خیلی از شب‌های زندگی یک بچه ممکن است زودتر از چیزی که می‌خواهد وقت خواب برسد و خوابیدن یک امکان ناخوشایند است برای کودک؛ اما همچنان والدین برا این امر که بچه در تخت خود بماند و بخوابد پافشاری می‌کنند. در این مواقع، خیلی از کودکان بر این تصمیم می‌گیرند که در زیر پتو درس بخوانند با نور چراغ‌قوه. نور کم این روشنایی به کودکان اطمینان میدهد که توجه والدین به آنها جلب نشده و احتمال گرفته شدن مچشان با شخصیت‌های کارتونی مورد علاقشه‌شان کمتر می‌شود از دختر کاراگاه گرفته تا پسر جادوگر یا حیوانات سخنگو.
متاسفانه، گاهی اوقات کودکانی که این فعالیت را انجام می‌دادند توسط والدین شکاک خود مچشان گرفته می‌شود. علاوه بر تنبه بدنی‌ای که در انتظار آنهاست، به آنها گفته می‌شود که نور کم می‌تواند بینایی‌ات را تحت تاثیر قرار بدهد و آن را از بین ببرد. این سناریو ممکن است هر چند وقت یکبار پیش بیاید برای کودکان که مصرانه بر عادت مطالع خود پافشاری می‌کنند.
حال اگر این کودکان مشتاق مطالعه بوده و می‌خواهند پیشگامی در زندگی خود باشند، آنها به این مسئله فکر می‌کنند که اگر این تهدید واقعیت داشته باشد چه؟ فارغ از این قضایا، نسل‌های زیادی از مردم تنها می‌توانستند از نور شمع استفاده بکنند برای مطالعه، و آنها اوضاعشان هم خوب بوده است. آیا والدین امروزی زیاد از حد محتاط عمل می‌کنند در مورد دید کودکان؟
از جایی که تحقیقات انجام شد، احتمالا آنها زیاد از محتاط هستند، اما آنها تنها کسانی نیستند که اینگونه‌اند. در سال ۲۰۰۷، این ایده که مطالعه در نور کم می‌تواند بینایی را از بین ببرد به عنوان یکی از رموز و افسانه‌های پزشکی نام گرفت که بیشتر پزشکان بر این باور هستند.(منبع:Parker-Pope) این مطالعه، در مجله پزشکی انگلیس منتشر شد. بیان می‌کرد که مطالعه در نور کم به چشم‌های افراد آسیبی نمی‌زند، اما می‌تواند باعث خستگی چشم افراد بشود. خستگی چشم، پیاده‌روی در پارک نیست، برای اطلاعات بیشتر ادامه مطلب را بخوانید.
خستگی چشم و مطالعه در نور کم
هنگامی که شما وارد اتااقی می‌شوید که نور کمی دارد، چشمان شما برای تطابق با این شرایط چند شیوه را در پیش می‌گیرد. اول، سلول‌های بینایی مخروطی و استوانه‌ای داخل شبکیه شروع به تولید بیشتر مواد شیمیایی‌ای می‌کنند که نسبت به نور حساسیت دارند. این مواد نور را شناسایی می‌کنند و آن را تبدیل به سیگنال‌های الکتریکی قابل درک برای مغز می‌کنند و این سیگنال‌ها را به مغز مخابره می‌کند. دوم، عضلات عنبیه به حالت استراحت در می‌آیند که این باعث می‌شود که ورودی چشم گشادتر شود، منظور همان مردمک است، این به چشم شما اجازه میدهد که نور بیشتری را در حد امکان دریافت بکند. در نهایت، سلول‌های عصبی داخل شبکیه شروع به تطابق با این شرایط می‌کنند که بتوانند در شرایطی مانند این، نور کم، هم عملکرد خود را داشته باشند. هنگامی که شما مطالعه می‌کنید، عضلات چشم شما می‌بایست بر روی تصویر کلامات تمرکز یا فوکوس بکند تا تصویر بر روی شبکیه تشکیل بشود. برای این کار، عنبیه همانند عضلات کنترل‌کننده‌ی شکل لنز می‌بایست به حالت انقباض دربیایند تا این فوکوس رخ بدهد.
حال اگر شما در حالت نور کم مطالعه بکنید، عصلات بینایی شما سیگنال‌های مختلفی دریافت می‌کنند: یکی برای استراحت برای دریافت نور بیشتر و در همین زمان، سیگنال انقباض برای اینکه بر روی تصویر فوکوس بکند. حال هنگامی که شی مورد نظر کم نور باشد، تمرکز کردن بر روی تصویر کمی دشوارتر هم می‌شود چرا که کنتراست بین کلمات و پس‌زمینه آن(صفحه کاغذ) مقدار زیادی نیست؛ که امر موجب کاهش قدرت افتراق در چشم می‌شود و چشم نمی‌تواند جزئیات را درست درک بکند. این توانایی را تیزبینی بینایی می‌گویند. در این حالت چشم شما می‌بایست بیشتر کار بکند تا بتواند کلمات را از هم مجزا بکند که این عمل موجب خستگی عضلات چشمی می‌شود.
هنگامی که چشمان شما به مقدار زیاد برای مدت طولانی‌ای کار بکنند، آنها خسته شده همانند هر عضله‌ی دیگری. این خستگی می‌تواند یکسری اثرات جسمانی ایجاد بکند مانند درد یا خارش کره چشم، سردرد، کمر و گردن درد و تیرگی دید. بدلیل اینکه هنگامی که شما بر روی مسئله‌ای فوکوس می‌کنید پلک نمی‌زنید، شما احتمالا با مسئله ناخوشایند خشکی چشم روبرو می‌شوید. هیچ‌یک از این نشانه‌ها، موجب آسیب به چشم شما نمی‌شوند و نهایتا از بین می‌روند. حال اگر این نشانه‌ها از بین نروند و باقی بمانند به پزشک خود مراجعه بکنید. احتمالا شما یک مشکل پیش‌زمینه‌ای در مورد چشمانت دارید مانند نزدیک‌بینی؛ در حقیقت این نشانه‌ها به معنی خستگی به همراه یک مشکل دیگر مانند نزدیک‌بینی است. و دلیلی که برای این مسئله بیان می‌کنند چیزی متفاوت تر از موردی که برای مطالعه در نور کم می‌آورند نیست.
حالا، به نظر می‌رسد، قدرت بینایی کودکانی که زیر نور کم مطالعه می‌کنند در امان است. اما همچنان مطالعه زیر نور مناسب قطعاً برای چشمان شما بهتر است. شما می‌توانید برای اینکه هنگام مطالعه از خستگی چشمانتان جلوگیری بکنید مداوم پلک بزنید و هر از چند گاهی به فاصله‌ی دور مانند آن طرف پنجره نگاه کنید تا به چشمان خود استراحتی داده باشید.
