طبق یافته‌های روان‌شناسان، افراد معمولاً از علائم شروع حمله پانیک آگاهی ندارند. طبق مطالعه‌ی صورت گرفته، دو علامت اصلی بدنی حمله پانیک، تنفس خیلی سریع و افزایش ضربان قلب است. این علائم می‌توانند یک ساعت قبل از حمله پانیک رخ دهند؛ اگرچه افراد اغلب تا لحظه‌ی آخر به آن‌ها توجهی نمی‌کنند. یکی از راه‌های دست و پنجه نرم کردن با حمله‌ی پانیک، کنترل کردن تنفس است. آرام‌تر نفس کشیدن به کاهش ضربان قلب و کاهش احساس از دست دادن کنترل کمک می‌کند.
افراد عقیده دارند حمله‌ی پانیک خودبخود رخ داده و شروع آن را با علامت خاصی متوجه نمی‌شوند؛ اما این مطالعه اذعان داشت شروع حمله پانیک در پی زنگ خطر نوسانات کوچک در ضربان قلب و تنفس از یک ساعت قبل، اتفاق می‌افتد.
ضمن این مطالعه، ۴۳ نفر از افراد مبتلا به اختلال پانیک بررسی شدند. رکوردرهای قابل حملی نیز ضربان قلب، تنفس و هدایت پوستی‌شان را ثبت می‌کردند. در نتیجه حین وقوع حمله پانیک، نتایج نشان داد دقیقاً چه اتفاقاتی در بدن به این نوع حمله‌ها منتهی می‌شوند. دکتر Alicia E. Meuret، سرپرست مطالعه، توضیح می‌دهد:
نتایج واقعاً جالب بودند. ما متوجه شدیم در یک ساعت قبل از وقوع طبیعی اختلال پانیک، بی‌ثباتی‌های فیزیولوژیکی بسیاری در بدن رخ می‌دهد. این بی‌ثباتی‌ها در سایر ساعات وجود نداشت. افراد عقیده دارند انی حملات خودبخود اتفاق می‌افتند؛ اما در واقع علامت‌های هشدار متعددی وجود دارد. به نظر می‌رسد تغییرات مذکور به حوزه‌ی آگاهی بیمار وارد نمی‌شوند.
آنچه افراد گزارش می‌کنند، تنها مربوط به آخرین لحظه است که در حال خروج از حمله پانیک با احساسات فیزیکی شدید هستند. ما معتقد بودیم اکثر وقایع مربوط به فعال شدن فیزیولوژیک، حین حمله و حتی قبل از شروع آن رخ می‌دهند. در واقع طبق یافته‌های ما، تغییرات فیزیواوژیک بسیار اندکی درست در لحظه حمله رخ می‌دهند.
بیشتر بخوانید: حملات پانیک و اختلال پانیک
از علائم فیزیولوژیک کلاسیک حمله پانیک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- احساس توهم
- ترس از فقدان کنترل
- ترس از مرگ
علائم فیزیکی نیز شامل موارد زیر هستند:
- تنگی نفس
- تپش قلب
- سرگیجه
- درد سینه
- تعریق
- گر گرفتگی
- لرزش
- احساس خفگی
- حالت تهوع
- بی‌حسی
به بیان دکتر Meuret، بسیاری از بیماران به طور واضح احساس می‌کنند باید اتفاقی فیزیکی در زمینه‌ی این حملات وجود داشته باشد. آن‌ها نگران می‌شوند از این که آیا حمله‌ی قلبی رخ می‌دهد یا خفگی یا این که واقعاً با مرگ روبرو می‌شوند. اطلاعات این مطالعه حاکی از اختلال فیزیکی ذاتی در افراد مبتلا چه در حال استراحت و جه حین حمله نیستند. نوسانی هم که ثبت شده، بسیار ظریف هستند نه شدید. اما احتمالاً می‌توانند نشان از وقوع اتفاقی مصیبت‌بار باشند.
