همه خواب می‌بینند-حتی کسانی که معتقدند خوابی نمی‌بینند و خواب‌هایشان را به یاد نمی‌آورند. این مقاله با توجه به تحقیق صورت گرفته توسط محققان فرانسوی تهیه شده است.
در پرسشنامه‌های تهیه شده ۵/۶% افراد گزینه هیچ‌گاه خواب نمی‌بینند را علامت زده بودند.همچنین بیشتر این افراد گزارش کرده بودند که در گذشته در مورد یک موضوع خاص مرتباً خواب دیده‌اند اما بعدها دیگر خوابی ندیده‌اندو تعداد بسیار کمی حدود یک نفر از ۲۵۰ نفر بر این باور بودند که هیچکدام از خواب‌هایشان را به یاد نمی‌آورند.
اما آیا ممکن است افرادی که می‌گویند خواب نمی‌بینیم در واقع همان‌هایی باشند که خواب می‌بینند اما خواب‌هایشان را به یاد نمی‌آورند؟
برای بررسی این پرسش Herlin et al رفتارهای افراد با اختلال خواب فاز REM را بررسی کرد در این وضعیت افراد در حال خواب حرکت‌های گاهاً خشن از خود نشان می‌دهند. بعضی مواقع این حرکات با حرف زدن نیز همراه هستند و به نظر می‌رسد که این حرکات در واقع بازتاب محتوای خوابی است که دیده می‌شود.
Herlin گزارش داد که اکثر این بیماران در پرسشنامه‌های خود گزینه خواب ندیدن را تیک زده اند: از ۲۸۹ نفر مورد بررسی قرار گرفته ۲.۷% گفته بودند که ۱۰ سال است که خوابی نمی‌بینند و ۱.۱% نیز براین باور بودند که اصلاً خواب نمی‌بینند. هرچند در برخی موارد حرکات آنها به خاطر خواب‌هایی بود که می‌‌دیدند. Herlin تعدادی مثال برای این مورد آورده است:
بیمار ۱ مردی ۷۳ ساله بود. او تا زمانیکه که کودک بود خواب‌هایش را به یاد می‌آورد اما بعد از ۲۰ سالگی دیگر خواب‌هایش را به یاد نیاورده است. در ۵۳ سالگی او شروع به حرکت دادن دست و پاها و داد و فریاد کردن در حین خواب کرده است.
این شخص در حین خواب جملات زیر را به فرانسوی می‌گفته است:
من چی باید درست کنم تا بخورم؟…من می‌دونم…گوش کن…(کلمات غیرقابل درک و سپس صدای بلند)قبل اینکه کاری کنم باید از اینجا بری!
این گفتگوها قطعاً مربوط به شخصی است که در خواب با او درگیر بوده است. بابررسی این کیس‌ها herlin بیان کرد که :خواب دیدن پدیده‌ای جهانی است و همه خواب می‌بینند حال اینکه به یاد آوردن خواب‌ها از شخصی به شخص دیگر متغیر است.
مقاله مرتبط:می‌خواهید خواب‌هایتان را به یاد آورید؟ ویتامین B6 مصرف کنید
در این صورت پرسش‌های بنیادی ایجاد می‌شود:خواب‌دیدن چیست؟ آیا چیزی است که فرد در دیدن یا ندیدن آن مختار است؟ اگر فرآیندی اختیاری باشد چگونه باید مطمئن شویم این افراد با حرکات خود در خواب در واقع خواب می‌دیده‌اند؟ ممکن است آنها به گونه‌ای رفتار کنند که خواب می‌بینند اما در واقع هیچ محتوایی را به صورت اختیاری در حین خواب نمی‌دیده‌اند. شاید این اشخاصی که خواب نمی‌بینند در واقع نمونه‌ای از زامبی‌های فلسفی هستند( P-zombiesموجوداتی فرضی هستند که مانند یک انسان عادی رفتار می‌کنند اما تجربیات آگاهانه ندارند)
از سوی دیگر، شاید برخی افراد رویاهایی داشته باشند اما هرگز آنها را به یاد نیاورند. شاید همه ما این را تجربه کنیم – هر شب ممکن است بسیاری از رویاها را ببینیم و تنها برخی از آنها را به یاد داشته باشیم. اما آیا آنها واقعا “رویاهای من” هستند در حالیکه آنها را به یاد نمی آورم؟ یا حافظه است که تجربیات و خاطره‌های قبلی را در نمود رویا منعکس می‌کند؟
با این حال، من متوجه شدم در مورد اینکه همه خواب می‌بینند اختلاف نظر وجود دارد. همه این بیماران از لحاظ اختلالات خواب مورد بررسی قرار گرفته‌اند و به نظر می‌رسد رفتارهایی که برخی از آنها در خواب از خود نشان می‌دهند برای خود و اطرافیانشان می‌تواند آسیب‌زا باشد.
با این‌حال اگر حرکات در این بیماران به خواب‌هایشان ارتباطی داشته باشد در اینصورت کسی که هیچ‌وقت خوابی نمی‌بیند این حرکات را هم از خود نشان نمی‌دهد. به نظر می‌رسد افرادی که واقعاً خواب نمی‌بینند در آن خارج ایستاده‌اند و در چنین مطالعات و تحقیقاتی وارد نمی‌شوند!
