دانشمندان برای اولین بار توانستند در دستکاری ژنی ماده ژنتیکی را به سلول‌های تقسیم‌نشدنی که اکثریت بافت‌ها و اندام‍های بدن را تشکیل می‌دهند تزریق کنند. این تکنیک که توانست تا حدودی بینایی را به جونده‌های کور بازگرداند، برای درمان بیماری‌های دیگری مانند بیماری قلبی، عصبی و بینایی مورد استفاده قرار بگیرد.
این تکنولوژی تا پیش از این کشف نشده بود. برای اولین بار است که می‌توان به سلول‌هایی که قابلیت تقسیم شدن ندارند DNA را تزریف کرد. تا کنون تکنیک‌های دستکاری ژنی مانند CRISPR-Cas9 در سلول‌هایی که تقسیم نمی‌شوند مورد استفاده قرار نگرفته اند. این تکنیک جدید در سلول‌هایی که تقسیم می‌شوند تا ده برابر موثرتر از تکنیک‌های دیگر است. اما از این مهم‌تر این تکنیک اولین تکنیکیست که در سلول‌های فاقد قدرت تقسیم نیز موثرند.
برای این تکنیک دانشمندان یک مسیر ترمیم DNA به نام NHEG را مورد هدف قرار دادند. این مسیر شکستگی‌های رایج در DNA را اتصال آن‌ها ترمیم می‌کند. آن‌ها با ترکیب این تکنیک و تکنیک رایج دستکاری ژنی توانستند DNA جدید را در DNA اصلی سلول جای دهند.
ابتدا، این تیم برای استفاده از تکنیک CRISPR-Cas9 مسیر NHEG را مورد بررسی قرار دادند و توانستند DNA را در قسمت‌های دقیقی از ژنوم قرار دهند. این تیم یک بسته از اسید هسته‌ای به نام HITI ساخت. سپس این بسته را با کمک ویروس به سلول‌های عصبی در جنین انسان وارد کرد. این اولین نشانه‌ای بود که ممکن است این روش در سلول‌های فاقد قدرت تقسیم موثر واقع شوند. دانشمندان برای بررسی احتمال استفاده از HITI برای جایگزین کردن ژن این روش را در مدل موش مبتلا به retinis Pigmen tosa، که باعث تحلیل شبکیه و نابینایی می‌شود آزمایش کردند. این بار این تیم HITI را به چشم‌های یک موش ۳هفته‌ای وارد کردند. آنالیز‌ها نشنا داد که موش‌ها در هفته هشتم به نور واکنش نشان می‌دهند و سلول‌های شبکیه آن‌ها بهبودی نسبی را به دست آورده.
قدم بعدی این تیم افزایش تاثیر HITI خواهد ود. چرا که با وجود تکنولوژی دستکاری ژنی، به کار انداختن تعداد کافی سلول‌ها کار مشکلی است. روش HITI با هرگونه سیستم تغییر ژنی سازگار است. به همین دلیل امنیت و بازخورد این سیستم‌ها افزایش پیدا می‌کند.
