تاکر نویسنده ارشد مطالعه‌ای که به تازگی در دانشگاه Brigham Young انجام شده‌است، می‌گوید:
سال‌های عمر شما سن بیولوژیکی‌تان را مشخص نمی‌کند، هرچه بیشتر ورزش کرده‌باشید؛ از نظر بیولوژیکی جوان‌تر هستید.
در مطالعه‌ای که در مجله پزشکی طب پیشگیری به چاپ رسیده‌است؛ در کسانی که مدام فعالیت بدنی بالایی دارند، طول تلومرها بلندتر از افراد کم تحرک است.
تلومرها کلاهک‌های پروتئینی در پایان کروموزوم‌ها هستند، که می‌توان آنها را معادل ساعت بیولوژیکی بدن در نظر گرفت که بسیار آهسته پیش می‌روند؛ در واقع هربار که سلول تقسیم می‌شود مقداری از طول تلومر کاهش می‌یابد؛ بنابراین افراد پیر تلومرهای کوتاه‌تری دارند.
استاد علوم ورزشی Larry Tucker اعلام کرد، افرادی که فعالیت بدنی بالایی دارند نسبت به افراد بی‌تحرک، ۹ سال و نسبت به افراد کم تحرک ۷ سال، جوان‌تر هستند. برای داشتن فعالیت بدنی بالا کافی است ۵ بار در هفته با سرعت متوسط بدوید. زمان هر بار دویدن برای زنان ۳۰ دقیقه و برای مردان ۴۰ دقیقه است.
تاکر می‌گوید:
اگر شما واقعا می‌خواهید سن بیولوژیکی‌تان به طور معنا داری پایین‌تر باشد باید به صورت منظم ورزش سنگین انجام دهید.
تاکر داده‌های حاصل از ۵۸۲۳ بزرگسال را که در طرح سلامت ملی و نظرسنجی تغذیه‌ای شرکت کرده‌اند و طول تلومرشان نیز مشخص شده‌است، بررسی کرد. در این داده‌ها ۶۲ فعالیت را که شرکت کنندگان در یک دوره ۳۰ روزه انجام داده‌اند،نیز بررسی شده‌است؛ که نشان دهنده سطح فعالیت بدنی آنها می‌باشد.
بررسی او نشان داد که کوتاه‌ترین تلومر ها مربوط به افراد بی تحرک است، آنها ۱۴۰ جفت باز کمتر از افراد پرتحرک در تلومر خود داشتند. تاکر درکمال تعجب متوجه تفاوت در طول تلومر افراد بی تحرک و افرادی با تحرک متوسط نشد.
اگرچه مکانسیم دقیق حفظ تلومرها با ورزش مشخص نشده‌است، اما تاکر معتقد است این فرایند احتمالا با التهاب و اکسیداتیو ارتباط دارد. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که طول تلومر با این دو عامل ارتباط دارد و همچنین مشخص شده که ورزش این دو فاکتور را کاهش می‌دهد.
تاکر می‌گوید:
ما می‌دانستیم که فعالیت بدنی منظم به کاهش مرگ و میر و افزایش طول عمر کمک می‌کند و اکنون دریافتیم که بخشی از این روند از طرق حفاظت از تلومرها صورت می‌گیرد.
