پیشگیری از بیماری مقاربتی با چه روش‌هایی انجام می‌شود؟ ایا کاندوم از بیماری های مقاربتی جلوگیری میکند؟ محافظت‌های قبل از رابطه جنسی شامل چه مواردی است؟
پرسش‌های بالا نمونه‌هایی از نگرانی‌های افراد در مورد سلامت جنسی و نحوه برقراری رابطه جنسی صحیح است. در این مقاله به این سؤالات پاسخ داده می‌شود.
بیماری مقاربتی (STD) نوعی عفونت است که هنگام تماس جنسی با فرد دیگر، منتقل می‌شود. این تماس، شامل لمس کردن هم می‌شود، زیرا برخی از بیماری‌های مقاربتی از طریق تماس پوست با پوست منتقل می‌شوند.
به طور کلی بیماری‌های مقاربتی بسیار قابل پیشگیری هستند. طبق گزارشات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، هر ساله نزدیک به ۲۰ میلیون موارد جدید ابتلا به بیماری‌های مقاربتی در ایالات متحده گزارش می‌شود. اگر افراد نسبت به سلامت جنسی خود اقدامات درستی انجام دهند، بسیاری از موارد بیماری‌های مقاربتی، قابل پیشگیری خواهد بود.
تنها روش مطمئن برای پیشگیری از بیماری مقاربتی، پرهیز از هر نوع تماس جنسی است. اما اکثر افراد این را راه حل عملی نمی‌دانند. بنابراین هنگام انجام فعالیت‌های جنسی، نکاتی وجود دارد که افراد با رعایت آن‌ها می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را محدود کنند.
محافظت قبل از رابطه جنسی
پیشگیری از بیماری مقاربتی در صورتی مؤثر است که قبل از وقوع فعالیت جنسی صورت گیرد. رعایت نکات زیر پیش از رابطه جنسی برای کاهش خطر ابتلا به بیماری مقاربتی مفید است:
- تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.
- صادقانه با شرکای جنسی خود درباره پیشینه‌ی فعالیت‌های جنسی خود صحبت کنید.
- قبل از برقراری رابطه جنسی، هر دو طرف رابطه آزمایش دهید.
- زمانی که الکل یا ماده مخدر مصرف کرده‌اید، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.
- واکسن ویروس پاپیلوما (HPV) و هپاتیت B (HBV) را بزنید.
اگرچه صحبت درباره سلامت جنسی با شریک جنسی بسیار مهم است، اما همه مبتلایان به بیماری‌های مقاربتی نمی‌دانند که آلوده شده‌اند. به همین دلیل آزمایش دادن قبل از برقراری اولین رابطه جنسی با شریک جنسی جدید، بسیار مهم است.
اگر شما به بیماری مقاربتی مبتلا هستید، حتماً به شریک جنسی خود اطلاع دهید. به این ترتیب، هر دو می‌توانید با در نظر گرفتن خطرات، تصمیم‌های آگاهانه‌ای بگیرید. همچنین شما باید صریحاً از شریک جنسی خود بپرسید که آیا بیماری مقاربتی دارد یا قبلاً داشته است یا نه.
یادگیری و تمرین رابطه جنسی ایمن
داشتن رابطه جنسی ایمن‌تر به این معناست که از کاندوم لاتکس یا سد پلی اورتان برای همه اشکالِ رابطه جنسی استفاده شود. به عبارت بهتر:
- استفاده از کاندوم مردانه یا کاندوم زنانه برای رابطه جنسی
- استفاده از کاندوم آلت و کاندوم زبانی، هنگام رابطه جنسی دهانی
- استفاده از دستکش برای دخول با دست
شستشوی بدن پس از رابطه جنسی می‌تواند به از بین بردن هر گونه ماده عفونی موجود بر روی پوست کمک کند و به نوعی از بیماری مقاربتی جلوگیری کند. به ویژه آن که زنان باید پس از رابطه جنسی ادرار کنند. این کار می‌تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری (UTI) را کاهش دهد.
استفاده درست از کاندوم
زمانی که از کاندوم و دیگر موانع فیزیکی برای رابطه جنسی ایمن‌تر استفاده می‌شود، باید مطابق دستورالعمل موجود روی بسته بندی این لوازم عمل کرد و به طرز صحیح از این وسایل استفاده کرد. استفاده صحیح از کاندوم، اثر آن را بیشتر میکند. هنگام استفاده از کاندوم این موارد را باید رعایت کرد:
- چک کردن تاریخ انقضای کاندوم
- اطمینان حاصل کنید که داخل بسته کاندوم حباب هوا وجود داشته باشد. این هوا نشان می‌دهد که بسته سوراخ نشده است.
- کاندوم را مطابق دستورالعمل به درستی بپوشید.
- همیشه هنگام استفاده، کمی فضای خالی در نوک کاندوم باقی بگذارید.
- از ژل لوبریکانتی که به کاندوم آسیب نمی‌زند استفاده کنید.
- کاندوم را همزمان که روی آلت قرار می‌دهید باز کنید، نه قبل از آن.
- کاندوم را به طور صحیح دور بیاندازید.
- هیچگاه از کاندومی که یک بار مصرف کرده‌اید، حتی در صورت عدم برقراری رابطه جنسی، دوباره استفاده نکنید.
- هرگز مجدد از یک کاندوم استفاده نکنید.
خطرات بالقوه
کاندوم و دیگر سدهای جلوگیری کننده، برای ممانعت از انتقال مایعات آلوده بدن از فردی به فرد دیگر، بسیار مناسب هستند. این وسایل تماس پوست به پوست را به حداقل می‌رسانند و انتقال بیماری‌هایی را که از طریق لمس گسترش پیدا می‌کنند، کاهش می‌دهند. با این وجود، استفاده از کاندوم و سایر سدها، به طور کامل مانع از انتقال و پیشگیری از بیماری مقاربتی نمی‌شوند. بیماری‌های مقاربتی که از طریق تماس پوست با پوست منتقل می‌شوند شامل:
اگر شما در رابطه جنسی با فرد مبتلا به هرپس (تبخال تناسلی) هستید، آن‌ها می‌توانند با پزشک خود درباره درمان‌های سرکوب کننده مشورت بگیرند. این نوع درمان از شیوع تبخال تناسلی جلوگیری میکند و همچنین مانع از انتقال آن می‌شود، اما باید دانست که این روش عفونت را به طور کامل از بین نمی‌برد و درمان نمی‌کند. باید دانست که تبخال تناسلی حتی اگر به صورت فعال در فرد مبتلا وجود نداشته باشد هم می‌تواند به فرد دیگر منتقل شود.
نتیجه گیری
اگرچه بیماری‌های مقاربتی شایع هستند، اما روش‌هایی وجود دارد که خطر ابتلا به این بیماری‌ها را کاهش می‌دهند و سکس را ایمن‌تر می‌کنند. اگر از روش‌های پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی اطلاع ندارید، با شریک جنسی یا پزشک خود در این باره صحبت کنید. صادق بودن با پزشک در رابطه با رفتارهای جنسی خود، به او کمک میکند تا خطر ابتلای شما به بیماری‌های مقاربتی را کاهش دهد. به طور کلی، هر کس که از نظر جنسی فعال باشد، در معرض خطر ابتلا به بیماری مقاربتی قرار دارد و باید اقدامات ایمنی مناسب را برای برقراری رابطه جنسی انجام دهد.
