دستیابی به وزن سالم و متناسب کار آسانی نیست. درک صحیح از مکانیسم بدنی در چگونگی کنترل و تعدیل اشتها می تواند عدد ترازو را به سمت وزن سالم هدایت کند.
تیم تحقیقاتی دانشگاه Baylor College of Medicine و دانشگاه Cambridge ، با انتشار مقالاتی در زمینه ژن SRC-1 ، این نظریه را ارائه دادند که این ژن با کنترل عملکرد نورون ها در هیپوتالاموس که مرکز اشتها در بدن است، می تواند وزن بدنی را تحت تأثیر قرار دهد.آن‌ها مشاهده کردند که موش‌های فاقد ژن SRC-1 بیشتر غذا خوردند و چاق شدند.
محققان در کودکان به شدت چاق ۱۵ جهش ازSRC-1 شناسایی کردند که باعث اختلال در عملکرد طبیعی این ژن می شود؛ زمانی که موش ها با مهندسی ژنتیک دچار یکی از این جهش‌ها شدند، بیشتر غذا خوردند.
این ژن یک گیرنده استروئیدی واکنشگر است که در فرآیند کنترل وزن شرکت می‌کند؛ با این وجود نقشه دقیق و اصلی آن هنوز مشخص نیست.
محققان دریافتند که این SRC-1 به مقدار زیاد در هیپوتالاموس موش‌ها به ویژه در نورون های عرضه کننده ژن POMC ، بیان می‌شود. این نورونها در کنترل و تعدیل اشتها و وزن بدن نقش دارند.
مطالعات بعدی نشان داد که SRC-1 همچنین در میزان بیان ژن POMC در این سلول ها دخالت دارد؛ زمانی که محققان SRC-1 را حذف کردند،میزان بروز و بیان ژن POMC نیز کاهش یافت و موش‌ها پرخوری کردند.
طی مطالعات بعدی دریافتند که تنوع جهش های ژنی SRC-1 در کودکان چاق، پروتئین‌های معیوبی تولید کرده که مانع عمل کرده طبیعی ژن می شود و از طرفی جالب است که جهش همین ژن در افراد سالم منجر به نقص عملکرد SRC-1 نشد.
و نهایتاً مشاهده کردند که موش هایی که با مهندسی ژنتیک یکی از این جهش‌ها‌ی SRC-1 کودکان چاق مطالعه شده را بیان کردند، چاق شدند.
این اولین گزارش در زمینه نقش ژن SRC-1 در هیپوتالاموس در جهت کنترل وزن بدن است؛ لازم است که شواهدی به دست آید که نشان دهنده ارتباط مشترک میان ژن SRC-1 حیوانی و انسانی به عنوان تنظیم کننده وزن بدن باشد.
