محققان عقیده دارند کودکانی که زیاد از تکنولوژی استفاده میکنند قادر به نگه داشتن مداد و بریدن کاغذ با قیچی نیستند. گوشیهای هوشمند و تبلتها کار پرستاران کودک را آسان ساخته و برای آرام کردن بچههای بیحوصله و گریان مناسب است. اما این وسایل قدرت دست کودکان را تا حد زیادی کاهش داده، به گونهای که آنها نمیتوانند کارهایی که همسالانشان در دههی گذشته انجام میدادند انجام دهند.
در مقالهی review تازهای از بنیاد قلب انگلستان اشاره شده این کودکان به دلیل ضعف عضلانی انگشتان در فعالیتهای مدرسه دچار مشکل میشوند. متخصصین اطفال علت این ضعف عضلانی را تکنولوژی و کاهش فعالیتهای سنتی کودکان نظیر نخ کردن مهرهها، رنگ آمیزی و کارهایی شبیه این میدانند.
Sally Payne، سرپرست بنیاد قلب انگلستان میگوید:
کودکانی که وارد مدرسه میشوند بایستی بتوانند مداد را نگه دارند اما امروزه به طور فزاینده شاهد کودکانی هستیم که این مهارت را ندارند زیرا در مهارتهای حرکتی بنیادین ضعیف هستند.
دادن تبلت به کودک آسانتر است تا او را به بازیهای تقویت کننده عضلات تشویق کنیم. بازیهایی چون خانه سازی، برش و چسباندن، کشیدن اسباببازیها و طنابها. به همین دلیل مهارتهای پایهای برای گرفتن اجسام و نگه داشتن آنها در این کودکان تقویت نمیشود. اگر معلمان و والدین کودک در مراحل ابتدایی رشد متوجه این ناتوانی نشوند، مهارتهای دیگر کودک در بزرگسالی نیز دچار آسیب میشوند.
دستان ضعیف، رشد آهسته
سازمان بهداشت انگلستان از وضعیت پسر بچهی ۶ سالهای گزارش میدهد. Patrick به ابتدایی میرود اما به علت ضعف عضلانی انگشتانش توانایی نگه داشتن مداد را ندارد. مادرش Laura به او اجازه میداده زمان زیادی با تکنولوژی سرگرم باشد. او اظهار میکند Patrick بیشتر با تکنولوژی سرگرم بازی بوده و بازیهای سنتی کمتری کرده است. وقتی او به وارد مدرسه شد، اولیای مدرسه با من تماس گرفتند و از وضعیت او اظهار نگرانی کردند. او مداد را مانند چماق میگرفت و نمیتوانست طور دیگری بگیرد بنابراین نمیتوانست نوشتن بیاموزد زیرا قادر نبود مداد را به درستی حرکت دهد. او پس از ۶ ماه با کمک درمانگر شغلی (occupational therapist) توانست مانند کودکان هم سن خود مهارتهای حرکتی کسب کند.
Mary Mayhan، درمانگر شغلی با بیش از ۲۰ سال سابقه بیان میکند:
این تغییرات در مهارتهای کودکان در دهههای گذشته نیز وجود داشته است. ۱۰ یا ۱۵ سال پیش، کودکانی که دستهای ضعیف با تشخیص خاص داشتند به ما ارجاع داده شدند؛ کودکان مبتلا به سندرم داون، فلج مغزی و اسپینا بیفیدا. در حال حاضر مراجعین ما علاوه برکودکان مبتلا به بیماریهای خاص، کودکانی هستند که هیچ تشخیص پزشکی برای آنها وجود ندارد.
از دست دادن مهارتهای حرکتی تنها به دلیل گسترش تکنولوژی نیست، کاهش سینه خیز رفتن کودکان هم میتواند یکی از دلایل باشد.
سی سال پیش پزشکان اعلام کردند کودکان نباید به شکم بخوابند زیرا احتمال بروز سندرم مرگ ناگهانی SIDC وجود دارد، پس از آن والدین تصور کردند هرگز نباید کودک خود را به شکم بگذارند. مهارتهای حرکتی و قدرت عضلانی دستان کودک وقتی به شکم قرار گرفتهاند و سینه خیز میروند تقویت میشود.
مقالۀ مرتبط: گوشیهای هوشمند خواب نوجوانان را تحت تاثیر قرار میدهند
به شکم قرار گرفتن بسیار مهم است. وقتی کودک بیدار است و بازی میکند بایستی مدتی به شکم گذاشته شود. این کار برای تقویت عضلات پشت و افزایش قدرت دستها مفید است. وقتی بازی با گوشی هوشمند را جایگزین کنید در حقیقت باعث ضعف مهارتهای عضلانی کودک شدهاید. والدین میتوانند با تقویت مهارتهای بنیادین کودک به ورود او به مدرسه کمک کنند.
هشدار به والدین
خطر استفادهی بیش از حد از گوشی هوشمند و تبلت بیش از ۱۰ مورد است.
Colleen Carroll، نویسندهی “Hooked on Screens” و متخصص اعتیاد به صفحه نمایش در دوران کودکی میگوید:
افزایش زمان استفاده از مانیتور باعث مشکلات بینایی در کودکان میشود.
برای اثبات این رابطه به مطالعات بیشتری نیاز داریم اما رابطهی محکمی میان استفاده از تبلت، گوشی هوشمند، بازیهای رایانهای و مشکلات بینایی وجود دارد. از سویی مشکلات قلبی عروقی و چاقی در کودکان امروز افزایش بافته است. در حقیقت، آمارهای جدید نشان میدهند چاقی در دوران کودکی افزایش یافته تا کاهش. در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، ۲۶ درصد از کودکان دو تا پنج ساله اضافه وزن داشتند و حدود ۱۴ درصد چاق بودند.
Carroll عقیده دارد کودکان فعالیت فیزیکی ندارند، آنها بازیهای فیزیکی انجام نمیدهند چرا که درون صفحههای مانتیور هستند و زمان استفادهی بچهها از وسایل تکنولوژی باید محدود شود.
مقالۀ مرتبط: نوجوانان معتاد به گوشی خوشحال نیستند!
والدین امروزی مشغلههای فراوانی دارند، در نتیجه بچهها با مانیتور رشد کرده ووالدین زمان کمی با کودک خود میگذرانند، به این ترتیب آنها متوجه نمیشوند علت مشکلات کودک استفادهی زیاد از تکنولوژی است. عدم آگاهی والدین مشکل را تشدید میکند. آنها زمان استفاده از تکنولوژی را بدون اخطار پزشک کاهش نمیدهند. گاهی حتی با وجود اخطار پزشک زمان استفاده از مانیتور کم نمیشود زیرا تکنولوژی اعتیادآور است.
کودکان باید پس از انجام کلیهی کارها و تکالیف از مانیتور استفاده کنند و فرصت بازی در محیط خارج را نیز داشته باشند. آنها میتوانند روزهای مدرسه کمتر از یک ساعت و آخر هفتهها حداکثر دو ساعت با تبلت یا گوشی هوشمند سرگرم باشند. مانند هر اعتیاد و عادت شدیدی، گرفتن تبلت و گوشی هوشمند از کودکان سخت است اما والدین نباید کوتاه بیایند. این بهترین راه برای جلوگیری از بیماریها و کمک به موفقیت آنها است. در طول این مدت اگر کودک از طریق دیگری سرگرم شود، تمایل او به استفاده از تکنولوژی کاهش مییابد. اعتیاد به نکنولوژی و مانیتور تنها با حذف تکنولوژی امکان پذیر نیست، خلاق باشید.