گروه کوچکی از محققان، همراه با بیمارستان سلطنتی کودکان در استرالیا پیشنهاد میکنند که شاید زمان آن فرا رسیده که طول دورهای که به عنوان “نوجوانی” تعریف میشود از شرایط کنونی – ۱۰ تا ۱۹ سالگی – به ۱۰ تا ۲۴ سالگی تغییر پیدا کند. در مقالهی آنها که در نشریهی Lancet Child & Adolescent Health منتشر شده است، این گروه پیشنهاد میکنند که توصیهی آنها و فوایدی که دنباله رو انجام آن خواهد بود، مورد بحث قرار گیرد.
بر اساس عرف و سنت، نوجوانی به دورهی میان کودکی و بزرگسالی – از بلوغ تا زمان کسب نقش فرد بالغ در جامعه – گفته میشود. با این که در حالت طبیعی تعیین این دوره به طور قانونی انجام نگرفته، اما راهنمایی برای کسانی که سیاستهایی اتخاذ میکنند بوده است. برای مثال در آمریکا و بریتانیا، ۱۸ سالگی سن قانونی محسوب میشود که بعد از آن فرد اجازه دارد در مورد بدن خود یا در مورد نقشش در جامعه تصمیم بگیرد، و میتواند رای بدهد و در نیروهای نظامی خدمت کند. در این مقاله محققان پیشنهاد میکنند که با توجه به تغییرات فیزیکی و تغییرات جامعه، زمان آن رسیده که پایان دوران نوجوانی را چند سال عقب بکشیم.
مقاله مرتبط: سیر تحولات شخصیتی در نوجوانی
آنها میگویند سن اغاز نوجوانی هم اکنون کاهش یافته است. دختران و پسران جوان زودتر از والدینشان و پدر و مادربزرگهایشان رشد میکنند؛ آغاز قاعدگی بسیاری از دختران در اطراف سن ۱۰ سالگی اتفاق میافتد. در حالی که قاعدتا باید در ۱۴ سالگی آغاز شود. این مطالعهی جدید نشان میدهد که رشد مغز نوجوانان تا بعد از آنکه فرد ۲۰ سالگی را رد میکند متوقف نمیشود و بسیاری از افراد دندان عقل خود را تا ۲۵ سالگی درنمیآورند.
همچنین این تیم میگوید، جامعه نیز تغییر کرده است. در انگلستان، میانگین سن ازدواج از اوایل ۲۰ سالگی به اوایل ۳۰ سالگی افزایش یافته است. و همچنین جوانان خانه ی خود را دیرتر ترک میکنند. در انگلستان به طور میانگین جوانان تا ۲۵ سالگی همراه با خانواده زندگی میکنند. انتظارات والدین و افراد دیگر در جامعه نیز تغییر یافته است؛ بسیاری از والدین امروزه انتظار دارند که فرزندانشان بیشتر همراه آنها زندگی کنند، موردی که موجب شده است به فکر آن بیفتیم که بعضی از قوانین باید تغییر یابند. برای مثال در آمریکا، والدین سعی میکنند تا شرکت های بیمه را وادار سازند تا مدت طولانیتری به فرزندانشان خدمات ارائه دهند.
مقاله مرتبط: بلوغ زودرس در دختران ممکن است عوارض روحی را به همراه داشته باشد
این گروه ادعا میکنند، افزایش طول دورهی نوجوانی میتواند در تعیین چارچوب قوانینی که در جهت حمایت از جوانان وجود دارند، کمک بکند و همچنین به آنها در مسیرشان به سوی بزرگسالی یاری دهد.