استرس و نگرانی، توانایی ما را در پیش بینی خطرات احتمالی در زندگی روز مره به طور چشم گیری کاهش می دهد. پژوهشگران روانشناسی با انجام مطالعاتی مشاهده کردند که “استرس” نگرش انسان را به محیط اطراف منفی کرده و توانایی مقابله با خطرات را پایین می آورد.
برخلاف تصور، نگرانی در مورد مشکلات به حل آن کمک نمی کند. دکتر Candace Raio ، سرپرست تیم تحقیقاتی از دانشگاه نیویورک در این باره می گوید:
در واقع، وقتی ما استرس داریم یا در مورد موضوعی نگران هستیم، توجه ما به اتفاقات محیط اطراف کم می شود و به دنبال آن، ریسک “نادیده گرفتن منابع خطر” بیشتر می شود. در نتیجه، واکنش نسبت به حوادث پر خطر و توانایی حل مشکلات کاهش می یابد.
مقالات مرتبط:
اگرچه پیش بینی حوادث محیط اطراف مثل تصادف ماشین یا زمین خوردن به هنگام اسکیت سواری، برای ادامه ی زندگی ضروری است، ولی آمادگی مقابله با هر گونه اتفاق و تغییر شرایط زندگی و نحوه ی پاسخ به آن مهم تر است. برای آزمایش این آمادگی، محققان آزمایشات متعددی را تدارک دیده اند. ابتدا از شرکت کنندگان اسکن مغزی در شرایط شوک الکتریکی و حالت آرامش گرفته می شود تا در با هم مقایسه شود. روز بعد، دست افراد را در آب یخ قرار می دهند تا شرایط استرس به وجود آید و هورمون های استرس مثل آلفا آمیلاز و کورتیزول ترشح شوند. این اعمال تا چند روز ادامه می یابد و محققان تغییرات فیزیولوژیک افراد را نسبت به محرک خاص اندازه می گیرند. در نهایت، مشاهده شد که افرادی که تحت شرایط استرس بودند نسبت به محرک خاصی واکنش کمتری نشان داده و حتی نسبت به آن بی تفاوت بودند. در مقابل، گروه کنترل واکنش های مشخصی را در برابر محرک از خود نشان می دهند.
محققان با بکار بردن الگو های یاد گیری، قدرت تصمیم گیری افراد را نیز مورد مطالعه قرار دادند. استرس با تحت تاثیر قرار دادن سیگنال تمرکز، میزان یاد گیری و قدرت تصمیم گیری افراد را پایین می آورد.
