شواهد در حال ظهور نشان می‌دهد که زوال شناختی ذهنی (SCD) می‌تواند نشان‌دهنده مرحله پیش‌بالینی بیماری آلزایمر یا ناسالم بودن مغز در دوران سالخوردگی باشد. بیماری آلزایمر بیش از ۵ میلیون نفر را در ایالات متحده درگیر خود کرده است.
دکتر کیم اینس، دانشیارهمه‌گیرشناسی در دانشگاه ویرجینیای غربی، و همکارانش هدفشان را بررسی اثرات دو تمرین ذهنی-بدنی، مراقبه‌ی (مدیتیشن) کیرتن کریا (Kirtan Kriya) و گوش دادن به موسیقی، بر روی عواقب شناختی در افراد دارای SCD قرار دادند.
کیرتن کریا نوعی از مراقبه‌ی یوگا است که تمرینات تمرکز تنفس، آواز خواندن، حرکات انگشت، و تصور و تجسم فکری را با هم ترکیب می‌کند. پزشکان یوگا ادعا می‌کنند که این نوع از مراقبه همه‌ی حس‌های فرد را تحریک می‌کند و نواحی مغزی را بهم ارتباط می‌دهد.
بر طبق گزارش‌ها ۱۲ دقیقه تمرین کیرتن کریا به فرد کمک می‌کند تا بهتر فکر کند و بهبود بازیابی حافظه، بهبود کیفیت خواب، کاهش استرس، بهبود دوره‌های فیزیولوژِی کوتاه وبلند مدت سلامت و افزایش توجه، تمرکز و دقت را به دنبال دارد.
گوش دادن به موسیقی به لحاظ رفتاری و احساسی برای افراد دارای بیماری آلزایمر سودمند است و نشانه‌های مثبتی را حتی در مراحل آخری بیماری ثبت کرده است.
قسمتی از مغز که مربوط به ذخیره خاطرات موسیقی است، در طی بیماری آلزایمر به طور نسبی از بین نمی‌رود. افراد در ارتباط با موسیقی در رابطه با اتفاقات قابل‌توجه یا مواجه شدن با احساسات بسیار قوی ممکن است بازیابی یک واکنش را بعد از دوران طولانی کاهش حاقظه تجربه کنند.
درمان گوش دادن به موسیقی احتمالا موجب از بین رفتن استرس، کاهش نگرانی و کاهش پریشانی در افراد دارای بیماری آلزایمر می‌شود. علاوه بر این موسیقی می‌تواند موجب افزایش حوصله، تحریک فعل و انفعالات مثبت، بهبود فعالیت‌های شناختی و کمک به هماهنگ شدن محرک‌های حرکتی شود.
تحقیق ذکر شده از گروهی در دانشگاه ویرجینیای غربی اظهار می‌کند که مداخله هم از طریق کیرتن کریا و هم گوش دادن به موسیقی باعث بهبود وضعیت استرسی، حوصله‌ای، خوب بودن و کیفیت زندگی می‌شود. این بهودبخشی‌ها به خصوص در گروه‌های مدیتیشن و مراقبه قابل‌توجه است و آن‌ها بعد از سه ماه بعد از مداخله به صورت پایدار یا افزاینده کامل می‌شوند.
عملکرد حافظه و کارایی شناختی به وسیله مداخله افزایش می‌یابد
در این آزمایش تصادفی کنترل شده‌ی جدید، گروه ۶۰ نفر بزگسال درگیر با SCD را به مراقبه‌ی کیرتن کریا یا برنامه‌های گوش کردن به موسیقی اختصاص داد.
از شرکت‌کنندگان خواسته شد که این تمرینات را روزی ۱۲ دقیقه به مدت سه ماه انجام بدهند و بعد از آن اگر خواستند آن را به مدت سه ماه دیگر ادامه دهند. میزان عملکرد شناختی و حافظه در ابتدا و بعد از سه ماه و شش ماه اندازه‌گیری شد.
نتایج مطالعه پیشرفت قابل‌توجه‌ای را در عملکرد حافظه ذهنی و کارایی عینی شناختی در هر دو گروه مراقبه و موسیقی نشان می‌داد.
نواحی مربوط به عملکرد شناختی که طی این روند بهره‌مند می‌شوند همان نواحی هستند که به طور بالقوه در اثر مراحل اولیه و پیش‌کلینیکی جنون تحت تاثیر قرار می‌گیرند مانند توجه، عملکرد اجرایی، سرعت پردازش، و عملکرد حافظه.
بر طبق یافته‌های مطالعه انجام شده، حافظه و دستاوردهای شناختی در طی سه ماه بعد از مداخله ثابت می‌ماند یا افزایش می‌یابد. نویسندگان این مطالعه می‌نویسند:
” یافته‌ها این آزمایش تصادفی کنترل‌شده اولیه نشان می‌دهد تمرینات مراقبه یا گوش دادن به موسیقی می‌تواند به طور قابل‌توجه‌ای موجب بالا رفتن عملکرد حافظه ذهنی و اجرای عینی شناختی در بزرگسال مبتلا به SCD شود و ممکن وعده بهبود نتایج را در این جمعیت بدهد.”
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که مراقبه کیرتن کریا و گوش دادن به موسیقی می‌تواند به عنوان یک مداخله برای بهبودی حوصله، خواب، و کیفیت زندگی بزرگسالان مبتلا به SCD مفید باشد و به همین ترتیب موجب کمک به بهود حافظه و اجرای شناختی بشود.
