تجربیات خود را به روابط بلند مدت تبدیل کنند. آنهایی که واکنش”Meh” (یک نوع مکانیسم دفاعی فرافکنی است که به عنوان بیان بیتفاوتی یا خستگی استفاده میشود، معادل شانه بالا انداختن) تشدید كردند، روابط شان كوتاه مدت بود.”
این مطالعه پیچیدگی های جدیدی را در تمایز بین یک پارتنر پایدار و بلند مدت، و یک پارتنر هیجان انگیز و کوتاه مدت ارائه میدهد. در زندگی واقعی، افراد ممکن است در روابط کوتاه مدت به انتها برسند وقتی که آنها “فقط کمی” به شخص دیگری جذب میشوند – فقط به اندازه کافی که رابطه ی جنسی داشته باشند_ اما شاید خیلی طولانی نبوده و دوامی نداشته باشد. روابط بلندمدت میتواند آن روابطی باشد که شروعی هیجانانگیز و جذاب و با جاذبهی جنسی دارند و رشدشان به سمت چیزی ماناتر و پایدارتر از اینهاست.