اکثر مردم حداقل برای یک بار هم که شده، حالاتی نظیر افسردگی و اضطراب را تجربه می‌کنند.
طبق نتایج یک مطالعۀ جدید – که در نیوزیلند انجام شده است – گروهی بسیار اندک و مهجور (کم‌تر شناخته شده) از جامعه، سلامت روانی خود را به مدت ۲۷ سال (۱۱ تا ۳۸ سالگی) حفظ می‌نماید؛ و گروه بزرگ‌تر گرفتار اختلالات روانی کوتاه و یا بلندمدت می‌شود.
تنها ۱۷۱ آزمودنی از جامعۀ آماری ۹۸۸ نفرۀ این مطالعه، به عبارتی ۱۸ درصد، طی دورۀ نوجوانی تا میانسالی خود، گرفتار هیچ‌گونه مشکل روانی (اعم از افسردگی، اصطراب و سایر موارد شدیدتر) نشده بودند. نیمی از ۸۳ درصد باقی‌مانده نیز – طی دورۀ مذکور – [حداقل یک بار] دچار مشکلات روانی کوتاه‌مدت شده بودند.
دکتر جاناتان شیفر (Jonathan Schaefer)، روان‌شناس، از دانشگاه دوک (Duke University) در این باره می‌گوید:
برای عدۀ زیادی [حتی] یک مورد اختلال روانی به مثابۀ ابتلا به آنفولانزا، برونشیت، سنگ کلیه و شکستگی استخوان می‌باشد. مبتلایان حالاتی از اختلال کارکرد طبیعی بدن را تجربه کرده و با مراجعه به پزشک و تحت درمان قرار گرفتن، عموماً سلامتی خود را باز می‌یابند.
نصف دیگر این ۸۳ درصد نیز – و یا به عبارتی ۴۰۸ آزمونی، معادل ۴۱ درصد جامعۀ آماری – یک یا چند مورد اختلال روانی طولانی‌مدت را (از نوجوانی تا میانسالی) تجربه کرده بودند. وضعیت این دسته کمی وخیم‌تر بود و شامل اختلال دوقطبی و روان‌پریشی نیز می‌شده است.
محققان نتایج حاصل از معاینۀ آزمودنی‌ها را – که بین آوریل ۱۹۷۲ تا مارس ۱۹۷۳ متولد شده بودند – مورد بررسی قرار دادند؛ که نتایج آن در جدول بالا آمده است. سلامت عمومی و رفتاری هر کدام از آزمودنی‌ها ۱۳ بار – از تولد تا ۳۸ سالگی – ارزیابی شده بود؛ که ۸ مورد از آن در بازۀ ۱۱ تا ۳۸ سالگی صورت گرفته بود.
