تاول پا کیسههایی پر از مایع میباشند که در سطح خارجی پوست در واکنش به آسیب یا عفونتها ایجاد میشوند. تاول کف پا معمولاً در مناطق آسیبدیده ظاهر میشوند تا این مناطق را از آسیبهای بیشتر محافظت نمایند.
بیشتر تاولها در لایهی خارجی پوست های ضخیم مثل دست و پا ایجاد میشوند. از آن جایی که پاها پر از اعصاب و رگهای خونی بوده و بیشتر روز را تحت فشار قرار دارند، تاول روی پا میتواند با درد همراه باشد. درمان تاول پا بسته به قسمتی از پا که تاول بر روی آن نقطه ایجاد شده، میتواند سخت باشد. در این مقاله به علت تاول زدن پا و درمانهای موجود برای تاول پا میپردازیم.
دلایل و علائم تاول پا
اصطکاک و سایش پوست میتواند یکی از دلایل شایع تاول پا باشد. اگرچه هر موردی که در نتیجهی آن بافت یا رگ خونی قسمت خارجی پوست آسیب ببیند، میتواند دلیلی برای تاولزدگی باشد. دلایل تاول پاها موارد زیر میباشند:
اصطکاک و فشار
اصطکاک و فشار، با هم، میتواند دلیل بیشتر تاولهای پا باشد. هنگامی که پوست پا به طور مداوم در مقابل کفش، جوراب یا یک سطح زبر ساییده میشود، معمولاً التهاب و سوزش ایجاد گشته که درد، تورم و التهاب را به دنبال دارد. معمولاً یک زخم قرمز رنگ قبل از تاول پا ایجاد میشود. اگر زخم به طور مداوم تحت فشار باشد، روی پوست چروکیده میگردد.
چروکیدگی در محلی رخ میدهد که التهاب باعث ایجاد کیسههای کوچکی روی پوست میشود. بدن مایعاتی را برای پر کردن این کیسهها فرستاده و محافظت بیشتر لایههای بافت زیرین را فراهم میکند. تاول سایشی موجب درد شده و در برابر لمس حساس میباشد.
حتماً بخوانید: کمکهای اولیه: تاول پا را چگونه درمان کنیم
سوختگی
زمانی که پوست دچار سوختگی میشود، واکنش بدن برای محافظت از آسیب لایههای بافت زیرین، ایجاد تاول میباشد. تشکیل تاول بعد از سوختگی درجه اول، مثل آفتابسوختگی، یک تا دو روز طول میکشد. با تشدید نوع سوختگی، سرعت ظاهر شدن تاول پا نیز بیشتر میشود.
از آن جا که این تاولها به دنبال یک شرایط دردناک ایجاد میشوند، افراد به نشانههای تاول ناشی از سوختگی توجهی نمیکنند یا به عبارت بهتر تاول پا از محل سوختگی قابل تشخیص نمیباشند. التیام تاولهای سوختگی تا بهتر شدن سوختگی ادامه مییابد.
سرمازدگی
سرمای بیش از حد موجب یخزدگی و از بین رفتن سلولهای پوستی میگردد. به دنبال این اتفاق، تاول کف پا برای حفظ گرمای بدن ایجاد میشود. تاولهای ناشی از یخزدگی به سرعت ظاهر میشوند. مشابه تاولهای سوختگی، تشخیص علائم تاول پا ناشی از یخزدگی از علائم خود یخزدگی دشوار میباشد.
درماتیت تماسی
درماتیت پوستی یا التهاب پوست، زمانی که پوست در برابر عوامل محرک قرار میگیرد، رخ میدهد. با تداوم این شرایط، درماتیت تماسی میتواند تبدیل به تاول شود. آلرژنهای شدید و تحریک کننده نیز میتوانند التهاب و فشار را برای ایجاد تاول پا فراهم آورند.
تاولها یا به صورت سریع و به مدت زمان کوتاهی پس از تحریک قسمت مورد نظر و یا به صورت تدریجی ظاهر میشوند. سوختگیهای شیمیایی نیز میتوانند منجر به شکلگیری تاولها شوند.
علت تاول زدن کف پا رایج در این نوع از تاولزدگی عبارتند از:
- نیش حشرات
- آلرژنهای پوستی
- مواد شیمیایی موجود در مواد شوینده
- مواد شیمیایی موجود در شامپوها و شویندههای پوست
- حلالها و شویندههای شیمیایی
- سولفاتها
- کبالت
- نیکل
- مواد شیمیایی سمی یا گازهای شیمیایی مورد استفاده در جنگها
- مواد شیمیایی مورد استفاده در آزمایشگاهها و محیطهای درمانی
حتماً بخوانید: چرا پوست در کف دست و پا ضخیم تر است؟
عوارض پزشکی خاص
هر گونه عارضهای که لایهی بیرونی پوست را تضعیف کند، میتواند پوست را مستعد تاول زدن سازد. تاول پا نیز از نشانهی اصلی بیماریهای عفونی میباشد. شرایط رایج پزشکی و درمانهایی که میتوانند خطر تاول پا را افزایش دهند، عبارتند از:
- آبله مرغان
- اگزما، شامل: اگزمای دیسهیدروتیک که موجب تاولهای کوچک و خارشدار در لبه یا کف پا میشود
- بیماریهای خودایمنی شامل بولوس پمفگویید یا پمفیگوس
- نوروپاتی دیابتی یا آسیبهای عصبی که باعث کاهش حساسیت و درد در پاها میشوند
- داشتن اضافه وزن که موجب افزایش فشار بر روی پاها میشود
- درمانهای آنتیبیوتیک
- داروهای رقیق کنندهی خون
ترکیدن رگهای خونی
هنگامی که رگهای کوچک خونی در اپیدرم پوست آسیب میبینند، تراوش خون به لایههای بافتی باعث ایجاد تاولهای خونی میشود. تاولهای خونی کف پا زمانی تشکیل میشوند که پوست در معرض آسیب باشد.
درمان تاول پا
در بیشتر نمونهها، بهترین راه برای درمان تاول پا رها کردن آنها به حال خود میباشد. بیشتر تاولها پس از چند روز با مراقبتهای اولیه بهبود مییابند. دست نخورده ماندن هریک از تاولهای خونی یا شفاف حائز اهمیت است. حتی با وجود درد، تاولها به عنوان یک مکانیسم دفاعی میباشند که فشار را کاهش داده و از بافتهای زیرین محافظت میکنند. تاولها به محافظت از بافتها و جلوگیری از نفوذ باکتریها، ویروسها و قارچها در ناحیهی زخم کمک میکنند.
به محض ظهور تاول، افراد میبایست فوراً فشار بر منطقهی تاول زده را قطع نمایند. با ترکیدن و خالی شدن تاول پا، منطقهی اطراف آن میتواند به آرامی با آب و صابون شسته شده و سپس آن قسمت استریل، خشک و با گاز پانسمان یا یک باند به آرامی پانسمان شود.
در تاولهای شیمیایی یا حساسیتی، ضروری است که تحریک وارده قطع شده و پوست کاملاً شستوشو داده شود.
سایر درمانهای تاولهای شفاف و خونی عبارتند از:
- استفاده از یک بستهی یخی پیچیده شده در یک حولهی ضخیم یا پتو بدون هر گونه فشار در محل تاول پا
- استفاده از پانسمان در محل تاول
- بالا بردن پا بر روی صندلی یا بالش به منظور کاهش جریان خون به منطقهی آسیبدیده
- خشک نگه داشتن محل تاول تا جای ممکن
- جدا کردن کفش و جوراب که باعث تاول میشود
- استفاده از پماد یا کرم آنتیبیوتیک بر روی تاول و پوست اطراف آن
- تمیز کردن محدودهی تاول و کاهش عفونت و درد با محلولهایی مثل هیدروژن پراکسید و سرکهی سیب
چند روز پس از پاره شدن تاول، باید پوست مردهی اطراف آن با استفاده از قیچی یا موچین استریل شده برداشته شود. باید توجه داشت که این عمل باعث ضخیم شدن پوست سالم نشود.
زمان مراجعه به پزشک
افراد باید در صورت مشاهدهی تغییر رنگ، التهاب بیش از حد، بدتر شدن شرایط و بهبود نیافتن تاول کف پا پس از چند روز، به پزشک مراجعه نمایند. تاولهای زرد، سبز و بنفش عفونی بوده و نیاز به مراقبتهای پزشکی دارند. تاولهای به رنگ غیرعادی نیز میتوانند نشانههایی از شرایط جدی سلامتی مثل هرپس باشند.
پزشک میتواند تاولهای آلوده، مداوم و ناتوانکننده را با استفاده از چاقوی جراحی یا سوزن تخلیه کرده و مقدار کمی از محتویات تاول پا را برای انجام آزمایش بردارد. اغلب، آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی برای درمان عفونت موجود در بدن تجویز شده و از بروز بیشتر عفونت جلوگیری میکنند.
پیشگیری از تاول کف پا
بیشتر تاولهای پا به دنبال ترکیبی از فشار و سایش تشکیل میشوند. برخی از عوامل دیگر نیز شناخته شدهاند که احتمال بروز تاولهای ناشی از اصطکاک را افزایش میدهند.
رطوبت، گرما و فشار پوست را ضعیف کرده و آن را نسبت به پارگی آسیبپذیرتر میسازند. جوراب و کفش تمایل به سایش پوست در نقاط خاصی دارند.
عوامل پرخطر برای تاول پا عبارتند از:
- محیط مرطوب
- پاها، جوراب و کفش خیس و مرطوب
- آبوهوای گرم
- عرق بیش از حد
- جوراب و کفش نامناسب
- کفش نو
- پیادهروی یا دویدن مسافتی طولانی
- طی مسافتی بیشتر از میزان معمولی، برای مثال پیادهروی ۵ مایل به جای ۱ یا ۲ مایل
- فعالیت، تحرک و ورزشهایی که به طور مداوم در حال حرکت به عقب و جلو و یا طرفین میباشید مثل ورزشهای تماسی
- پوشیدن کفشهایی که برای فعالیت مناسب نیستند
- پوشیدن جورابهای نازک و غیرجذبی
- پوشیدن کفش بدون جوراب
- حرکت کردن ابزارهای ارتوپدی تعبیه شده در پا یا جدید بودن آنها
- حمل کردن شئ یا بار سنگین
- ناهنجاریهای پا که بر تناسب کفش و پا تأثیر میگذارند
- پوست خشک
- سن؛ پوستهای پیر، ظریفتر و آسیبپذیرتر میباشند.
- جورابهای ساخته شده از مواد مصنوعی مثل پلی استر و نایلون که جریان هوا را متوقف میکنند.
در نواحی تاول پا ، استفاده از مشمع پا و پودر تالکوم، قبل از فعالیت ممکن است احتمال ایجاد زخمهای جدید را کاهش دهد. بعضی از باندها نیز دارای سوراخ های توخالی میباشند که میتوانند برای پوستهای تازه درمانشده راحتتر باشند. برخی از وسایل و جورابها که دارای پد های اضافه هستند، میتوانند به جذب و کاهش درد کمک کنند. چسباندن یا قراردادن پد داخل کفش ها نیز میتواند باعث کاهش اصطکاک و سایش شود.
چشمانداز کلی
رعایت این اقدامات و خودداری از خطرهایی که ذکر شدند، احتمال تاول پا را کاهش میدهد. در صورت تاول زدن پا بهترین کار این است که از آن مراقبت کرده و اجازه دهیم خودشان روند بهبودی را طی کنند. اگر تاول پا بهبود نیافته یا بدتر شود یا تغییر رنگ دهد، باید به پزشک مراجعه کرد.