شاید اغراق آمیز باشد، ولی بحث راجع به تاثیر صبحانه بر کاهش وزن کمی متناقض به نظر می‌رسد. در بررسی‌های اخیر، احتمال اثر صبحانه بر کاهش وزن بررسی شده‌است.
بخوریم، یا نخوریم؟!
طی سال‌ها به این موضوع اشاره شده‌است که خوردن صبحانه باعث پرهیز از پرخوری در وعده‌های غذایی دیگر می‌گردد و دست آخر باعث کاهش وزن می‌شود. البته بعضی نکات منفی هم مقابل این نکات مثبت وجود دارد. برای فهمیدن تمام نکات مثبت و منفی در مورد خوردن صبحانه، براساس مقاله‌ی منتشر شده در bmj در طی ۲۸ سال گذشته، حدود۱۳ تحقیق در این زمینه صورت گرفته است. در این مطالعات، به اثر خوردن یا نخوردن صبحانه بر وزن افراد پرداخته شده بود. این تحقیق از ۲۴ ساعت تا ۱۶ هفته در مکان‌های مختلف صورت گرفته بود و شامل افرادی میشد که همیشه صبحانه می‌خوردند، افرادی که نمی‌خوردند و آن‌هایی که گاهی اوقات صبحانه می خوردند.
محققان دریافتند، افرادی که همیشه صبحانه می‌خورند، در مقایسه با دیگر افراد انرژی بیشتری در طول روز دارند و به طور میانگین۲۶۰ کالری بیشتری دریافت می کنند. افرادی که صبحانه نمی‌خوردند، حدود یک پوند کمتر از گروه قبلی وزن داشتند. افرادی که حد واسط این دو گروه بودند نیز احساس گرسنگی زیادی نمی‌کردند و تفاوت چندانی از نظر دریافت انرژی با گروهی که به طور منظم صبحانه می‌خوردند، نداشتند.
مقاله‌ی مرتبط: خوردن شیر در صبحانه باعث کاهش قند خون در طول روز می شود
اگرچه، جای یک هشدار راجع به این یافته‌ها می‌تواند خالی باشد. نویسندگان مقاله، بر این نکته تاکید دارند که این مطالعات با کیفیت‌های مختلفی انجام شده‌اند: بنابراین محققان باید نتایج این تحقیق را با دیده‌ی احتیاط بنگرند. البته مطابق گفته‌ی نویسنده، تحقیقات بیشتری در آینده صورت خواهد گرفت که ممکن است خوردن صبحانه بر کاهش وزن هیچ اثری نداشته‌باشد.
براساس یکی از نتایج، خوردن منظم صبحانه اثرات مفیدی نیز دارد که نباید از آن‌ها چشم پوشی کرد: به عنوان مثال افزایش تمرکز و توجه کودکان
همچنین باید درباره‌ی تاثیر خوردن صبحانه در کاهش وزن احتیاط کرد. زیرا ممکن است اثر مخالفی را نشان دهد.
نویسنده‌ی مقاله می گوید:
من این تست را درباره‌ی خود نیز انجام دادم که افزایش انرژی و تمرکز در طول روز اهمیت بیشتری نسبت به اثر کاهش وزن داشت. من ۲۶ سال سن دارم و فکر می‌کنم که بهترین راه برای کاهش وزن این است که بدانید بدن شما بیشتر به چه چیزی نیاز دارد.
