گل مژه (stye) یک برجستگی کوچک، قرمز و دردناک در نزدیکی لبه پلک است. همچنین به آن hordeolum نیز گفته می‌شود. این عارضه، مشکل شایع چشمی محسوب می‌شود که می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد. در پاسخ به این سوال که گل مژه چقدر طول میکشد باید گفت که گل مژه معمولاً دو تا پنج روز طول میکشد. در بعضی موارد ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد.
امکان دارد گل مژه بر روی پلک بالا یا پایین بروز یابد. معمولاً در قسمت بیرونی پلک شکل می‌گیرد، اما می‌تواند در قسمت داخلی پلک نیز تشکیل شود. ممکن است گل مژه تنها بر روی یک چشم یا هر دو چشم دیده شود. در این مقاله به بررسی بیشتر علائم، علت و درمان گل مژه خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
علائم گل مژه چیست
تظاهر گل مژه ممکن است مانند یک جوش کوچک یا تورم در طول خط مژه فرد باشد. می‌تواند تنها به شکل یک برجستگی کوچک و گرد بروز یابد یا موجب تورم کل پلک یا ناحیه اطراف چشم شود. فرد ممکن است علائم گل مژه را به صورت زیر تجربه نماید:
- قرمزی پلک
- درد، شوزش و التهاب چشم
- اشک ریزی یا آبکی بودن چشم‌ها
- پوسته ریزی یا رطوبت و تراوش مایع در طول خط مژه‌ها
- حساسیت به نور روشن
- وجود چرک در ناحیه اطراف گل مژه
- درد یا خارش چشم
- تاری دید
علت گل مژه چیست
عفونت باکتریایی معمولاً باعث بروز گل مژه می‌شود. ممکن است چرک یا مایع ناحیه متورم را پر کند.
گل مژه‌ای که در قسمت بیرونی پلک شما ظاهر می‌شود، معمولاً در نتیجه عفونت موجود در انتهای مژه فرد است.
گل مژه‌ای که در قسمت داخلی پلک ایجاد می‌شود، به احتمال زیاد ناشی از عفونت در یکی از غدد تولید کننده چربی است که در امتداد خط پلکی فرد قرار دارند. این غدد به سالم نگه داشته شدن چشم‌ها و مژه‌ها کمک می‌کنند.
خطرات مرتبط با بروز گل مژه در فرد
در صورتی که یکی از موارد زیر در فرد دیده شود، احتمال بروز گل مژه در فرد بیشتر است:
گل مژه چقدر طول میکشد
برای فهمیدن بهتر این که گل مژه چقدر طول میکشد باید دقت کرد که، در بیشتر موارد، فرد به درمان گل مژه نیاز ندارد. گل مژه طی دو تا پنج روز خود به خود کوچک‌تر شده و از بین می‌رود.
در صورت نیاز به درمان گل مژه ، با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها به طور معمول طی سه روز تا یک هفته گل مژه به کلی از بین می‌رود. در صورت صلاح دید ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی، مانند پزشک، برای درمان گل مژه می‌توان از این آنتی بیوتیک‌ها استفاده کرد.
درمان گل مژه با روش‌های خانگی
درمان خانگی گل مژه می‌تواند به تسکین درد و تورم ناشی از آن کمک کند.
باید از تماس مستقیم ناحیه با انگشتان خودداری شود؛ زیرا این کار می‌تواند موجب گسترش عفونت یا تشدید آن شود.
برای تسکین و تمیز کردن ناحیه اطراف گل مژه دنبال کردن مراحل زیر ضروریست:
- حوله خود را در آب بجوشانید تا از تمیز و استریل بودن آن اطمینان حاصل کنید.
- دستان خود را با صابون و آب گرم بشویید.
- حوله گرم شده را تا زمانی که حرارت آن قابل تحمل باشد، خنک کنید.
- حوله را به آرامی روی پلک خود قرار داده و ماساژ دهید.
- حوله را به مدت ۱۵ دقیقه در محل ظهور گل مژه نگه دارید.
- روزانه سه تا پنج بار این کار‌ها را تکرار کنید.
- هرگونه ترشحات چشم خود را با یک دستمال تمیز و صابون ملایم مانند شامپو بچه تمیز کنید.
سولفاستامید برای گل مژه
علاوه بر درمان‌های خانگی استفاده از قطره‌های چشمی آنتی بیوتیکی با طیف گسترده مانند پلی ساپورین یا سولفاستامید برای گل مژه قابل استفاده است. این پمادها چهار بار در روز و یک بار در شب باید استفاده شوند. اگر سلولیت به صورت زیادی در پلک وجود داشته باشد، مصرف آنتی بیوتیک‌های خوراکی مانند کلوکساسیلین و اریترومایسین در ۵ تا ۷ روز به درمان گل مژه کمک خواهند کرد.
گل مژه در کودکان
درمان گل مژه در کودکان به علائم، سن و سلامت عمومی کودک و شدت بیماری بستگی دارد. گل مژه در کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر اتفاق می‌افتد.
راهکارهای درمان گل مژه در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استفاده از کمپرس‌های آب گرم و مرطوب بر روی چشم کودک. ممکن است لازم باشد این کار چندین بار در روز به مدت ۱۵ دقیقه به طور هم زمان انجام شود.
- به کودک توجیح شود که از فشردن یا مالش این گل مژه اجتناب کند.
- شستن دست‌های کودک.
- شستن صورت و چشم‌های کودک به صورت روزانه.
- اعمال پماد آنتی بیوتیک بر روی چشم‌ها. پماد آنتی بیوتیک باعث تسریع درمان گل مژه نمی‌شود بلکه باعث می‌شود تا عفونت به سایر نواحی چشم گسترش نیابد.
گاهی اوقات یک عفونت همراه با گل مژه ایجاد می‌شود. به این حالت سلولیت گفته می‌شود. در این صورت، کودک باید مصرف آنتی بیوتیک‌های دهانی را آغاز کند. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی کودک ممکن است آنتی بیوتیک‌هایی مانند اریترومایسین یا دیکلوکساسیلین را تجویز کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورتی که گل مژه فرد طی دو روز از بین نرفته یا شروع به کوچک شدن ننمود، به پزشک یا دیگر ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی مراجعه کنید. مشکلات چشمی متفاوتی ممکن است باعث سوزش چشم فرد شود که هر یک به درمان مخصوص خود نیاز دارد.
پزشک شما با نگاه کردن به چشم و پلک شما می‌تواند گل مژه را تشخیص دهد.
در صورتی که پس از ابتلا به گل مژه متوجه تاری در بینایی خود شدید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. این اتفتق در صورتی بروز می‌یابد که پلک فرد به قدری متورم شود که چشم را تحت فشار قرار دهد. همچنین اگر در چشم خود احساس درد دارید به پزشک اطلاع دهید.
برخی از عارضه‌های مربوط به چشم می‌تواند خطر ابتلا به گل مژه را افزایش دهد. بلفاریت یا التهاب پلک عارضه‌ای است که زمانی بروز می‌یابد که کل خط مژه فرد آلوده شود. ممکن است فرد یک سری پوسته ریزی‌های روغنی شبیه به شوره سر را در پایه مژه‌های خود مشاهده کند.
بلفاریت یا التهاب پلک می‌تواند باعث قرمزی و تورم در کل لبه پلک شود. این بیماری بیشتر با پوست چرب، خشکی چشم و یا شوره سر ارتباط دارد. برای جلوگیری از شکل گیری گل مژه ممکن است فرد به درمان بلفاریت نیاز داشته باشد.
ممکن است پزشک شما داروها و روش‌های درمانی مخصوصی را برای درمان گل مژه به شما توصیه کند، مانند:
- پماد آنتی بیوتیکی، مانند اریترومایسین
- قطره چشم آنتی بیوتیک
- داروی خوراکی آنتی بیوتیکی
- سوراخ کردن و تخلیه به منطور خروج عفونت (ممکن است بعد از انجام این فرآیند به درمان آنتی بیوتیک نیاز باشد)
- تزریق استروئید به پلک برای کمک به کاهش تورم
خطرات گل مژه
بنابر توصیه آکادمی چشم پزشکی آمریکا گل مژه مسری نیست و فرد نمی‌تواند گل مژه را از شخص دیگری که به این عارضه دچار است بگیرد.
با این وجود احتمال گسترش عفونت باکتریایی به نواحی دیگر پلک‌ها یا چشم‌ها وجود دارد. این کار با لمس، فشردن یا مالیدن گل مژه ممکن است رخ دهد. همچنین ممکن است با این کار گل مژه تشدید شده و تورم آن بیشتر شود.
در صورتی وجود گل مژه از انجام کارهای زیر بپرهیزید:
- تماس مستقیم ناحیه با انگشتان
- فشردن یا ترکاندن گل مژه
- استفاده از لنزهای تماسی
- استفاده از لوازم آرایشی چشم
اگر گل مژه فرد بسیار بزرگ و جدی بود یا در صورت عدم درمان گل مژه در شرایطی که لازم به درمان آن بود، ممکن است بافت اسکار در پلک فرد ایجاد شود. با تشکیل شدن بافت اسکار در پلک‌ها، یک توده کوچک یا سخت در پلک باقی می‌ماند. در صورتی که این توده بینایی فرد را تحت تاثیر قرار دهد یا باعث بروز مشکلاتی در پلک فرد شود، ممکن است نیاز باشد که پزشک توده را بردارد.
در صورت وجود هرگونه برآمدگی روی پلک که از بین نمی‌رود، به پزشک مراجعه کنید. با مراجعه به پزشک می‌توان اطمینان حاصل کرد که این برآمدگی ناشی از وجود مشکلات دیگری، که نیاز به درمان سریع دارد، نیست. سرطان پوست و سایر مشکلات نیز می‌تواند باعث بروز یک برآمدگی کوچک در پلک‌ها شود.
نحوه پیشگیری از گل مژه
ابتلا به گل مژه بدون وجود هیچ دلیل خاصی می‌تواند باشد و در نتیجه نمی‌توان همواره از بروز گل مژه فرد پیشگیری کرد. با این وجود، با انجام و رعایت نکات بهداشتی می‌توان خطر ابتلا به گل مژه را در فرد کاهش داد. در این قسمت چند نکته برای پیشگیری از گل مژه آورده شده است:
- دستان خود را به دقت، به خصوص پیش از تماس با صورت یا چشم خود با صابون و آب گرم بشویید.
- لنزهای تماسی خود را با محلول ضد عفونی کننده لنز تمیز کنید. لنزهای تماسی روزانه را پس از استفاده دور انداخته و یک جفت جدید تهیه نمایید.
- از خوابیدن هنگام استفاده از لنزهای تماسی یا داشتن آرایش چشم خودداری کنید.
- پیش از رفتن به رختخواب و بعد از کار کردن، صورت خود را بشویید تا کثیفی‌ها، آرایش، عرق و روغن اضافی از صورتتان زدوده شود.
- وسایل آرایشی خود از جمله براش‌های آرایش را با دقت و مرتباً تمیز کنید. از براش‌ها، وسایل آرایش مشترک خودداری کنید.
- از استفاره از وسایل آرایشی تاریخ گذشته خودداری نمایید.
خلاصه
گل مژه یک نوع عفونت رایج چشمی است. به طور معمول چند روز طول میکشد. ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. استفاده از درمان گل مژه به روش‌های خانگی، می‌تواند به تسکین علائم کمک کند.
هر کسی می‌تواند به مبتلا شود. پیشگیری از بروز گل مژه همواره ممکن نبوده و همواره موفقیت آمیز نیست. اما رعایت نکات بهداشت، به خصوص بهداشت اطراف چشم، می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به گل مژه کمک کننده باشد. گل مژه مسری نیست. اما عفونت ممکن است در همان چشم یا به چشم دیگر گسترش یابد.
اگر بعد از گذشت دو روز، گل مژه شما از بین نرفت یا تخفیف نیافت، مراجعه به پزشک ضرورت می‌یابد. ممکن است به درمان آنتی بیوتیکی نیز احتیاج داشته باشید. حتماً آنتی بیوتیک‌های تجویز شده خود را دقیقاً مطابق دستور پزشک مصرف کنید.
برای اطمینان از این که گل مژه شما کامل و به طور صحیح از بین رفته باشد، با پزشک مشورت نمایید.
