در واقع سالهای عمر شما ممکن است سن بدنتان را نشان ندهد. تحقیق جدیدی به تازگی نشان داده است که ظهور بیومارکرهای معینی در خون، میتواند نشانههای بالا رفتن ریسکِ ابتلا به برخی از امراض مربوط به سن در فرد، باشد.
سن شناسنامهای یک شخص الزاما وضعیت سلامت عمومی و یا ریسک ابتلاء به بیماری او را نشان نمیدهد. مطالعات اخیر میگوید مقایسه و بررسی این بیومارکرها، میتواند دید بهتری از ریسک ابتلاء احتمالی فرد به بیماریهای مربوط به سن و پیشبینی احتمال مرگ وی در یک دورۀ ۸ ساله به ما ارائه دهد.
محققان در نشریۀ Aging Cell که در ششم ژانویه منتشر شد این گونه نوشتهاند:
“این علائم، تفاوت در چگونگی پیر شدن افراد را نشان میدهد و میتواند در پیشبینی پیر شدن سالم، تغییرات در عملکرد فیزیکی و ذهنی، امید به زندگی و بیماریهای مربوط به سن؛ مانند بیماریهای قلبی، سکته، دیابت نوع ۲ و سرطان مفید باشد.”
دکتر توماس پرلز، مدیر ارشد تحقیق و پروفسور دانشگاه علوم پزشکی بوستون، در این باره میگوید:
“حال ما میتوانیم از طریق مشاهده و اندازهگیری هزاران بیومارکر موجود در مقدار اندکی از خون، ریسک ابتلا به بیماری را بسیار قبلتر از ظهور علائم بالینی، پیشبینی کنیم.”
در این تحقیق، محققان میزان ۱۹ بیومارکر را در نمونههای خونی ۴۷۰۰ نفر شرکت کننده در یک پروژۀ تحقیقاتی بینالمللی با نام Long Life Family Study، اندازهگیری کردند. افراد شرکت کننده، بازه سنی ۳۰ تا ۱۱۰ سال داشتند.
بیومارکرهای اندازهگیری شده در این تحقیق با بسیاری از عملکردهای بدن از قبیل سیستم ایمنی، سیستم هورمونی و متابولیسم در ارتباط بودند. تحقیقات قبلتر نشان داده بود که سطح این بیومارکرها با توجه به سن تغییر میکند.
محققان سطح بیومارکرها را با میزان سلامت عمومی و ابتلاء افراد به بیماریهای گوناگون مقایسه کردند.
در حدود نیمی از افراد شرکت کننده در گروه۱ طبقهبندی شدند، افراد این گروه با توجه به گروههای دیگر به عنوان نقطۀ مرجع در نظر گرفتهشدند؛ چرا که سطح بیومارکر در آنها با سن و جنسیتشان مطابق بود.
گروه ۲ مربوط به پیر شدن سالم بود و در حدود یکچهارم افراد در این گروه بودند. افراد این گروه در واقع عملکرد فیزیکی و ذهنی بهتر و احتمال ابتلا به بیماری کمتری نسبت به سنشان داشتند.
۸ گروه بعدی به ریسک بالاتر ابتلا به بیماری و سلامت سنی پایینتر از گروه ۱ مربوط بودند.
برای تأئید یافتهها در مورد همۀ این ۱۰ گروه، محققان دادههای اطلاعاتی سطح بیومارکرهای شرکت کنندگان را در تحقیقی دیگر مربوط به این موضوع از مطالعات قلب فرمینگهام، بررسی کردند. آنها مشاهده کردند که پیشبینی ریسک ابتلا به بیماری ۷ گروه از ۱۰ گروه بندی تحقیقشان با تحقیق انجام گرفته در برمینگهام همخوانی دارد.
محققان نوشتهاند که برای اطمینان از نتیجه، مطالعه روی افراد بیشتری لازم است. علاوه بر آن بیومارکر های بیشتری باید شناسایی و اندازهگیری شود تا نتایج حاصل گستردهتر و قابل اعتمادتر باشد.