براساس تحقیقات اخیر دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا، افراد مبتلا به پسوریازیس نه تنها در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارند، بلکه این خطر با افزایش شدت بیماری پوستی آن‌ها نیز افزایش می‌یابد.
نتایج بررسی‌های این تیم تحقیقاتی که با نظارت دکتر Joel M. Gelfand، استاد پوست‌شناسی انجام گرفته، اخیرا در مجله‌ی American Academy of Dermatology منتشر شده است.
پروفسور Gelfand توضیح می‌دهد:
ما می‌دانیم که پسوریازیس با احتمال ابتلا به دیابت مرتبط است، اما این تحقیق، اولین مطالعه‌ای می‌باشد که به طور خاص، چگونگی تاثیر شدت این بیماری را با دیابت مورد بررسی قرار می‌دهد.
دکتر Gelfand و تیمش اظهار می‌کنند که نتایج تحقیقاتشان، ارتباط زیستی بین پسوریازیس و دیابت نوع ۲ را به وضوح نشان می‌دهد.
پسوریازیس و دیابت
پسوریازیس یک بیماری جدی پزشکی می‌باشد که حدود ۷.۵ میلیون نفر در ایالات متحده را درگیر خود کرده است. این بیماری از یک نقص در سیستم ایمنی بدن منشا می‌گیرد که باعث اختلال در عملکرد طبیعی پوست و مفاصل می‌شود.
تقریبا حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس، دارای پسوریازیس پلاکی هستند. این بیماری یک وضعیت التهابی می‌باشد که در آن سیستم ایمنی با ارسال سیگنال‌های معیوب باعث می‌شود که سلول‌های پوستی سریعتر رشد کنند. این سلول با رسیدن به سطح پوست بدن می‌میرند و تکه‌های قرمزرنگ پوشیده از فلس‌های نقره‌ای را بر روی پوست نمایان می‌سازند. این ضایعات با اینکه معمولا آرنج، کف دست، صورت، پوست سر، کمر، زانو و کف پا را درگیر می‌کنند اما می‌توانند بر روی دهان، ناخن، اندام‌های تناسلی و سایر نقاط بدن نیز مشاهده شوند.
مقاله‌ی مرتبط: پسوریازیس چیست؟ و آیا درمان دارد؟
نزدیک به ۴۰ درصد از افرادی که پسوریازیس دارند، دارای آرتریت پسوریازیس هستند؛ شکلی از بیماری که باعث التهاب مفاصل و علائمی شبیه به آرتریت می‌شود.
افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های دیگر هستند، از جمله‌ی این بیماری‌ها دیابت نوع ۲ می‌باشد. این بیماری نوعی اختلال در بدن است؛ به گونه‌ای که فرد نمی‌تواند از انسولین به طور موثر استفاده کند. انسولین هورمونی است که به قرار گرفتن انرژی در دسترس سلول‌ها کمک می‌کند. اکثریتی به اندازه‌ی ۳۰ میلیون نفر در ایالات متحده، مبتلا به دیابت نوع دو هستند.
پسوریازیس شدیدتر، احتمال ابتلا به دیابت بیشتر
مقاله‌ی مرتبط: ۱۳ راه پیشگیری از دیابت
برای انجام مطالعه، پروفسور Gelfand و تیمش داده‌های دو گروه از افراد بزرگسال را بررسی کردند که در این میان هشت هزارو ۱۲۴ نفر مبتلا به پسوریازیس و ۷۶ هزارو ۵۹۹ نفر سالم بودند. این افراد به مدت چهار سال مورد بررسی قرار گرفتند.
این داده‌ها و اطلاعات که توسط پزشکان عمومی انگلستان بدست آمده بود، با اندازه‌گیری مساحتی از سطح بدن (BSA) به منظور محاسبه‌ی درصدی از پوست که توسط این بیماری درگیر شده است، صورت گرفت. در ایالات متحده حدود ۲۰ درصد از کسانی که دچار پسوریازیس بودند، BSA پنج درصد یا بیشتر داشتند.
در طی این مطالعات، محققان مشاهده کردند که ۳.۴۴ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس (۲۸۰ نفر) و ۲.۴۴ درصد از افراد سالم (۸۶۷) مبتلا به دیابت بودند.
محققان پس از تعدیل تاثیرات بالقوه‌ی سایر عوامل خطرساز در ابتلا به دیابت همچون سن، جنس و شاخص توده بدنی (BMI)، دریافتند در بیمارانی که پسوریازیس، دو درصد یا کمتر از سطح بدنشان را فراگرفته بود، احتمال ابتلا به دیابت در مقایسه با افراد عادی ۲۱ درصد بیشتر بود. شاید نتیجه‌ی قابل توجه از این مطالعه، چگونگی تاثیرگذاری شدت پسوریازیس در ابتلا به دیابت، با اندازه‌گیری BSA باشد.
نتایج تحقیق نشان داد که افراد مبتلا به پسوریازیس با ۱۰ درصد BAS یا بیشتر، ۶۴ درصد احتمال ابتلا به دیابت بیشتری در مقایسه با افراد بدون پسوریازیس داشتند. علاوه بر این، آن‌ها نشان دادند که BSA بالاتر از ۱۰ درصد، این خطر ابتلا را در بیماران مبتلا به پسوریازیس نسبت به بیماران غیر پسوریازیس، به ازای هر ۱۰ درصد افزایش، ۲۰ درصد بیشتر می‌کند!
پروفسورJoel M. Gelfand می‌گوید:
نوعی التهاب در بیماری پسوریازیس دیده می‌شود که باعث بروز مقاومت انسولینی می‌شود. بیماری پسوریازیس و دیابت منشا ژنتیکی مشابهی با یکدیگر دارند که یک مبنای بیولوژیکی برای ارتباط بین این دو می‌باشد.
محققان پیشنهاد می‌کنند که افزون بر اقدامات پیشگیرانه در افراد مبتلا به پسوریازیس نسبت به ابتلا به بیماری دیابت، باید آزمایش‌های روتینی جهت اطمینان از شدت بیماری آن‌ها (به میزان ۱۰ درصد BSA یا بیشتر) نیز صورت گیرد.
