امروز هم یک روز معمولی است، تازه از خواب بیدار شده‌ام. من هم همانند خیلی از دیگران می‌دانم که چه زمان‌هایی وعده غذایی خودم را خواهم داشت: صبح، ظهر، عصر یا شب. در حالی که محتوی بشقاب غذای متفاوت است اما چیزی که شما به ندرت از آن منحرف می‌شوید ۳ وعده غذا در روزتان است. اما آیا شما تا به حال شده است به این فکر کنید که چرا شما و بقیه این‌گونه عمل می‌کنید؟ آیا دلیل بیولوژیکی برای این ۳ وعده غذایی در روز وجود دارد، یا اینکه یک ساخته اجتماعی است و در سنت‌های ما به حدی نهادینه شده است که حتی در مورد آن سوال هم نمی‌کنیم؟
آیا شما تا به حال به این مورد توجه کرده‌اید که خارج شدن از این سیکل غذایی چقدر سخت است و این که حتی خوردن غذاهای متفاوت از سنت‌ها در هر وعده چقدر سخت می‌تواند باشد؛ برای مثال خوردن بستنی برای صبحانه یا خوردن غلات برای شام. به نظر می‌رسد که تمام این‌ها عادات اجتماعی است که در سنت ما نهادینه شده است و ارتباطی با نیازهای بیولوژیکی ما ندارد. پروفسور تاریخ دانشگاه یال، پال فریدمن، و همچنین ویرایشگر کتاب ” غذا: تاریخچه‌ی مزه‌ها” در این زمینه با ما هم عقیده است.
فریدمن بیان می‌کند که چیزی به عنوان نیاز بیولوژیکی در زمینه سه وعده غذایی در روز وجود ندارد. تعداد وعده‌های غذایی که در روز ما می‌خوریم یک الگوی فرهنگی است که مردم آن را پذیرفته‌اند به دلیل این که احساس راحتی با آن می‌کنند. همچنین این یک مفهوم است که برای دهه‌ها محک خورده است. برا مثال یک زن خانه‌دار در دهه ۱۹۵۰ را در نظر بگیرید که او برای خانواده‌اش ۳ وعده غذایی را آماده می‌کند و اکنون در تلویزیون‌ها مدرن هم گاها خانواده‌هایی را نشان می‌دهد که بر سر میز نشسته‌اند و در حال خوردن صبحانه یا شام در کنار هم هستند قبل از به سر کار رفتن یا مدرسه رفتن. مشکل اینجاست که این الگو دیگر با شیوه زندگی امروزی تطابق ندارد و نمی‌توان آن را یک قاعده کلی برای همه دانست، چرا که در با برنامه‌های روزانه افراد تطابق ندارد. تعداد کمتری از مردم همزمان و هر روز از خانه خارج می‌شوند و یا این که اوقات فراغت با ورزش و تماشا تلویزیون پر شده‌اند؛ همه این موارد اجازه نمی‌دهند که الگوی سه وعده‌ای سابق هنوز امتداد پیدا کند.(منبع:Freedman)
این یکی از دلایلی است که صنعت اسنک یا میان وعده‌ها بسیار گسترش پیدا کرده است. در آمریکا، میزان فروش این میان‌وعده‌ها حدود ۷۷ میلیون دلار در سال ۲۰۱۵ بوده است و در کل جهان، این میزان فروش ۳۳۰ میلیون دلار بوده است.(منبع:Packaged Snacks, Global Industry Analysts)
حالا این که از کی و از کجا این سه وعده‌ای بودن غذا خوردن ما شروع شده است بر می‌گردد به چیزی بین ۱۹۲۰ الی ۱۹۳۰، جایی مه دولت‌مردان آمریکایی شروع کردن به ترویج دادن این مطلب که صبحانه مهمترین وعده‌ی غذایی در روز است، و خیلی از مردم کارهای یدی انجام می‌دادند، کارهایی که نیاز زیادی به وعده مهم میان‌روز داشته است. اما طبق آخرین نظرسنجی انجام شده بوسیله وزارت کشاورزی ایالات متحده، آشکار شد که یک تغییر انجام شده است و آن هم مهمترین وعده غذایی شدن ناهار. قسمت اعظم شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی بیان کرده‌اند که مهمترین وعده‌های غذایی آن‌ها ناهار و شام است، و تعداد کمتری در مورد خوردن صبحانه صحبتی کرده‌اند.(منبع:USDA)
