حرف زدن با نیش‌وکنایه، بی‌توجهی به فرجه‌ها و پنج نشانۀ عجیب دیگر که نشان‌دهندۀ خلاقیت بالا هستند.
۱. صحبت کردن با نیش و کنایه
مطالعات نشان می‌دهند استفاده از نیش‌وکنایه تفکر خلاقانه را اقزایش می‌دهد. محققان کشف کرده‌اند صحبت کردن با نیش و کنایه علاوه بر این که ناشی از خلاقیت است، خود موجب افزایش خلاقیت نیز می‌شود. حتی استفاده از نیش و کنایه اگر بین اشخاصی باشد که به خوبی یک‌دیگر را می‌شناسند موجب آسیب به رابطه نیز نخواهد شد.
با وجود اینکه جزو انواع کم ارزش هوش محسوب می‌شود اما نیاز به توانایی ذهنی بالایی دارد.
مقالۀ مرتبط: استفاده از کنایه و طعنه می‌تواند این مهارت ذهنی مهم را تقویت کند!
۲. ذهن‌تان متمرکز نیست.
اغلب تصور بر این است که خیال‌بافی و عدم تمرکز ذهن تلف کردن وقت است. این تصور کاملا اشتباه است. مطالعات جدید نشان می‌دهند خیال‌بافی می‌تواند کلیدی برای موفقیت و خلاقیت بالا باشد. پروفسور موشه بار۱، سرپرست مطالعه، می‌گوید:
طی ۱۵ یا ۲۰ سال اخیر دانشمندان نشان داده‌اند برخلاف فعالیت عصبی طی یک کار مشخص که محدود به یک مکان در مغز است، ذهن غیرمتمرکز شامل فعالیت‌های شبکه‌ای فراوان در نواحی متعدد مغز است.
این درگیری‌های مغزی متقاطع موجب نتایجی مانند خلاقیت است و به شخص کمک می‌کند در حالی که ذهنش درگیر افکار متفاوت است، در فعالیت مورد نظرش موفق باشد.
۳. با افرادی که نظرات مخالف دارید صحبت می‌کنید.
یافته‌های جدید نشان می‌دهند تکنولوژی‌ها و ایده‌های جدید حاصل همکاری بین ذهن‌های مختلف است نه یک ذهن نابغه به تنهایی. نوآوری‌ها از استدلال‌های نوشتار، پیشرفتهای کوچک، ترکیبی از ایده‌ها، موقعیتها و شانس حاصل می‌شوند.
طبق گفته یکی از نویسندگان مقاله، بهترین راه برای داشتن خلاقیت بیشتر صحبت کردن با کسانی است که نظرات مخالف شما دارند. محققان دریافتند نوآوریهای وابسته به اجتماع تحت تاثیر سه فاکتور هستند:
- اجتماعاتی با ارتباطات قوی که ایده‌ها می‌توانند ترکیب شوند.
- انتقال ساده اطلاعات مفید بین افراد تا بتوانند پیشرفت کنند.
- صبر و تحمل برای انحراف: امتحان کردن راه‌های جدید سخت بوده و امکان شکست بالا می‌باشد. بنابرین این اجازه باید به افراد داده شود.
۴. بی‌توجهی به فرجه‌ها
يافته‌های روانشناسی جديد نشان می‌دهد بی‌توجهی به فرجه‌ها و اجتناب از تفكر آناليزی دو فاكتوری هستند كه با لحظه‌های “آهان!” مرتبط‌اند. مطالعات حاكي از اين است كه اين لحظه‌های آهان! يا لحظه‌های ديد خالص و بينش درونی (Insight) به مسائل معمولا درست‌تر از تفكرات آناليزی‌ست. پروفسور جان كوونيوس۲، يكی از نويسندگان مقاله، گفت:
تفكر آناليزی و آگاهانه گاهی اوقات عجله‌ای و درهم‌برهم می‌باشد و حين حل مشكل موجب اشتباه می‌شود. در حالي كه بينش درونی ناخودآگاهانه و خودکار است و نمي‌تواند عجله‌ای باشد.
زمانيكه پروسه خودبه‌خود و در زمان خود كامل می‌شود و تمام قسمت‌ها ناخودآگاهانه به هم مرتبط می‌شوند؛ راه حل مشكل ناگهان به ذهن خودآگاه به عنوان لحطۀ آهان! خطور می‌كند.
اين به اين معنی است كه زماني كه يك ايده غيرمنتظره و خلاقانه نياز است، معمولا بهتر است منتظر بينش درونی باشيد تا ايده‌ای را از راه تفكر آناليزی بدست آوريد.
۵. شما عصبی هستيد!
محققان دريافته‌اند خلاقيت بسيار بالا ممكن است با روانپريشی همراه باشد، زيرا ناحيه‌ای از مغز كه با خلاقيت مرتبط است تمايل بالايی به فكر كردن بيش از حد به مسائل و نگران شدن دارد. دكتر آدام پركينز۳، نويسنده اول مطالعه، گفت:
ما اميدواريم تئوری جديد ما به افراد كمك كند تجربه‌های خود را منطقی بدانند و نشان دهد كه عصبی بودن با وجود اينكه نا‌خوشایند است، مزيت خلاق بودن را نيز دارد.
۶. به ضمير ناخودآگاه خود اجازه می‌دهيد كار خود را انجام دهد!
مطالعۀ جديد نشان می‌دهد هرچه بيشتر آگاهانه فكر كنيد كمتر خلاق هستيد. محققان افراد را وارد بازی “پيكشنری” کردند، بازی‌ای که در آن باید کلمات را نقاشی کنید. در حین بازی مغز شرکت‌کنندگان اسکن می‌شد تا بفهمند کدام نواحی مغز فعالیت بیشتری دارند. پروفسور آلان رایس۴، یکی از نویسندگان، گفت:
همانطور که مطالعات ما نشان می‌دهد گاهی اوقات تلاش عمد برای داشتن خلاقیت بهترین راه برای افزایش خلاقیت نیست. تلاش برای افزایش نتایج خلاقانه نواحی کنترل اجرایی مغز را فعال می‌کند درحالیکه برای رسیدن به نتایج خلاقانه در حقیقت فعالیت این نواحی باید کاهش یابند.
۷. به راحتی حواستان پرت می‌شود.
مطالعات نشان می‌دهد افراد خلاق در عادت کردن به صداهایی ماند بوق ممتد ماشین، چکه کردن شیر آب و گفت‌وگوی افراد خارج از محیط‌شان دچار مشکل هستند. افراد خلاق فیلترهای حسی ضعیفی دارند که موجب می‌شود ایده‌هایی را ادغام کنند که در اصل نباید روی آن‌ها تمرکز می‌کردند.
این توضیح می‌دهد که چرا نابغه‌های خلاقی مانند مارسل پروست۵ و آنتون چخوف۶ حواس‌شان به راحتی پرت می‌شد. برای مثال پروست اتاق خوابش را خط‌کشی کرده بود و بوسیله چوب‌پنبه نویسندگی می‌کرد و از گوش‌گیر برای افزایش تمرکز استفاده می‌کرد.
مقاله مرتبط: شش راه افزایش خلاقیت که احتمالا هرگز درباره‌ی آن‌ها نشنیده‌اید!
۱.Moshe Bar
۲.John Kounios
۳.Adam Perkins
۴.Allan Reiss
۵.Marcel Proust، نویسنده فرانسوی
۶.Anton Chekhov، پزشک و نویسنده روسی
