تقریبا همه‌ی افراد می‌دانند که محدود کردن کالری مصرفی، راهی موثر برای کاهش وزن در افراد چاق است. ولی افراد لاغر نیز می‌توانند از مزایای محدود کردن کالری روزانه و داشتن زندگی سالم‌تر، بهره‌مند شوند. در این مقاله بررسی خواهیم کرد که چگونه محدود کردن کالری می‌تواند برای افراد لاغر مفید باشد؟
این مقاله، خلاصه‌ای از یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که به مدت ۲ سال طول کشید و شامل ۲۱۸ نفر از سنین ۲۱ تا ۵۰ سال بود. هیچ یک از این افراد مبتلا به چاقی نبودند.
دکتر William E. Kraus (متخصص قلب و استاد ممتاز دانشگاه Duke در دورهام، NC) نویسنده‌ی اصلی این مطالعه‌ی جدید است.
دکتر Kraus و همکاران، در مقاله‌ی خود بیان می‌کنند که برخی نشانگرهای قلبی-عروقی (از جمله کلسترول، فشار خون و قند خون) می‌توانند خطر مرگ و بیماری قلبی-عروقی را افزایش دهند؛ حتی اگر این نشانگرها در طیفی باشند که متخصصان آن را به عنوان طیف نرمال در نظر بگیرند.
از طرفی دیگر، مطالعات متعددی نشان داده‌اند که محدود کردن کالری برای طول دوره‌ی سلامتی و هم‌چنین برای طول عمر یک فرد، مفید است. با این حال، آیا این مزایا به خاطر کاهش وزن است؟
محققان، مطالعه‌ی جدید خود را از این فرضیه شروع کردند که این مزیت فقط به دلیل کاهش وزن نیست؛ بلکه برخی مکانیزم‌های مولکولی پیچیده‌تر نیز وجود دارند که بیان‌کننده‌ی مزایای محدود کردن کالری برای سلامت قلبی-عروقی هستند.
بنابراین آن‌ها تصمیم گرفتند فرضیه‌ی خود را آزمایش کنند؛ اخیرا محققان یافته‌های خود را در مجله‌ی The Lancet Diabetes & Endocrinology به چاپ رسانده‌اند.
چگونه محدود کرن کالری به سلامت متابولیک کمک می‌کند؟
همه‌ی شرکت‌کنندگان این کارآزمایی، شاخص توده‌ی بدنی متوسطی بین ۲۲ تا ۲۷.۹ داشتند. در ابتدا، محققان آن‌ها را به طور تصادفی به دو گروه تقسیم کردند: یک گروه کالری مصرفی خود را ۲۵ درصد کاهش داد (گروه مداخله) و گروه دیگر کالری مصرفی خود را تغییر نداد (گروه شاهد).
شرکت‌کنندگان گروه مداخله، روزانه ۳ وعده غذایی می‌خوردند و می‌توانستند از بین ۶ برنامه‌ی غذایی متفاوت، هر کدام را آزادانه انتخاب کنند. هم‌چنین این شرکت‌کنندگان در جلسات مشاوره‌ی فردی و گروهی در ۶ ماه اول کارآزمایی شرکت کردند. مطالعه از ماه مه ۲۰۰۷ شروع شد و تا فوریه‌ی ۲۰۱۰ ادامه داشت.
در طی این زمان، شرکت‌کنندگان باقی‌مانده (گروه کنترل) رژیم عادی خود را دنبال کردند.
همه‌ی شرکت‌کنندگان گروه مداخله، نتوانستند کاهش کالری ۲۵ درصدی را در طول مطالعه ادامه دهند؛ ولی به طور میانگین، آن‌ها تقریبا ۱۲ درصد کاهش را در کالری مصرفی خود اعمال کردند.
پس از مداخله، شرکت‌کنندگان این گروه، ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند و این کاهش وزن را حفظ کردند (۷۱ درصد از این کاهش وزن مربوط به توده‌ی چربی بود). محدود کردن کالری منجر به فواید قلبی-متابولیکی چشمگیری شد.
به ویژه، محققان یادداشت می‌کنند:
محدود کردن کالری باعث کاهش چشمگیر و پایدار ریسک فاکتورهای معمول اندازه‌گیری شده در طی این دو سال شد. این موارد شامل تغییراتی در مقادیر کلسترول لیپوپروتئین کم‌چگال (LDL)، کلسترول لیپوپروتئین پرچگال (HDL) و فشار خون سیستولی و دیاستولی بود.
هم‌چنین محدود کردن کالری در طی این دو سال، باعث بهبود چشمگیر “پروتئین واکنشگر C” شد. این پروتئین یک نشانگر التهابی است که دانشمندان آن را مرتبط با بیماری قلبی، سرطان و اختلالات شناختی می‌دانند. حساسیت انسولینی و نشانگرهای سندروم متابولیک نیز بهبود یافت.
دکتر Kraus و تیم پژوهشی تجزیه و تحلیلی را انجام دادند که در آن، نتایج برای کاهش وزن نسبی تنظیم می‌شد؛ پس از آن نیز فواید محدود کردن کالری، هم‌چنان قدرتمند باقی ماند.
این مطالعه نشان می‌دهد که حتی تغییری نه به شدت آن چه که در این مطالعه اعمال کردیم، می‌تواند میزان دیابت و بیماری قلبی-عروقی را که در ایالات متحده دچار آن هستیم، کاهش دهد.
دکتر William E. Kraus
او اضافه می‌کند:
افراد می‌توانند به راحتی به این موضوع پی ببرند؛ مثلا می‌توانند مقدار کالری خود را این گونه کاهش دهند که پس از صرف شام، میان وعده نخورند.
موضوعی در رابطه با محدود کردن کالری وجود دارد؛ مکانیزمی وجود دارد که ما هنوز نتوانسته‌ایم آن را درک کنیم. ولی باعث ایجاد این فواید می‌شود. ما نمونه‌های خون، عضله و سایر نمونه‌ها را از این شرکت‌کنندگان جمع‌آوری کرده‌ایم و به کشف این موضوع ادامه خواهیم داد که این سیگنال متابولیکی یا مولکول جادویی چه چیزی می‌تواند باشد.
در یک مصاحبه برای پادکست The Lancet’s، دکتر Kraus بیان کرد که این مطالعه، نخستین مطالعه‌ی طولانی مدت برای آزمایش فواید محدود کردن کالری در انسان‌ها بود.
دکتر Kraus به روشنی بیان می‌کند که مطالعه‌ی او نشانگرهای زیستی برای طول دوره‌ی سلامتی یک فرد را مورد آزمایش قرار داده است. او می‌گوید که خودش و همکارانش تحت تاثیر این پیشرفت‌های چشمگیر و اثرات مثبت قابل توجهی قرار گرفتند که محدود کردن کالری ایجاد می‌کند. این اثرات بر روی اندازه دور کمر، میزان تری‌گلیسیرید، کلسترول HDL، کنترل گلوکز و فشار خون قابل مشاهده بود.
کاهش کالری مصرفی روزانه در حدود ۳۰۰ کالری در روز، می‌تواند به طور چشمگیری نشانگرهای سلامت قلبی-عروقی را ارتقا دهد.
حقایقی مهم در مورد کالری مصرفی
- میزان کالری مصرفی توصیه شده به عواملی از جمله سن، سایز بدن، قد، جنسیت، سبک زندگی و وضعیت سلامت عمومی بستگی دارد.
- میزان کالری مصرفی توصیه شده در ایالات متحده، ۲۵۰۰ کالری در روز برای آقایان و ۲۰۰۰ کالری در روز برای خانم‌ها است.
- خوردن یک صبحانه‌ی مفصل می‌تواند به کاهش و حفظ وزن کمک کند.
- وعده‌ای به میزان ۵۰۰ کالری و حاوی میوه و سبزیجات در مقایسه با وعده‌ای به میزان ۵۰۰ کالری و حاوی تنقلات، فواید بیشتری دارد و به مدت طولانی‌تری شما را سیر نگه می‌دارد.
