طبق تحقیقی جدید، تنفس هوای آلوده به صورت روزمره ممکن است مغز افراد را به صورتی که باعث اختلال شناختی شود تغییر دهد.
در این تحقیق، پژوهشگران ۹۴۳ فرد بزرگسال را که حداقل ۶۰ سال داشتند و در منطقه انگلیس جدید زندگی کرده اند مورد بررسی قرار دادند.محققان از MRI برای نگاه کردن به ساختار مغز شرکت کنندگان استفاده کردند، و عکسها را با سطوح آلودگی هوا در مکانهایی که آنها زندگی میکردند مقایسه کردند.
محققان دریافتند که افزایش ۲ میکروگرمی ریز ذرات آلوده کننده در هر مترمکعب با ۰.۳۲ درصد کاهش در حجم مغز همراه است.(ریزذرات آلوده کننده نوع خاصی از آلودگی است که در بین منابع دیگر از اگزوز ماشینها می آید.)
طبق گفته الیسا ویلکر این مقدار تغییر در حجم مغز برابر با یک سال بزرگ شدن مغز است
به طور معمول، حجم کوچکتری از مغز به علت از بین رفتن نورونهایی است که با بالا رفتن سن فرد اتفاق می افتد.
همان افزایش ۲ میکروگرم ریزذرات آلوده کننده در هر مترمکعب با افزایش ۴۶ درصدی خطر سکته خاموش در شرکت کنندگان همراه است، که این سکته خاموش در اسکن های مغزی دیده میشود اما معمولا علائمی ندارد.این قبیل سکته ها با عملکرد شناختی ضعیفتر و دیوانگی همراه بوده است.
پژوهشگران فهمیدند افرادی که در مناطق با سطح آلودگی بالا زندگی میکنند حجم مغز کوچکتری داشتند و همچنین خطر سکته خاموش بیشتر، آنها را نسبت به افرادی که در مناطق دارای هوای پاک زندگی میکردند تهدید میکند.با این وجود، این تحقیق در زمان خاصی اجرا شده بود، و ویلکر اظهار داشت که این چیزی را ثابت نمیکند که یک رابطه علت و معلولی بین آلودگی هوا و تغییرات مغزی وجود داشته باشد.
طبق گفته پژوهشگران این اولین تحقیقی است که ارتباط بین آلودگی هوا، حجم مغز و خطر سکته خاموش را در افراد بزرگسال مورد بررسی قرار میدهد.تحقیقات قبلی ارتباط بین آلودگی هوا و مغز را در کودکان، نه در بزرگسالان، میسنجید.
هنوز کاملا واضح نیست که چگونه آلودگی هوا ممکن است مغز افراد را تغییر دهد.پژوهشگران به این مشکوک اند که آلودگی هوا شاید باعث ایجاد التهاب افزایشی میشود، اما محققان به تلاش خود برای فهمیدن این ارتباط ادامه میدهند.آزمایش قبلی علائم التهاب را به حجم کوچکتری از مغز ارتباط میدهد.
نتایج جدید شاید در دانستن این مطلب که بین آلودگی هوا و نتایج جدی مثل سکته خاموش و اختلال شناختی چه اتفاقی می افتد، به دانشمندان کمک کند.