بنا به مقاله منتشر شده در نشریه Cardiovascular Electrophysiology در ۲۸ آگوست، پس از استفاده از روش ابلیشن (Ablation) در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (AF)۱ استفاده از آسپرین تراپی به مدت طولانی نه تنها موجب کاهش احتمال خطر سکته نمی‌شود، بلکه باعث افزایش میزان خونریزی نیز می‌گردد. دکتر Victoria Jacobs از مرکز پزشکی درمانی قلب Murray به همراه همکاران خود به بررسی مشاهده‌ای و گذشته‌نگر ۴۱۲۴ بیمار مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی که تحت درمان ابلیشن قرار گرفته بودند، پرداختند. آنان به مقایسه نتایج یک تا سه ساله مصرف‌کنندگان طولانی‌مدت آسپرین و یا وارفارین در مقابل آنان که هیچ درمان به خصوصی دریافت نکرده بودند، پرداختند. محققین دریافتند که اغلب بیماران دارای سطح بالای CHADS2VASc را زنان تشکیل داده و همچنین غالب آنان مبتلا به فشار خون بالا، دیابت ملیتوس، نارسایی قلب و یا اختلالات عروقی بودند. در کل، ۵.۹، ۱۸.۶ و ۷۵.۵ درصد بیماران را به مدت ۳ سال به ترتیب مصرف کنندگان وارفارین، آسپرین و کسانی که درمانی دریافت نکرده‌اند، تشکیل می‌دادند. با افزایش سطح CHA2DS2VASc احتمال رخداد اختلالات مغزی-عروقی / حملات ایسکمیک ( CVA / TIA)۲ به ترتیب ۱.۴، ۳ و ۳.۹ درصد و احتمال رخداد خونریزی دستگاه گوارش به ترتیب ۰.۸، ۱.۹ و ۱.۱ درصد بود.
مقاله مرتبط: آسپرین؛ داروی جدید پیشگیری از سرطان؟!
در مقایسه بیماران مصرف‌کننده آسپرین با آنان که تحت هیچ درمانی قرار نگرفته و یا وارفارین مصرف کرده بودند؛ مصرف‌کنندگان آسپرین بیشتر در خطر CVA / TIA بوده و سطح CHA2DS2VASc بالاتری داشتند. محققین می‌گویند:
پس از ابلیشن، بیماران کم خطر هیچ سودی از مصرف طولانی مدت آسپرین نبرده و در مقایسه با مصرف‌کنندگان وارفارین و آنان که تحت درمان خاصی قرار نگرفته‌اند بیشتر در خطر خونریزی قرار دارند.
پی‌نوشت:
- Atrial fibrillation
- Cerebrovascular accident / Transient ischemic attack
