برای بسیاری از افراد، مسافرت به ساحل با مصرف بسیار و داشتن لایه‌ی ضخیم ضدآفتاب برای محافظت در برابر آفتاب سوختگی و سرطان پوست همراه است. به هر حال افراد باهوشی که به ساحل می‌روند، بر استفاده‌ی مجدد از ضدآفتاب در هر چند ساعت، آگاه هستند؛ زیرا ضدآفتاب نهایتا شسته می‌شود. محققان در ACS’ journal Environmental Science & Technology، گزارش کرده‌اند که میزان بالای مواد شیمیایی موجود در ضدآفتاب در آب‌های Shenzhen در چین تشخیص داده شده‌است و همچنین نشان دادند که این محصولات می‌توانند رشد جنین گورخرماهی را متاثر کنند.
مقاله مرتبط: دلیل علمی برای خرید ویلای ساحلی!
این مقاله را بخوانید تا دیگر هیچوقت ضدآفتاب را فراموش نکنید!
آفتاب سوختگیِ دردناک می‌تواند تعطیلات را خراب کند و آفتاب بسیار زیاد نیز می‌تواند منجر به مشکلات جدی بیشتری مانند پیری زودرس پوست و ملانوما شود. بنابراین تولیدکنندگان، فیلترهای فرابنفش (UV) را به بسیاری از محصولات مراقبت شخصی مانند ضدآفتاب‌ها و مرطوب‌کننده‌ها و لوازم آرایشی اضافه می‌کنند. دانشمندان این مواد شیمیایی را در محیط تشخیص داده‌اند اما بیشتر مطالعات به این نتیجه رسیده‌اند که مواد شیمیایی اختصاصیِ ضدآفتاب، در حدی بالا نیست که بتواند به افراد یا حیوانات آسیب بزند.
مقاله مرتبط: آفتاب سوختگی و خارش جهنمی؛ راهکار چیست؟
دوازده تصور نادرست در مورد ضدآفتاب ها
Kelvin Sze-Yin Leung از خود پرسید که آیا ترکیب فیلترهای UV، ممکن است از ترکیبات اختصاصی خطرناک‌تر باشد و آیا این مواد شیمیایی می‌تواند تاثیرات طولانی‌مدتی داشته باشد که مطالعات پیشین به آن اشاره‌ای نکرده‌باشند؟
مقاله مرتبط: ۲۲ راه عجیب که تابش خورشید بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد!
شیمی‌دان‌ها بدنبال پیدا کردن کرم‌های ضدآفتاب طولانی‌اثر
Leung و تیمش با بررسی سطوح ۹ فیلتر رایج UV در آب‌های سطحی Shenzhen در چین (شهری که به طور سریع با بیش از ۲۰ ساحل تفریحی معروف در حال رشد است) کار خود را آغاز کردند.
آن‌ها ۷ تا از ۹ ماده‌ی شیمیایی را در آب‌های Shenzhen، شامل ساحل‌های عمومی، بندرگاه و به طور شگفت‌آوری در آب مخزن و شیر یافتند. سپس محققان به آزمایشگاهی که گورخرماهی، مدل زنده‌ی رایج، میگوی brine که با ۳ تا از رایج‌ترین مواد شیمیایی (به تنهایی یا به طور ترکیبی) پرورش داده‌بودند، رفتند.
مقاله مرتبط: تولید پلاستیک از پوستۀ میگو
اگر چه ماهی‌‌های بالغ مشکل واضحی نداشتند، فرزندانشان ناهنجاری داشتند. این نتایج اغلب در مواجهه‌های طولانی‌مدت (۴۷ روز) و سطوح بالاتری از مواد شیمیایی (بیشتر از میزانی که در محیط رخ می‌دهد) مشاهده شد. تاثیرات فیلترهای مختلف UV و ترکیب این مواد در شیوه‌هایی که اغلب غیرقابل پیش‌بینی هستند، متفاوت است و نشان می‌دهد که مطالعات بیشتری برای تعیین چگونگی تاثیر این مواد شیمیایی بر سیستم‌های زنده مورد نیاز است.
