کپکِ مواد غذایی بسیار فراتر از ناحیهی سبز و خزهمانندِ موجود روی نان شما و یا نقاط مخمل مانندی که روی میوههای قدیمی یافت میشود است !
مشخص شده است که نواحی رنگیِ کپک که به چشم غیرمسلح میآیند همان اسپورها یا ذرات ریزی که به کپک رنگ میدهند هستند .
سایر قسمتهای کپک یعنی شاخهها و ریشههای آن به سختی دیده میشوند و بعضی اوقات در اعماق غذای شما پنهان میشوند . از آن جاییکه اسپورهای رنگیِ موجود در سطح غذا تنها بخشی از کپک هستند ، خراشیدن یا بریدنِ این بخشها از سطح نان یا شیرینیجات شما را از خوردن لقمههایی حاوی قارچ نجات نخواهد داد !
دکتر Nadine Shaw – متخصصِ اطلاعات تکنیکی در دپارتمان کشاورزی آمریکا – اشاره میکند :
بیشتر کپکها بیخطر هستند و تنها بعضی از آنها میتوانند خطرآفرین باشند . بعضی از کپکها حاوی مایکوتوکسینها هستند ؛ موادی سمی که میتوانند واکنشهای آلرژیک یا مشکلات تنفسی ایجاد کنند . به عنوان یک نمونهی خاص آفلاتوکسین به عنوان یک مادهی سرطانزا شناخته میشود .
طبق گزارشات USDA مایکوتوکسینها به طور اولیه در کپکهایی که روی غلات و دانهها رشد میکنند یافت میشوند اما علاوه بر آن در آب انگور ، کرفس ، سیب و سایر محصولات نیز دیده میشوند .
آفلاتوکسینِ بدنام ! نیز بیشتر در ذرت و محصولات بادام زمینی شایع است و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا و USDA تحت نظارت است .
برای جلوگیری از حملهی کپکها به مواد غذایی دکتر Shaw توصیههایی میکند که در ادامه میآیند :
- سطح مواد غذایی را برای حفظِ آنها در مقابل اسپورهای کپکی که توسط هوا جابهجا میشوند بپوشانید .
- از محفظههای مخصوصِ ذخیره ی درپوش دار برای مواد غذایی فاسدشدنی استفاده کنید و آنها را به درستی در یخچال نگهداری کنید .
- از مواد غذاییِ باقیمانده حداکثر ظرف ۳ تا ۴ روز استفاده کنید .