نقرس، با اینکه یک بیماری قابل درمان است و به راحتی قابل مدریت است، با این حال شرایطی است که شما تنها برای بدترین دشمنتان آرزو خواهید کرد. نقرس شکلی از بیماری‌های آرتریت است. این بیماری را با عنوان ناگهانی می‌شناسند و درد مفاصل را ایجاد می‌کند، که معمولا در قاعده انگشت شست ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا در افرادی ظهور پیدا می‌کند یا اضافه وزن دارند یا اینکه مسن هستند، البته این بدین معنی نیست که تنها در این افراد دیده می‌شود، در ۳۰ ساله اخیر بر مبتلایان به این بیماری به طور پیوسته افزاوده می‌شود. حمله‌های این بیماری معمولا تنها به مدت چند روز باقی می‌ماند ولی بعد از هر مرتبه بیمار بیشتر در معرض حمله بعدی قرار می‌گیرد. پزشکان بر این باورند که بهترین روش برای جلوگیری از نقرس کاهش وزن، محدودیت‌های تغذیه‌ای و همچنین مصرف الکل به میزان حداقلی است.
ارتباط بین الکل و نقرس به مدت زیادی مفروض بوده است. پزشکان به بیماران مبتلا به نقرس در مورد خطرات الکل می‌گفته‌اند که یکی دلایل اصلی و ادامه یافتن این شرایط است. بعضی از مدل‌های الکل مانند آبجو (beer) که پورین (purines) زیادی دارند مظنون اصلی برای نقرس هستند. پورین یک ترکیب شیمیایی است که در بدن انسان یافت می‌شود و همچنین در بعضی از غذا‌ها و در حین متابولیت بدنی به اوریک اسید تبدیل می‌شود. کلیه‌ها معمولا از شر این ماده از طریق ادرار خلاص می‌شوند، حال اگر این اتفاق به هر دلیل نیافتد؛ دلایلی مانند افزایش شدید میزان پورین در بدن و یا اینکه مشکلات کلیوی می‌تواند پایه‌گذار این بیماری باشد. حال اوریک اسید تولید شده در بدن باقی می‌ماند. در بعضی از افراد، اوریک اسید باقی مانده به شکل کریستال‌هایی در مفاصل در‌میاید و این دلیلی است که موجب درد‌های مشقت‌بار در مفاصل در بیماران نقرس می‌شود. نقرس همچنین می‌تواند در افرادی ظاهر شود که سنگ کلیه دارند یا اینکه توده‌های زیر پوستی.
به مبتلایان نقرس معمولا توصیه می‌شود که مواد غذایی دارای میزان زیاد پورین دوری بکنند؛ مواد غذایی مانند گوشت‌ها(بیکن، گوشت گاو، گوشت خوک، گوشت بره، گوشت حیوانات شکارشده) و غذاهای دریایی(ماهی کولی، ساردین، شاه ماهی و حلزون اسکالوپ) مهمترین مجرمان هستند. در این فهرست می‌توان لوبیا و حبوبات را نیز قرار داد. غذاهای دارای کلسترول زیاد، قند‌های ساده و چربی‌ها اشباع‌شده از دیگر مواد غذایی‌ای هستند که باید از آنها دوری کرد. الکل همیشه مهمترین مطنون و متهم در ابتلا به نقرس بوده است و ارتباط بین این دو به طور علمی بررسی نشده بود تا تحقیقی که در سال ۲۰۰۴ در مجله پزشکی The Lancet منتشر شد.
این تحقیق بیش از ۴۷۰۰۰ مرد بدون سابقه خانوادگی نقرس را برای ۱۲ سال بررسی کرده است و این مطالعه نشان داد که یک ارتباط مستقیم بین نقرس و الکل وجود دارد به خصوص آبجو. مردانی که در این تحقیق روزانه ۱۲ اونس آبجو می‌خوردند به میزان ۱.۵ برابر بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. مشروب‌خواری شدیدتر موجب بدتر شدن این شرایط می‌شود، اما دو مورد شراب(wine) این تحقیق نتیجه منطقی‌ای نداد و نمی‌توان آن را عامل در نظر گرفت.(منبع:Choi) یافته‌های در مورد آبجو خیلی شوکه‌کننده نبود اما تنها نکته شکه‌کننده این است که مصرف میزان کمی آبجو، ریسک زیادی را ایجاد می‌کند و موجب چنان افزایش احتمال ابتلا به نقرس می‌شود.
قبل از اینکه تحقیق منتشر بشود، معمولا این مسئله بیان می‌شد که مصرف شدید الکل خطر جدی برای مبتلایان به نقرس میباشد؛ تا جایی که کلیه‌های به جای ترشح اوریک اسید به ترشح مستقیم الکل رو بیاورند. اما اکنون به نظر می‌رسد که حتی مصرف متعارف و متعادل الکل و آبجو به همان میزان تاثیر دارد.
منظورتون اینه که فقط ابجو میتونه درصد ابتلا رو بالا ببره یا مثلا ودکا و یا ویسکی هم این احتمال رو بالا میبرن؟؟
فقط گفته ابجو چون ترکیبات مخمری داره