دانشمندان در استراليا توانسته اند با استفاده از مواد پليمری، رگ های خونی زيست تخريب پذيری را اختراع كنند كه ميتواند روزی جايگزين رگ هايی شوند كه طی جراحی بای‌پس از بدن خود بيمار اهدا ميشوند.
گزارش هاي تيم تحقيقات حاكی از اين است كه جايگزينی اين رگ هاي خونی در موش ها نشان داد كه بسيار كارامد هستند و در گذر زمان اين رگ ها به طور طبيعی شكسته شده و با رگ های خونی خود بيمار جايگزين ميشوند.جايگزينی اين رگ هاي مصنوعی موجب تفاوت چشم گيری در نحوه درمان تصلب شراين كه موجب سكته،حمله قلبی و بيماری شريان محيطی است،می شود.
اين رشته ها از الاستومر كه نوع خاصی از پليمر بوده و داراي خاصيت ويسكوالاستيسيته(داراي چسبندگی و كشسانی)می باشد، ساخته شده اند.اين رگ های مصنوعی از طريق چرخاندن محلول های پليمر در ميدان الكتريكي كه موجب تشكيل رشته هاي نرمِ قرقره شده می شود،تشكيل می شوند. اين فرايند موحب تشكيل رگ های خونی با ديواره محكم ولی حساس،مشابه رگ های خونی طبيعی می شود.
از آنجايی كه رشته های الاستومر داراي منافذ اندكی هستند،مقدار اندكی از خون می تواند از ديواره های محكم و غنی شده اش تراوش كند.
روبرت ليسكا،يكی از اعضای تيم،می گويد:
با انتخاب نوع خاصی از بلوك های ملكولی موفق شديم پليمر هايی با ويژگی های مورد نياز سنتز كنيم.
بيماری های قلبی رايج ترين علل مرگ و مير در كشور های پيشرفته است، كه به موجب سخت شدن ديواره سرخرگ ها طی انسداد ايجاد شده از طريق گلبول های سفيد،می باشد. تنها راه درمان اين بيماری ها جراحی بای‌پس است كه طی آن رگ های خونی سالم را از بدن بيمار خارج كرده و جايگزين رگ های مسدود شده می كنند.
مشخصا اين روش ايده‌آل نبوده و محققين به دنبال يافتن راهی برای ساختن رگ های خونی مصنوعی هستند كه به خوبی رگ های خونی واقعی بوده و موجب انسداد دوباره نشوند.
محققانِ استراليا مطمئن اند كه رگ های خونی جديد آن ها كارامد هستند. تمپرتون می گويد:
اين پيشرفت عظيم به جراحان اجازه می دهد تا جراحی های بای‌پس بيشتری با ريسك انسداد كمتر بوسيله رگ های خونی مصنوعی كوچكتر انجام دهند.
آزمايش های انجام شده روی موش ها موفقيت آميز بوده و محققين اطمينان دارند كه اين تكنيك در انسان ها نيز كارامد خواهد بود.
نتايج تحقيقات در مجله Acta Biomaterialia منتشر شدند.
هلگا برميستر،يكی از اعضا تيم از دانشگاه وين، در انتشار مجله می گويد:
رگ های خونی موش ها شش ماه پس از جايگزينی رگ های مصنوعی مورد بررسی قرار گرفتند، ما هيچگونه آماس،تورم و يا ترومبوز در رگ ها مشاهده نكرديم.
قدم بعدی امتحان كردن اين رگ هاي خونی مصنوعی روی انسان ها در آزمايشات پيش بالينی می باشد.
خيلی زود است كه نسبت به پتانسيل اين رگ های خونی مصنوعی هيجان زده شويم، اما اگر مطابق پتانسيل های پيش بينی شده كارامد باشند، می توانند اتفاق شگفت انگيزی برای بشريت رقم بزنند!
