آسیب عصبی شوخی نیست. حتی کاری به سادگی تایپ بیش از حد میتواند موجب احساس درد هنگام حرکت دست شود. آسیب ناشی از تصادف یا صدمات فیزیکی از آن هم شدیدتر است. پزشکان از مدتی قبل دریافتهاند تحریک الکتریکی میتواند به درمان آسیب عصبی کمک کند. با این پیشفرض، میتوان درمان جدیدی برای آسیب عصبی در آینده تصور نمود: وسیلهای مکانیکی و قابل ایمپلنت که به دور اعصاب آسیبدیده پیچیده و قبل از تجزیهی بیضرر خود در بدن، با تحریک الکتریکی عصب، آن را درمان کند.
بر اساس مطالعهای که دوشنبهی گذشته در ژورنال پزشکی Nature منتشر گردید، دستگاههایی با اندازهی کوچک و ساخته شده از پلیمرهای زیستتخریبپذیر و منیزیم وجود دارند که توسط فرستندهی خارجی کنترل شده و انرژیشان از آن تأمین میشود.
محققانی از دانشکدههای پزشکی دانشگاههای شمال غربی و واشنگتن اذعان دارند با اعمال تغییر در ترکیب مواد زیست تخریبپذیر مذکور، میتوانند طول عمر این دستگاهها را از کمتر از یک دقیقه گرفته تا چندین ماه تنظیم کنند. John Rogers، یکی از محققان، بیان کرد:
ما دستگاهها را در راستای تخریب و از بین رفتن مهندسی میکنیم. مفهوم دستگاه الکترونیکی موقت قریب به ده سال است که جزو مباحث مورد علاقهی گروه من است؛ یک مفهوم و یک تلاش بزرگ در زمینهی علوم مواد.
بیشتر بخوانید: ترمیم بافت عصبی آسیب دیده به کمک ژنها
تیم تحقیقاتی برای آزمایش این که آیا دستگاهها به درمان آسیب عصبی کمک میکنند یا خیر، آنها را در ناحیهی اطراف عصب سیاتیک آسیبدیدهی ۲۵ رت بالغ ایمپلنت کرد. نتیجه آن که هر چه طی ۱۰ هفتهی بعدی، تحریک الکتریکی بیشتری به رت داده میشد، عملکرد عصبی حیوان سریعتر بهبود مییافت. از این مطالعهی ابتدایی هنوز میزان ایدهآل تحریک الکتریکی برای درمان اعصاب مشخص نیست. محققان بازهی زمانی خاصی برای کارآزمایی بر روی انسان مخص نکردند؛ اما گفتند امیدوارند تکنیک آنها روزی بتواند جایگزین درمانهای موجود برای آسیب عصبی شود؛ درمانهایی که اغلب با تجویز مسکنها صورت میگیرند.