در مقاله‌ای جدید که در ژورنال فیزیولوژی منتشر شد، نشان داده شد فعالیت فیزیکی می‌تواند رشد سلول‌های تومور کولورکتال را در سرطان کولون کاهش دهد. مطابق آنچه که جامعه سرطان آمریکا بیان دارد، پزشکان بیش از ۱۰۰ هزار مورد جدید از سرطان کولون و بیش از ۴۴ هزار سرطان رکتال در سال ۲۰۱۹ در تشخیص ثبت نمودند. به پیش بینی محققان سرطان کلورکتال باعث بیش از ۵۰ هزار مرگ در همین سال خواهد شد.
با این وجود مطالعات جدید نشان می‌دهد عامل دیگری وجود دارد که منجر به کاهش سرعت رشد سرطان کلورکتال و بهبود نتیجه‌ی درمان بیمار می‌شود و آن فعالیت فیزیکی شدید است. James Devin از دانشکده‌ی تغذیه و حرکت‌شناسی انسان دانشگاه کوئینزلند بریزبین استرالیا، نویسنده‌ی ارشد تیمی از دانشمندان است که شروع به شناسایی تأثیرات ورزش بر روی سلول‌های سرطان کولون کردند.
طبق توضیحات Devin و همکاران‌ش، مطالعات قبلی نشان داده‌اند که ورزش مکرر در طولانی مدت می‌تواند در مقابله با سرطان تأثیر داشته باشد اما مطالعات جدید نشان می‌دهد حتی ورزشی که شدت بالایی نیز نداشته باشد هم اثرات مثبت مشابهی خواهد داشت. علاوه بر این، با وجود اینکه مطالعات ارتباطی بین ورزش و کاهش قابل توجه مرگ و میر ناشی از سرطان کلورکتال یافته‌اند، مکانیسمی که پشت این اثر بالقوه پنهان است، هنوز واضح نیست.
ورزش شدید، تأثیر سریع‌تری دارد
Devin و تیم او در توضیح این‌مکانیسم، افراد مبتلا به سرطان کلورکتال زیر نظر گرفته و از آن‌ها خواسته شد یک جلسه تمرین پرش با شدت بالا (HIIT) و یا ۱۲ جلسه در طول ۴ هفته داشته باشند.
HIIT روشی از ورزش است که به کسی که ورزش می‌کند، کمک می‌کند تا در طول یک جلسه فعالیت فیزیکی را در شدت بالا ادامه دهد.
محققان از افراد گروهی که تمرین خود را در یک‌جلسه انجام‌می‌دادند، بلافاصله پس از اتمام جلسه‌ی HIIT و یک بار ۲ ساعت پس از آن، نمونه‌های سرم خون جمع‌آوری کردند. از گروهی هم که جلسات خود را طی ۴ هفته انجام می‌دادند، یک بار قبل از شروع مداخله و یک بار ۴ هفته بعد نمونه‌های سرم خونی جمع‌آوری آنالیز شد.
به گزارش محققان:
در سرمی که بلافاصله پس از تمرین جمع‌آوری شده بود، در مقایسه با نمونه‌هایی که ۲ ساعت پس از تمرین گرفته شده بود؛ کاهش قابل توجهی در تعداد سلول‌های سرطانی مشاهده شد.
محققان به طور مشخص یافتند که برخی سیتوکین‌ها افزایش قابل توجهی داشتند. سیتوکین‌ها پروتئین‌های سیگنالینگ هستند که به تغییر واکنش‌های ایمنی و التهابی بدن را تنظیم می‌کنند. این سیتوکین‌ها شامل اینترلوکین۶، اینترلوکین۸ و عامل نکروز تومور آلفا است.
محققان نتیجه می‌گیرند:
ممکن‌است اثرات HIIT و شار سیتوکین واسطه‌های مهم کاهش سلول‌های سرطانی روده‌ی بزرگ‌باشد. قرار گرفتن مکرر در معرض این اثرات حاد، می‌تواند منجر به ارتباط بین ورزش و بهبود درمان سرطان کلورکتال شود.
Devin در توضیحات اضافه براط یافته‌ها بیان دارد:
پس از یک ورزش سنگین HIIT التهاب افزایش ویژه‌ای داشت که تصور می‌شود در کاهش سلول‌های سرطانی دخالت داشته باشد. این نشان می‌دهد که سبک زندگی بر پایه‌ی فعالیت فیزیکی می‌تواند در مقابله با تومور رکتوم‌انسان‌ها مهم باشد.
وی افزود:
ما‌نشان داده‌ایم که ورزش می‌تواند در مهار رشد سلول‌های سرطانی کولون نقش ایفا کند.
با این حال محققان هشدار می‌دهند که روشی که آن‌ها برای مطالعه‌ی سرطان کولون در آزمایشگاه به کار بردند، با رشد این سلول‌ها در بدن انسان تفاوت دارد. بنابراین برای نشان دادن تأثیر HIIT بر روی تومور کلورکتال انسان نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد. Devin اظهار دارد:
ما اکنون به دنبال چگونگی رخ دادن این تغییرات در رشد و پی بردن‌به مکانیسم آن به وسیله‌ی بیومارکرهایی در خون که‌می‌تواند رشد سلول را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
