انتشار این مقاله


مغز استخوان جوان، مغز موش های پیر را جوان تر می‌سازد!

در یک مطالعه یافته شده است که پیوند زدن مغز قرمز موش‌های آزمایشگاهی جوان به موش‌های پیر، زوال عقل را کاهش می­‌دهد

در یک مطالعه یافته شده است که پیوند زدن مغز قرمز موش‌های آزمایشگاهی جوان به موش‌های پیر، زوال عقل را کاهش می­‌دهد و از حافظه و توانایی­‌های یادگیری آنها محافظت می­‌کند. یافته ها از یک مدل نوپدید حمایت می­‌کند که زوال مهارت‌های شناختی را به پیرشدن سلول­‌های خونی نسبت می­‌دهند که در مغز استخوان ساخته می­‌شوند.

سلول­‌های میکروگلیا در مغز موش‌ها­ی پیر، جسم سلولی بزرگتر و انشعابات کمتر و کوتاه‌­تری از سلول­‌های میکروگلیای موش­‌های جوان دارند. اما سلول­‌های میکروگلیای سلول­‌های پیر که از موش­‌های جوان پیوند مغز استخوان دریافت کرده­ بودند، مشابه موش­‌های جوان بودند. پیوند زدن از موش­‌های پیر تاثیری نداشت. میکروگلیاها نقش مهمی در سلامتی مغز ایفا می­‌کنند. دکتر هلن گودریج، معاون استاد علوم پزشکی و زیست پزشکی در مرکز Cedars-sinai و همکار ارشد نویسنده­‌ی این مطالعه می­‌گوید:

در حالی که مطالعات قبلی نشان می­‌دادند که تولید خون از موش‌های جوان می­‌تواند زوال عقل در موش‌های پیر را معکوس کند، ولی اینکه چگونه این اتفاق می­‌افتد، به خوبی درک نشده بود. تحقیق ما بر ویژگی‌های خاص سلول‌های خونی جوان تکیه دارد.

اگر تحقیقات بیشتر روند مشابه را در انسان‌ها تأیید کند، یافته‌ها می­‌تواند یک روش برای طراحی درمان‌ها فراهم کند تا پیشرفت بیماری های تخریب عصبی مثل آلزایمر را کم کند که میلیون ها آمریکایی را تحت تاثیر قرار می­دهد.

در این مطالعه که در ژورنال Communicatons Biology منتشر شده بود، موش‌های آزمایشگاهی ۱۸ ماهه، مغز استخوان موش‌های ۴ماهه یا هم سن خود را دریافت کردند. ۶ ماه بعد، هر دو گروه پیوند زده شده، تحت آزمایشات استاندارد آزمایشگاهی (سطح فعالیت، یادگیری، به علاوه حافظه­‌ی کاری و فضایی) قرارگرفتند.


مقاله‌ی مرتبط: کشف علت جوان سازی مغز افراد پیر با تزریق خون افراد جوان‌


موش­‌هایی که مغز استخوان جوان دریافت کرده بودند، عملکرد بهتری از آن‌هایی که مغز استخوان پیر دریافت کرده بودند، داشتند. آن‌ها هم چنین از گروه کنترل شده (موش‌های پیری که پیوند زده نشده بودند) عملکرد بهتری داشتند.

تیم تحقیقاتی، سپس هیپوکمپ را که ناحیه­‌ی مرتبط با حافظه در مغز موش­‌هاست، بررسی کردند. گیرنده های مغز استخوان جوان بین نورون‌های هیپوکمپ­، ارتباطات عصبی(سیناپس) بیشتری از گیرنده های مغز استخوان پیر نگه داشتند؛ اگرچه آن‌ها تعداد نورون یکسانی داشتند. سیناپس‌ها برای عملکرد مغز استخوان، اساسی هستند.

آزمایشات بیشتر، یک دلیل ممکن برای فقدان سیناپس نشان دادند. سلول‌های خونی که به وسیله­‌ی مغز استخوان ساخته می­‌شوند، فعالیت سلول های میکروگلیا را که یک نوع سلول ایمنی در مغز هستند، کاهش دادند. سلول های میکروگلیا از سلامت نورون حمایت می‌­کنند، اما می‌­توانند بیش از حد فعال شوند و در قطع ارتباط سیناپس­‎ها مشارکت داشته باشند. با تعداد کم میکروگلیای بیش فعال، نورون‎‏­ها سالم می­‌مانند و سیناپس­‌های بیشتری می­توانند باقی بمانند. دکتر کلیو سوندزن، مدیر موسسه­‌ی Cedras-Sinai Board of Governors Regenrative، استاد علوم پزشکی و زیست پزشکی و همکار ارشد نوییسنده‌­ی این مطالعه می‌گوید:

ما وارد دوره‌­ای می­‌شویم که در آن افراد بسیار کهنسال حضور خواهند داشت که همراه با آن افزایش بروز بیماری آلزایمر و بار مسئولیت بزرگی بر دوش نظام سلامت را شاهد خواهیم بود. کار ما نشان می­‌دهد که کاهش هوشیاری در موش‌ها می­تواند به­‌طورمشخص، به سادگی به وسیله­‌ی فراهم سازی سلول­‌های خونی جوان کمتر شود؛ که بر روی مغز استخوان اثر بگذارد تا کمبود سیناپس­‌ها به دلیل پیری را کاهش دهد.

داده­‌ها اگر در نمونه­‌‌های انسانی تایید شود، تبدیل آن‎ها به درمان­‌های احتمالی ممکن است، چالش برانگیز باشد؛ زیرا پیوند مغز استخوان در حال حاضر برای این استفاده عملی نیست. اما سوندزن به منظور مطالعات آینده بر روی مردم، در حال کار کردن بر روی ایجاد سلول­‌های بنیادی خونی جوان شخصی­ سازی شده برای یک بزرگسال از طریق تکنولوژی سلول­‌های بنیادی است.

این سلول­‌ها ممکن است، قابل استفاده برای کمک به جایگزینی سلول­‌های­ بنیادی خونی در حال پیر خود بزرگسالان باشند و از کاهش هشیاری آنها و شاید از بیماری­‌های تخریب عصبی مثل آلزایمر جلوگیری کنند.

نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید