در برخی کشور‌ها مانند ژاپن زنان می‌توانند در دوران قاعدگی مرخصی بگیرند. کارشناسان و صاحب‌نظران، از درستی و نادرستی این سیاست می‌گویند. آیا این قانون در دراز مدت به نفع زنان شاغل است؟
Akanksha Seda مثل هر روز ساعت ده و نیم سوار ماشین‌اش شد و چهل و پنج دقیقه تا محل کارش در بمبئی هند رانندگی کرد، چند ساعت بعد قاعدگی‌اش شروع شد. خانم Seda قبلا در این مواقع قرص مسکن می‌خورد و به کارش ادامه می‌داد، این بار اما نزد سرپرست بخش رفت و مرخصی گرفت. کار او برای بسیاری از زنان هند دور از ذهن و جسارت محسوب می‌شود چرا‌که قاعدگی برایشان یک تابو است و صحبت کردن در این مورد با یک مرد، خجالت‌آور است. خانم Seda در شرکت رسانه‌های دیجیتال کار می‌کند، این شرکت “مرخصی در دوران قاعدگی” را برای کارمندان زن مصوب کرد و به کارمندان خود اجازه داد یک روز در دوران قاعدگی مرخصی با حقوق بگیرند، بدون این‌که از تعداد مرخصی آنها کسر شود.
مقاله‌ی مرتبط: دستگاهی برای کاهش درد‌های قاعدگی
این شرکت یکی از چند شرکت خصوصی هند می‌باشد که در ماه‌های اخیر قانون مرخصی دوران قاعدگی را اجرا کرده است. هم‌چنین کشورهایی چون ژاپن، تایوان، اندونزی، کره جنوبی و زامبیا این قانون را تصویب کردند. این حرکت نه تنها در هند بلکه در سراسر دنیا بحثی جدی به راه انداخت. کارشناسان معتقدند اجرای چنین قوانینی موجب عدم پیشرفت زنان در محل کار خواهد شد. منتقدان اظهار می کنند:
این مرخصی‌های اضافی بهانه‌ی خوبی برای حقوق کم زنان و تبعیض در زمان استخدام خواهد بود. غیبت‌ها زنان را از تصمیم در امور شرکت محروم می‌کند و از توجه به پیشرفت باز‌می‌دارد. چه بسا این سیاست‌ها به تعصب دهه ها پیش برسد که عقیده داشتند زنان به دلیل قاعدگی نمی‌توانند کار کنند.
Emily Martin نایب رییس دادگستری در مرکز حقوق زنان معتقد است این سیاست‌گذاری‌ها نشان می دهد، زنان کارمند در زمان قاعدگی معلول و نا‌توان می‌شوند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد بیست درصد از زنان قاعدگی دردناکی دارند و در این دوران فقط می‌توانند کار‌های روزانه‌ی خود را انجام دهند. باید به این مسئله اهمیت داد اما قانون مرخصی زنان در دوره‌ی قاعدگی، آنان را بیمار قلمداد می‌کند. بهتر است یک قانون کلی برای مرخصی مردان و زنان تصویب شود که افراد بتوانند به دلایل مختلف مثل درد‌های مزمن مرخصی بگیرند.
Sharra L. Vostral دانشیار تاریخ در پرودو و نویسنده‌ی کتاب “Under Wraps” با موضوع تاریخچه‌ی بهداشت قاعدگی در کتاب خود نوشته است؛ سال‌های سال دختران و زنان را به دلیل قاعدگی از مدرسه و کار دور نگه داشتند. خلبانان زن در دوران قاعدگی به خاطر گرفتگی عضلانی ممنوعیت پرواز داشتند.
Carla Pascoe یکی از پژوهش‌گران دانشگاه ملبورن استرالیا بیان می‌کند
برخی از زنان در دوران قاعدگی از چرخ خیاطی استفاده نمی‌کردند و حتی رمان نمی‌خواندند مبادا این کار‌ها فشار زیادی به آنها وارد کند، من گمان می‌کنم سیاست مرخصی دوران قاعدگی به استدلال قدیمی ناکارآمدی زنان در این دوره برگردد. زنانی که درد شدیدی دارند باید بتوانند مرخصی بگیرند اما نیازی نیست این قانون برای همه اجرا شود.
Devleena Majumder رییس منابع انسانی شرکت رسانه‌های دیجیتال عقیده دارد چنین استدلال‌هایی باعث می‌شود از مشکلات زنان غافل شویم. باید اذعان کنیم که ما از لحاظ بیولوژیکی متفاوت هستیم و به همین علت مرخصی زایمان برای مادر فرزند، بیشتر از پدر است.
مقاله‌ی مرتبط: قاعدگی چگونگی عملکرد مغز را تغییر نمی‌دهد
Pauline Maki مدیر مرکز تحقیقات زنان در دانشگاه ایلینوی شیکاگو می‌گوید
یک تفاوت اساسی وجود دارد، زایمان و فرزند‌آوری بر توان کاری تمام زنان شاغل اثر می‌گذارد اما ضعف و ناتوانی در دوران قاعدگی فقط برای بعضی زنان وجود دارد. مرخصی‌های اعضای خانواده بر اساس تجربه‌های جهانی است.
ژاپن از سال ۱۹۴۷ قانون “مرخصی دوران قاعدگی” را تصویب کرد و با این وجود زنانی که از درد‌های دوران قاعدگی رنج می‌بردند یا کسانی که کار کردن موجب تشدید درد آنها می‌شد، از این مرخصی بهره‌مند شدند. در سال ۱۹۸۶ مطالعه‌ای روی این قانون صورت گرفت که نشان داد تعداد زنانی که از مرخصی دوره‌ی قاعدگی استفاده کردند از بیست درصد در سال ۱۹۶۰ به سیزده درصد در سال ۱۹۸۱ تقلیل یافت و این عمدتا به دلیل فشار‌های روانی بود که باعث شد زنان بین درد و مرخصی، درد را انتخاب کنند.
کره‌ی جنوبی در سال ۲۰۰۱ سیاست “مرخصی دوران قاعدگی” را به اجرا در‌آورد. از زمانی‌که این قانون اجرا شد زنان از جانب مردان تحت فشار قرار گرفتند چرا‌که مردان این مرخصی را نوعی تبعیض تلقی می‌کردند. در اندونزی زنان اجازه دارند دو روز در ماه مرخصی بگیرند، البته اجرای این قانون در کشور اندونزی ضعیف بود. مجلس ایتالیا به زودی به لایحه‌ی مرخصی سه روزه‌ی زنان در دوره‌ی قاعدگی رای خواهد، در ایتالیا هم عده‌ای نگران هستند این قانون به ضرر زنان تمام شود.
از نظر خانم Seda این بحث بی‌نتیجه است، اگر هیچ مردی در دنیا وجود نداشت و تنها زنان بر سر کار بودند هیچ کس از مرخصی زنان خشمگین و ناراحت نبود و چنین بحثی شکل نمی‌گرفت.
