گاهی باکتریهای روی پوست ضرری نمیرسانند، ولی در مقابل برخی اوقات موجب بیرون ریختن تودهای از آلودگیها میشوند. اکنون دانشمندان متوجه شدهاند که چرا این اتفاق رخ میدهد؛ یافتهای که میتواند درمانهای جدیدی برای آکنه به وجود بیاورد.
باکتریهای بیضرری که روی سطح بدن زندگی میکنند، میتوانند موجب ایجاد آلودگی شوند و وقتی در فضای بستهی بدون هوا، مانند مکانهای چرب فولیکول مو تکثیر شوند التهابها را تحریک کنند.
زنجیرهای از مواد شیمیایی
محیط بیهوازی سبب میشود که پروپیونیباکتریوم آکنه، سبوم را که مادهی چربی در پوست است، به اسیدهای چربی تبدیل نماید که التهاب را نزدیک سلولهای پوست فعال میکنند. با بررسی باکتریها در نزدیک سلولهای پوست و موی انسان، دانشمندان دریافتند که اسیدهای چرب آنزیمی به نام “هیستون داستیلاز” را غیرفعال میکنند. این آنزیم ترمزی در مقابل ایجاد التهاب است و وقتی غیرفعال شود زنجیرهای از مواد شیمیایی توسط سلولهای پوست ساخته میشوند. این مواد نوعی از التهاب را بدتر میکنند که باعث به وجود آمدن آکنه میشود. برای اولین بار بررسیها نشان داد که چگونه اسیدچربِ ساختهی باکتری میتواند سلول را وادار به ایجاد التهاب نماید.
متأسفانه ضدعفونی کردن صورت راهحل مناسبی نیست؛ چون باکتریها به صورت خوشه کنار هم جمع شده و ساختاری را میسازند به نام بیوفیلمها که به لنگر انداختن آنها در پوست کمک میکند. درمانهای بالقوه هم دشواری به وجود میآورند؛ چون سویههایی از این باکتریها برای سلامتی لازماند. محققان بر این باورند که میتوانند یا این اسیدهای چرب را مهار کنند و یا اثر آن را بر روی سلولهای پوست از بین ببرند.
نوسانات هورمونی
این تحقیق همچنین میتواند تفاوت افراد را در استعدادشان برای ظاهر کردن آکنه نشان دهد. به همین دلیل است که فولیکولهای موی برخی از افراد به طوری ویژه خاموش میشوند. متناوباً برخی از افراد شاید ژنهایی را به ارث ببرند که سلولهای پوستشان را بیشتر در مقابل التهاب در اثر اسیدهای چرب باکتریها آسیبپذیر کند. یا شاید سویههایی از باکتری روی پوستشان وجود داشته باشد که میزان بالاتری از اسیدهای چرب را تولید میکنند. به نظر میرسد همهی این جنبهها نقشی را ایفا میکنند.
نوجونان به علت نوسانات هورمونهای جنسی که در طول بلوغ در بدن دارند، تولیدات اضافی سبوم را به پوست منتقل میکنند. این سبوم اضافی هر باکتری را در فولیکول مو قادر میسازد تا التهاب بیافریند و نقاط بیشتری را تحت تأثیر قرار دهد. یافتههای تحقیقاتی چنین، احتمال تولید داروهایی مؤثرتر را بالا میبرد.