انتشار این مقاله


مطالعات راهی برای ایجاد زمینه‌ی مشترک درباره‌ی ویرایش ژن نشان می‌دهد

فناوری ویرایش ژن می‌تواند به جبران فقر و گرسنگی در جهان بپردازد، به شرط آن که شبکه‌های تعاونی دولت اظهار همکاری نمایند.

فناوری ویرایش ژن می‌تواند به جبران فقر و گرسنگی در جهان بپردازد، به شرط آن که شبکه‌های تعاونی دولت برای پیشرفت این فناوری اظهار همکاری نمایند.

مشکلات جهان و راهکارهایی برای حل آن

با افزایش پیوسته جمعیت و گرسنگی در جهان، تعدادی از تکنولوژی جدید تولید غذا در تلاش‌اند تا به تولید آن ادامه دهند. ویرایش جدید ژن در حال حاضر به دانشمندان اجازه می‌دهد از چارچوب ژنوم برای اصلاح غذاها، افزایش بازده محصولات و طولانی کردن دوام محصول یا بهبود پایداری در برابر بیماری استفاده کنند.

مطالعۀ جدیدی که توسط محققان دانشکده‌های غذا، کشاورزی و علوم منابع طبیعی از دانشگاه مینه‌سوتا انجام شده است، پیشنهادی بنیادی را برای تاریخ باز می‌کند. این طرح شامل فرآیند‌های سنجش این است که چه موقع و چگونه تکنولوژی ویرایش ژن – به گونه ای که عموما مورد پذیرش همگان باشد – می‌تواند استفاده و توسعه داده شود.

محیط اطراف گاه مانع پیشرفت فناوری ویرایش ژن می‌شود

نیکولاس جردن (Nicholas Jordan) پروفسور کشاورزی و کاشت تکوینی و بزرگترین نویسنده مطالعات اخیر منتشر شده در گزارشات EMBO اظهار داشت:

تغییراتی که طی دهه‌ها و یا قرن‌ها از طریق پرورش انتخابی به دست می‌آید، می‌تواند در عرض چند ماه بسته به دیدگاه شما به لطفی چشمگیر و یا نفرین تبدیل شود. در حقیقت اشتیاق پشت این موقعیت اقدامات سیاسی را رکود می‌دهد و همین مسئله موجب می‌شود که محیط اطراف شرایطی را به وجود آورد که مانع تفکر دقیق مورد نیاز برای یافتن راهی برای برآورده ساختن چالش های غذایی عظیم جامعه می‌شود.

شناخت قوانین ظاهر شده از این بازی جدید برای کشاورزان، دانشمندان، کارآفرینان و سازمان‌های جامعه مدنی ضروری است چرا که به دنبال مزایا و خطرات پیشرفت در ویرایش ژن هستند.

شبکه‌های تعاونی دولتی کمک کرده‌اند که زمینه‌ی مشترک درباره‌ی مسائل پیچیده‌ی پایداری را پیدا کنند و ممکن است برای اجرای برنامه‌های کاربردی جدید فناوری زراعت کشاورزی مثل تکنیک‌های “ویرایش ژن” برای پرورش محصولات بسیار موثر باشد.

شرایط و مراحل لازم برای پیشرفت فناوری ویرایش ژن

در شبکه‌های تعاونی دولت، محدوده‌ای از بخش اجتماعی، شرکت های خصوصی، سازمان‌های غیر انتفاعی، تحقیقات و سازمان‌های دولتی با یکدیگر همکاری می‌کنند تا مسائل پیچیده‌ی مربوط به محصولات خاص و فرآیندها را مدیریت نمایند. یک شبکه‌ی دولتی برای ویرایش ژنی محصولات، ممکن است در آغاز به جای محصولات عمدتا غالب مثل ذرت یا برنج؛ روی محصولاتی تمرکز کند که تنوع محیطی و اقتصادی و انعطاف‌پذیری به زراعت را افزایش دهد. برای فعالیت، شبکه نیازمند به کارگیری محصولات بارور، سرمایه‌گذاری و گروه‌های حمایت‌کننده است. هر سه‌ی این عوامل بزرگترین انگیزه برای مشارکت در شبکه را ایجاد می‌نماید.

عقاید پروفسور اسمیت

تیموتی ام. اسمیت (Timothy M. Smith) پروفسور و مهندس محصولات و فناوری‌های زیستی معتقد است:

یک شبکه تعاونی دولتی برای ویرایش ژن باید بحث‌های قطبی شده از فناوری رایج زیستی را کنار بگذارد. و این روش جدیدی برای بررسی و ارزیابی خطرات و مزایای نانو تکنولوژی زراعی است که از رشد انفجاری در فهم ژنوم و ژنتیک ظاهر می‌شود.

اگر چه در حال حاضر تقریبا غیرممکن است که این تکنیک را به صورت مولد مورد بحث قرار دهیم، ولی بررسی دقیق خطرات و منافع این تکنیک‌های جدید مورد استفاده در یک پروسۀ باز و فراگیر برای جامعه ضروری است. شبکه‌های تعاونی یک رکورد را پشت سر گذاشته‌اند و آن این است که به طور باز و فراگیر از چالش های سخت حمایت می‌کنند.

پریسا صفری


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید